میرزاده عشقی

سید محمدرضا پسر حاج سید ابوالقاسم در سال ۱۲۷۳ در شهر همدان به دنبا آمد
وی از ۷ سالگی شروع به آموزش ادبیات فارسی و زبان فرانسه کرد.
عشقی در جریان جنگ جهانی اول به ترکیه رفت و چند …

سید محمدرضا پسر حاج سید ابوالقاسم در سال ۱۲۷۳ در شهر همدان به دنبا آمد

وی از ۷ سالگی شروع به آموزش ادبیات فارسی و زبان فرانسه کرد.

عشقی در جریان جنگ جهانی اول به ترکیه رفت و چند سالی در استانبول ماندگار شد و مدتی بطور مستمع آزاد در رشته علوم‌اجتماعی و فلسفه در دارالفنون بابعالی استفاده کرد.

عشقی علاوه بر سرودن اشعار جالب با مضامین تازه مقاله نیز می‌نوشت و شخصاً روزنامه قرن بیستم را منتشر کرد اما بیش از ۱۷ شماره از این جریده چاپ نشد.

عشقی در استانبول در شعبه علوم اجتماعی و فلسفه دارالفنون باب عالی جزء مستمعین آزاد بود و اپرای رستاخیز شهریاران ایران را در آنجا نوشت.

اپرای رستاخیز شهریاران ایران، ایده‌آل یا سه تابلوی عشقی (شب مهتاب، روز مرگ مریم و سرگذشت پدر مریم) و اشعار مختلف و مقالات متعدد برخی از آثار این شاعر و نویسنده است.

عشقی، زبانی آتشین و نیش‌دار داشت و به همین دلیل در سال ۱۳۰۳ بوسیله چند نفر ناشناس هدف گلوله قرار گرفت و چند ساعت بعد در بیمارستان نظمیه درگذشت.