اجاره‌نشین

اردیبهشت ماه آمده است. او به اردیبهشت که مظهر زیبایی طبیعت و دنیاست فکر نمی‌کند.
اردیبهشت‌های مکرر و فراوانی را دیده است. تکرار اردیبهشت دیگر حس هستی‌شناسی را در وی برنمی‌انگیزد.
او …

اردیبهشت ماه آمده است. او به اردیبهشت که مظهر زیبایی طبیعت و دنیاست فکر نمی‌کند.

اردیبهشت‌های مکرر و فراوانی را دیده است. تکرار اردیبهشت دیگر حس هستی‌شناسی را در وی برنمی‌انگیزد.

او دارد به این فکر می‌کند که اردیبهشت ماه، آمده و نیامده دارد می‌رود و باید هرچه زودتر خود را جمع و جور کند تا اجاره‌خانهٔ هرگز به عقب نیفتاده‌اش را بپردازد، چه زمستان، چه بهار...

عبدالحمید حسین‌نیا