مثل گریه ای که بی تقصیر به کوچه می آید

برای نفس کشیدن
باید چشمان آب را گریه کرد
و چراغی به گمان های دانش افزود
ای کاش کسی می گفت
نیمه ی خالی لیوانتان دلشوره دارد
که همیشه خواب هایمان را از نیمه ی پر می گیریم
مثل گریه …

برای نفس کشیدن

باید چشمان آب را گریه کرد

و چراغی به گمان های دانش افزود

ای کاش کسی می گفت

نیمه ی خالی لیوانتان دلشوره دارد

که همیشه خواب هایمان را از نیمه ی پر می گیریم

مثل گریه ای که بی تقصیر به کوچه می آید

آواز شد خیابان هایمان

تو از افتادگی درخت می آیی

و من از برخاستن سرو

فرقی نمی کند

پرستوها دیگر به هیچ وزش زمستانی

بر نمی گردند

در آغوش بگیر

محبت های هشیارم

روبرویت همه اتفاق شده اند

یادت هست وقتی در احساس برف را ه افتادیم

آن جا کسی نبود

جز بارانی که پشت سرمان آب ریخت .

عابدین پاپی