چگونه بر غم و اندوه غلبه کنیم

مرگ یا دوری نزدیکان, قطع یک رابطه صمیمانه و تغییرات اساسی در زندگی می تواند باعث بروز احساس شدید بیهودگی و فقدان در انسان شود که باید برای برخورد درست با آن مهارت لازم را داشت

مرگ یا دوری نزدیکان، قطع یک رابطه صمیمانه و تغییرات اساسی در زندگی می‌تواند باعث بروز احساس شدید بیهودگی و فقدان در انسان شود که باید برای برخورد درست با آن مهارت لازم را داشت. اندوهگین بودن مرحله‌ای سخت از زندگی است که انواع گوناگون دارد، مرگ کسی که مدت مدیدی از بیماری رنج برده است. قابل انتظار است در چنین وضعیتی مراسم ترحیم فرصت مناسبی برای اقوام و دوستان است تا به اندوه هم توجه و از هم حمایت کنند و با این روش سنتی است که عاقبت غم و اندوه به پایان خواهد رسید و با این حال اگر مرگ نزدیکان غیر منتظره هم نباشد باعث جراحات روحی است و کنار آمدن با آن نیازمند قدرت و توانایی فکر و ایمانی قوی و اعتقاد به منبع لایزال قدرت الهی و گذشت زمان است.ممکن است پدر یا مادر یا دوست یا معلم و...خود را از دست بدهید و ناگهان بشنوید او دیگر در این دنیا نیست و دیدارش غیر ممکن است. غلبه بر اندوه ناشی از این وقایع زمان زیادی به همراه ایمان قوی طلب می‌کند، زیرا شخصی که به‌طور ناگهانی در برابر غم فقدان عزیز قرار می‌گیرد.

دچار به هم ریختگی شدید احساسات می‌شود.برخی مواقع دلایل بروز غم و اندوه چیزی غیر از مرگ دیگران است مانند قطع یک رابطه صمیمانه و تغییرات اساسی در زندگی. این گونه وضعیت ها می‌تواند باعث بروز احساس شدید بیهودگی و فقدان شود. مقابله و سر و سامان دادن به این گونه احساسات اغلب باعث پریشانی و سردرگمی‌می‌شود. چند مرحله بروز غم و اندوه به این شرح است؛ انکار و انزوا؛در این حالت منزوی و گوشه گیر می‌شوید ولی سعی می‌کنید انکار کنید که این اتفاق بر فعالیت‌های روزانه و روابط با دوستانتان تاثیر گذاشته است. مدت زمان این مرحله بسته به شرایط متفاوت است. خشم؛ در این حالت، نسبت به کسی که باعث ناراحتی شما شده احساس عصبانیت می‌کنید هر چند که می‌دانید او در این دنیا نیست و بعضی اوقات خود را نیز مسئول بروز آن حادثه می‌دانید یا کوتاهی و سهل انگاری تان را عامل به وجود آمدن مرگ او می‌پندارید یا احساس خشم ‌می‌کنید که چرا او شما را مطلع نساخته تا اقدامی‌کنید یا خشمگین هستید که چرا با او گرم نگرفته‌اید که چنین حادثه ای روی ندهد. متوسل شدن؛ در این مرحله احساس عدم توانایی در روبه رو شدن با واقعیت خود را نشان می‌دهد.افسردگی؛ در این مرحله سستی بروز می‌کند. البته عصبانیت و اندوه خود باعث بروز افسردگی است.

این مرحله از چند روز تا دو ماه طول می‌کشد. پذیرفتن؛ آخرین مرحله غمگین بودن است. از این پس شما توانایی پذیرفتن واقعیت را دارید و اگر این پذیرش با اسلحه ایمان و اعتقاد محکم مذهبی باشد،آن را مشیت الهی دانسته و خود را به تقدیر و قضا می‌سپارید.راههای بسیاری برای کمک به شما در غلبه بر این اندوه و غم و جود دارد از جمله؛گفت‌وگو؛ یکی از بهترین روشها، صحبت راجع به غم و اندوه می‌باشد. صحبت با کسانی همچون دوستان، مشاوران، معلمان و...می‌تواند جهت کسب احساس بهتر مفید باشد. اگر برای صحبت کردن آمادگی ندارید می‌توانید در گروه‌های مشاوره شرکت کنید.احساس خود را بروز دهید؛ تشریح احساسات می‌تواند در کنار آمدن با موضوع به شما کمک کند. گریستن، نوشتن یا شرکت در فعالیت‌های آفرینشی مانند هنرهای دستی و موسیقی از این جمله‌اند. احساس آرامش پس از گریه را تجربه کرده اید؟ گریه باعث تخفیف احساس اندوه می‌شود.هنر؛ اگر سازی می‌نوازید یا شعری می‌سرایید یا نوشته ای می‌نویسید یا هنری یاد دارید و به تلویزیون و رادیو و کتاب و رایانه علاقه دارید، به آن کار ادامه دهید. مطالعات محققان نشان می‌دهد که درمان با استفاده از هنر به حل افسردگی و اندوه کمک می‌کند. این نوع معالجه باعث تشریح بصری افکار و احساسات می‌شود.

درمان هنری می‌تواند به صورت فردی انجام گیرد ولی موفقیت آن در صورت انجام گروهی تضمین شده است.کمک گرفتن؛ یکی از مشکل ترین کارها در صورت بروز مشکلات روحی، درخواست کمک است. اگر چه این کارمشکل است. می‌توانید از صحبت با مشاوران و روانشناسان به نتایج خوبی دست یابید.حرکت را شروع کنید؛ سخت ترین کار دنیا کنار آمدن با مرگ عزیزان است. ممکن است طولانی شدن زمان درمان شما را نگران کند ولی باید بدانید تمامی‌این عکس العملها عادی است.بنابراین پیشنهادهای فوق می‌توانند شما را یاری دهند تا با روشهای سودمند و درست خود را به وضعیت عادی گذشته باز گردانید. به خاطر داشته باشید که نباید تنها بمانید فراموش نکنید که زمان مورد نیاز باید بگذرد تا وضعیت عادی شود و شما دوباره بتوانید از دوست داشتن دیگران لذت ببرید.