ماده خاکستری و اوتیسم

در کودکان مبتلا به بی‌نظمی‌های طیف اوتیستیک autistic spectrum disorders یا ASD، طولانی شدن ریلاکسیشن تی‌دو T۲ relaxation در ماده‌ی خاکستری و نه ماده‌ی‌ سفید مشاهده می‌شود که ممکن است توجیه کننده‌ی جریان‌های …

در کودکان مبتلا به بی‌نظمی‌های طیف اوتیستیک autistic spectrum disorders یا ASD، طولانی شدن ریلاکسیشن تی‌دو T۲ relaxation در ماده‌ی خاکستری و نه ماده‌ی‌ سفید مشاهده می‌شود که ممکن است توجیه کننده‌ی جریان‌های غیر طبیعی رشد باشد که طبق تحقیقات جدید خاص این بیماری است.

افزون بر این، طولانی‌شدن تغییرات T۲ در کودکان مبتلا به تأخیر رشدی ایدیوپاتیک احتمالاً نشانه‌ی تأخیر در رشد نورون ‌و رسیدگی آن است.

نتایج این پژوهش، سبب شده است تا بهتر بتوان جریان‌هایی را درک کرد که به ایجاد این بیماری متهی می‌شوند. در این مورد اگر بتوان مکانسیم‌ها را دریافت، در این صورت می‌توان بالقوه به این موارد دست یافت و به صورت اختصاصی روابط ژنتیک و نیزاساس درمان را روشن ساخت.

با یافته‌های حاصل از این پژوهش مشخص شده است که در مغز بیمار چه می‌گذرد. در این بررسی تعداد ۶۰ کودک مبتلا به ASD شرکت داده شدند. ۱۶ نفر از این کودکان به تأخیر رشد مبتلا بودند و ۱۰ نفر رشد مشخص داشتند. این کودکان ۲ تا ۴ سال سن داشتند و در همه‌ی آنها MRI انجام شد.

پژوهشگران در این کودکان اندازه‌گیری کمیتی عرضی ریلکسیشن انجام دادند. با این اندازه‌گیری میزان آب مخ مشخص می‌شود و روشن می‌گردد که میزان آب دربافت مغز و غلاف میلین چقدراست. اعتقاد بر این است که با این تکنیک می‌توان پیشرفت زمانی رسیدگی مغز را مشخص نمود.

بعضی پژوهشگران این نظریه را پیشنهاد کرده‌اند که بزرگتر بودن مخ در کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم به علت سریع‌‌تر بودن سیر رشد مغز در اوایل زندگی است. در عین حال که کودکان اوتیستیک در این بررسی دارای مغزهای بزرگتر بودند ولی دریافته‌اند که رشد مغز، براساس اندازه‌گیری‌های T۲، در واقع مربوط به مراحل زودرس‌تر رشد می‌باشد.

حال ببینیم اگر رشد سریع‌تر موجود نباشد، در اوتیسم چه علتی سبب بزرگی زودرس مخ می‌گردد. در این مورد، یک نظریه آن است که وجود نوعی جریان التهابی دستگاه عصبی مرکزی در اوایل عمر سبب بزرگی می‌شود و در این مورد برای مشخص شدن بیشتر مساله، بایدپژوهش بیشتر انجام شود.

برای توجیه علت بروز تغییرات T۲ در ماده‌ی خاکستری کودکان مبتلا به اوتیسم، ممکن است التهاب یک تئوری قابل قبول باشد اما این تغییرات T۲ ممکن است غیر اختصاصی هم باشند و نیز در کودکان مبتلا به تأخیر رشد و نیز در آسیب حاد مغز همراه طولانی شدن تشنج هم اتفاق افتند.

عده‌یی نیز معتقدند که اگر کودک مبتلا به اوتیسم باشد، از MRI نمی‌توان به عنوان وسیله‌ی تشخیصی استفاده کرد. آنچه که در MRI مشاهده‌ می‌شود اختصاصی نبوده و تأیید وجود اوتیسم نخواهد بود. به عنوان مثال تأثیر طولانی‌شدن T۲ در کودکان مبتلا به نابسامانی رشد هم دیده شده که بر خلاف کودکان دچار اوتیسم و کودکان دارای رشد خاص است که دارای مخ کوچکتر می‌باشند.

به غیر از بررسی پژوهشی، معمولاً علتی برای انجام MRI در کودکان مشکوک به اوتیسم وجود ندارد مگر آنکه در کودک تشنج یا سایر یافته‌های نورولوژیک موجود باشد. به غیر از مسأله‌ی هزینه، انجام MRI مستلزم تجویز داروی آرام بخش است، ضمن آنکه پزشک نخواهد دانست با یافته‌های حاصل چه کار می‌تواند انجام دهد.