دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
از کمک تا ترحم
شاید هیچ رفتاری مثل ترحم نتواند یک معلول را براحتی از اطرافیانش دلخور و ناامید کند؛ این که عدهای از سر دلسوزیهای ناآگاهانه به کمک فرد معلولی میروند که در آن لحظه، نیازی به کمک اطرافیانش ندارد، حکایتی از یک رفتار ترحمگونه است.
مثلا گاه دیده شده است وقتی فرد نابینایی براحتی توانایی پوشیدن لباسش را دارد، اما افراد مختلفی برای کمک کردن به آن فرد نابینا او را محاصره میکنند؛ در صورتی که چنین رفتارهای ترحم گونهای تنها موجب آزار آن فرد توانیاب میشود.
جالب آن که مطابق گفتههای کارشناسان، حداقل ۵۰ درصد از معلولان ایرانی شغلی برای امرار معاش ندارند، اما در این شرایط میبینیم، هم دولت و هم بسیاری از کارفرمایان، رغبتی برای بهکارگیری افراد معلول ندارند.
یعنی معلولان در وضعیتی قرار گرفتهاند که در شرایطی که به کمکهای واقعی و حقیقی نیاز دارند، معمولا خبری از این کمکها نیست، اما برای اموراتی که خودشان براحتی از پس رفع و رجوع آن بر میآیند، پیشنهاد کمکهای ترحم گونه از سوی بسیاری از افراد را دریافت میکنند.
رفتارهای ترحمگونه، جز القای حس منفی به معلولان و برهم زدن آرامش روانی آنان، تاثیر دیگری نخواهد داشت و جالب آن که معلولان بسرعت فرق بین ترحم و کمک را درک میکنند. وقتی جنس کمکهای افراد به معلولان از مسیر انسانی و منطقی گذر نکند و تنها از روی دلسوزیهای لحظهای باشد، نتیجه اش بروز رفتارهای ترحمی میشود. علاوه بر این، باید به خاطر داشت اغلب معلولان در صورتی که واقعا نیاز به کمک فرد دیگری داشته باشند، از دیگران کمک میگیرند، در غیر این صورت نیاز به کمک کردن اجباری به آنان نیست. به طور مثال، هیچ دلیلی ندارد وقتی یک فرد معلول براحتی میتواند غذای خود را بخورد، به او پیشنهاد کمک شود، اما وقتی مثلا برای تهیه کفش طبی خود به کمکهای واقعی دیگران نیاز دارد، آن موقع خبری از کمکهای مالی دولت و اطرافیان نباشد.
به بیان دیگر، هرگاه جنس کمک کردن به معلولان، تنها از سر دل سوختن، منقلب شدن و ضعیف انگاشتن معلولان باشد، جنس آن کمکهای کوچک و بزرگ، خود به خود رنگ و بوی ترحم میگیرد؛ همچنین نباید از خاطر برد که برخی معلولان از تواناییهای بسیار بالاتری نسبت به سایر اطرافیان خود برخوردار هستند و به همین دلیل نیز ملاک قرار دادن وضعیت جسمی معلولان نمیتواند معیار درستی برای سنجش تواناییهای آنان باشد.
به هر حال، معلول ایرانی در شرایطی قرار گرفته است که به دلیل در اختیار نداشتن حقوق اولیهاش، رفته رفته به سمت شهروند درجه دوم حرکت میکند و در این اوضاع و احوال، آن امری که میتواند معلولان را به استیفای حقوقشان نایل کند، مجموعهای از کمکهای هدفمند، علمی و حساب شده از سوی مسئولان و مردم است، در غیر این صورت با ترحم با معلولان نمیتوان انتظار معجزهای در بهبود اوضاع توانیابان ایرانی داشت.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران آمریکا رهبر انقلاب شورای نگهبان انتخابات مجلس شورای اسلامی دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب دولت سیزدهم جنگ حسن روحانی
هواشناسی شهرداری تهران سلامت سیل قتل تهران فضای مجازی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران سامانه بارشی شهرداری
قیمت دلار قیمت خودرو خودرو قیمت طلا بانک مرکزی ایران خودرو بازار خودرو دلار حقوق بازنشستگان مسکن تورم یارانه
محمدعلی علومی برنارد هیل تئاتر تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی دفاع مقدس صدا و سیما موسیقی سینما مهران غفوریان
دانش بنیان
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه حماس جنگ غزه روسیه اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه نتانیاهو ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال لیگ برتر نساجی جواد نکونام رئال مادرید سپاهان لیگ برتر ایران بازی بارسلونا لیگ برتر انگلیس
اپل اینستاگرام آیفون مایکروسافت باتری گوگل سامسونگ
سازمان غذا و دارو رژیم غذایی کاهش وزن بیمه توت فرنگی سیگار فشار خون اعتماد به نفس