اتاق‌های بیمارستان

پسر چهارساله‌ام به بیماری سختی مبتلاست، از این رو ما بیشتر وقت‌های سال را در بیمارستان کودکان هستیم. روزهای اول رفتن به بیمارستان برای ما کاری استرس‌زا و ناراحت‌کننده بود، …

پسر چهارساله‌ام به بیماری سختی مبتلاست، از این رو ما بیشتر وقت‌های سال را در بیمارستان کودکان هستیم. روزهای اول رفتن به بیمارستان برای ما کاری استرس‌زا و ناراحت‌کننده بود، اما الان اوضاع فرق کرده و ما خدا را هم شکر می‌کنیم و این تغییر ناگهانی به خاطر درهای اتاق‌های بیمارستان اتفاق افتاده است در راهرو قدم می‌زدم. در اول باز است. داخل را می‌نگرم. کودکی صورتش بر اثر اصابت گلوله متلاشی شده و جراحان می‌خواهند او را به اتاق عمل ببرند.

اتاق بعدی، کودکی سرتاپایش سوخته و مادرش هم اوضاع خوبی ندارد. در اتاق بعدی هم باز است. وای کودکان سرطانی. شیمی درمانی یا پرتودرمانی. اتاق بعدی هم کودکان بی جان و مادران گریان. به اتاق بعدی رسیدم. کودکم را دیدم که پس از جراحی موفقیت‌آمیز تلاش می‌کند چشمهایش را بار دیگر باز کند. خدایا ممنونم.

مترجم: آرش میری خانی

منبع: ‏ummah.com ‎