ترازنامه پوتین در روزهای آخر ریاست جمهوری اش

روزنامه فرانسوی «لوموند» در تفسیر خود درباره سیاست خارجی روسیه نوشت «سخنان و رفتار حکمرانان روسیه در قبال غرب متناقض است در یک روز ولادیمیر پوتین صحبت از این می کند که روسیه نمی خواهد در مسابقه تسلیحاتی از آمریکا عقب بیافتد

سخنان اخیر ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه، در کنفرانس مطبوعاتی موضوع مهم تفسیرهای روزنامه‌های اروپا بود.

پوتین در آخرین کنفرانس مطبوعاتی از سیاست خارجی و داخلی در دوره زمامداری خود ترازنامه‌ای مثبت ارائه داد.

روزنامه فرانسوی «لوموند» در تفسیر خود درباره سیاست خارجی روسیه ‌نوشت: «سخنان و رفتار حکمرانان روسیه در قبال غرب متناقض است. در یک روز ولادیمیر پوتین صحبت از این می‌کند که روسیه نمی‌خواهد در مسابقه تسلیحاتی از آمریکا عقب بیافتد.

در چندی بعد، سرگئی ایوانف، معاون نخست وزیر روسیه که سیاستمداری با مواضع شدید به حساب می‌آید، دم از روابط دوستانه با وزیر دفاع آمریکا، روبرت گیت، می‌زند و پیشنهاد از سرگیری مذاکرات درباره تسلیحات اتمی استراتژیک را مطرح می‌کند. این رفتار متفاوت در کرملین بیش از آنکه نشانه‌ای از مبارزه بر سر قدرت باشد، بیانگر تقسیم کار است تا روسیه با جمع‌آوری برگ‌های برنده در دور بعدی با موضع قوی‌تری وارد میدان شود. پوتین دست به هر کاری خواهد زد تا که پیشروی ناتو به سوی مرزهای خود را متوقف سازد و حتی در صورت امکان مناطق از دست داده دوباره به چنگ آورد. در این سنت دیپلماتیک که از کنگره وین در سال ۱۸۱۵ آغاز ‌شد، پوتین روسیه را برای تقسیم مناطق تحت نفوذ دوباره آماده می‌سازد.»

روزنامه آلمانی «فرانکفورترآلگماینه» درباره آخرین کنفرانس مطبوعاتی پوتین، رییس‌جمهوری روسیه ‌نوشت: «کوزوو، سیستم دفاع موشکی، اوکراین و دموکراسی همه از جمله مواردی هستند که سبب درگیری میان کرملین و غرب شده‌اند. تعداد این موارد زیاد نیست، اما شامل موضوعاتی حاد می‌شود. مسایل مورد مشاجره را نه می‌توان برطرف ساخت و نه می‌توان نادیده گرفت.

این مسایل وجود دارند و همراه با افزایش روابط اقتصادی با روسیه تا زمان رو در رویی مستقیم اشکال خشن‌تری به خود می‌گیرند. پوتین به عنوان رییس‌جمهوری روسیه در آخرین کنفرانس مطبوعاتی خود کشورهایی را که محل استقرار موشک‌های آمریکایی هستند، تهدید به حمله موشکی متقابل کرد. این مساله ظاهرا برای پوتین اجتناب ناپذیر است. پوتین، بنا به گفته خود، مایل به رویارویی با غرب نیست. او راغب است که بنیه اقتصادی روسیه تقویت شود. در این زمینه می‌توان کار او را تایید کرد.»

روزنامه «زالتس بورگرناخریشتن» چاپ اتریش درباره ترازنامه فعالیت‌های پوتین می‌‌نویسد: «جایگاه روسیه در هشت سال گذشته تنها مدیون سیاست خارجی ولادیمیر پوتین نیست. به جای شک و تردید نسبت به نیات صلح‌آمیز مسکو در ارتباط با علایق بین‌المللی باید غرب تحت رهبری آمریکا متوجه رفع ضعف‌های خود باشد. به‌طور مثال می‌توان از ضعف سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان همکاری و توسعه در اروپا یا اتحادیه اروپا برای استقرار دموکراسی در روسیه یاد کرد. گرچه به نظر پوتین نوع روسی دموکراسی به مراتب بهتر نوع غربی آن است. از قضا پوتین حمایت انتخاباتی خود از مدویدف را به عنوان مدلی بهتر از سیستم انتخاباتی در آلمان قلمداد می‌کند. اما متاسفانه پوتین در مورد جنبه‌ای سکوت می‌کند، قدرتمندان مسکو از آزادی عمل زیادی برخوردار هستند و برای پیشبرد منافع خود دست به هر کاری می‌زنند.» روزنامه انگلیسی «دیلی تلگراف» درباره سخنان اخیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه ‌نوشت: «پوتین به‌درستی خواهان توجه به مشکلات داخلی در روسیه است. پوتین لاف از این می‌زند که در دوره زمامداری وی اشتباهات بزرگی رخ نداده است، اما ابعاد این مشکلات خلاف این را نشان می‌دهد. بیشتر نخبگان اقتصادی از دستگاه دولتی، فاسد و نا کارآمدند.

با سرمایه‌گذار‌های خارجی به دلخواه رفتار می‌شود. طول عمر در حال کاهش است و بیانگر ناکارآیی سیستم تندرستی در روسیه است. بیش از همه روح دموکراسی که در دهه نود مطرح بود، از میان رفته است. حتی در زمینه برقراری امنیت نیز باید به کار پوتین شک داشت. حملات تروریستی به تئاتر شمال– شرق در مسکو در سال ۲۰۰۲ و حمله به بسلان در سال ۲۰۰۴ از جمله سخت‌ترین حملات تروریستی در تاریخ روسیه‌اند. باید انتظار داشت که جانشین پوتین، دیمیتری مدویدف به امور زیادی سرو سامان بخشد. پرسش اساسی این است که آیا او قدرت کافی برای انجام این امور در اختیار دارد.»

علی میرزاخانی