قفس توری برای فیلم‌ها

جشنواره ۳۱ فیلم فجر با اعلام اسامی بخش مسابقه سینمای ایران و همچنین بخش فیلم‌های اول آغاز شد. بماند که بر این فهرست شک و شبهه‌هایی هم وارد است؛ از قبیل اینکه فیلم بعضی از کارگردان‌های …

جشنواره ۳۱ فیلم فجر با اعلام اسامی بخش مسابقه سینمای ایران و همچنین بخش فیلم‌های اول آغاز شد. بماند که بر این فهرست شک و شبهه‌هایی هم وارد است؛ از قبیل اینکه فیلم بعضی از کارگردان‌های فیلم اولی، کار اولشان نیست و چندمین تجربه‌شان را به نام فیلم اول به این بخش راه داده‌اند، اما مساله اصلی فهرست، نبود نام بزرگان سینمای ایران است که امسال خالی‌تر از همیشه است.

تنها دو نام داریوش مهرجویی و علیرضا داودنژاد در میان اسامی فیلم‌های بخش مسابقه چنته سینمای ایران را به شدت وابسته به سیاست‌‌گذاری‌های سال‌های اخیر سینمای ایران کرد. نکته مهم جشنواره ۳۱ اما تن دادن شاکله اصلی سینمای ایران-که هیات انتخاب و داوران هم جزو همین چارچوب هستند- به تهدیدهای بخش کوچکی از این ساختار است که سینمای خنثی و بی‌ربط به جامعه ایران را در راس سیاست‌های خود قرار داده است.

اتفاق‌هایی که از نوروز ۹۱ تاکنون در این سینما روی داده است، بر این انتخاب‌ها تاثیری اساسی گذاشته است و برای همین فیلم‌هایی مثل «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» ساخته روح الله حجازی (که سال قبل هم فیلمش در بخش مسابقه حضور نداشت و آن را اشتباه هیات انتخاب پارسال ذکر کردند.) و همینطور فیلم «آسمان زرد کم عمق» بهرام توکلی و چند فیلم دیگر اجتماعی امسال در این فهرست حضور ندارند، اما بازی تازه آغاز شده است.

در روزهای بعد سر و صداهای زیادی می‌شنویم از اعتراض‌های اهالی نجیب سینمای ایران بر این انتخاب‌ها که انگار برایشان قفس توری ساخته‌اند، اما بهتر است صبور باشیم و به قاعده بازی احترام بگذاریم.

علیرضا مجمع