حاكمان اینترنت

آیا تا بحال فكر كرده­اید كه این كدام قسمت از اینترنت است كه اگر از كار بیفتد كلیت شبكه وب تعطیل خواهد شد

آیا تا بحال فكر كرده­اید كه این كدام قسمت از اینترنت است كه اگر از كار بیفتد كلیت شبكه وب تعطیل خواهد شد؟ یا سوال را طور دیگری مطرح كنیم، طبق برهان سینوی در فلسفه، ابن سینا معتقد است هر چیزی برای ـ بردن و شدن ـ نیازمند علت است ولی اگر یك علت­العلل غایی وجود نداشته باشد و علت هر چیزی یك واقعیت دیگر باشد امكان اینكه دنیایی حاصل گردد به صفر می­رسد. چراكه باید واقعیتی نیز باشد كه برای بودن یا نبودن نیازمند علت دیگر نباشد. حال طبق همین برهان، در اینترنت چگونه می­توان به دنبال علت العلل و مركز اولیه اینترنت بود. شاید بتوان گفت كه محیط سایبر تا حدودی این برهان را به چالش كشیده است چراكه اینترنت طوری طراحی شده است كه در صورت از كار افتادن بخشی از شبكه، سایر بخش­ها به فعالیت خود ادامه خواهند داد. بعبارت دیگر طراحان اینترنت محوری­ترین اصل پیش روی خود درباره بقای اینترنت را تمركز زدایی قرار داده­اند به این معنی كه وب برای بقا و دوام نیازمند خاموش شدن هیچ كامپیوتر خاصی نیست و اگر چنین اتفاقی بیفتد كامپیوترهای دیگری هستند كه بتوانند همان وظیفه را بر عهده بگیرند ولی موضوع به این بی­دروپیكری­ها هم نیست و هستند كسانی كه بر اینترنت و عملكرد آن نظارت دارند. این مسئله یعنی نظارت بر اینترنت به یكسری شركت­های فنی و غیردولتی واگذار شده است كه البته دولت ایالات متحده هم اكنون بر آنها نظارت دارد. عالی­ترین مراجع تصمیم­گیری و تصمیم­سازی درباره اینترنت را می­توان ISOC وICANN معرفی كرد. عموم مراجعی كه تحولات را رهبری می­كنند به صورت داوطلب و غیرانتفاعی عمل می­نمایند و اعضاء آن متخصصین هستند كه می­توانند از سراسر جهان نظرات خود را به این ارگان­ها انتقال دهند. ولی مسئولیت این ارگان­ها نیز بصورت قانونمندی طراحی شده است. برای مثال ISOCكه یك نهاد داوطلب محور می­باشد توسط یك شورای عالی به نام IAB (Internet Architecture board) یا شورای عالی برای مسئولیت فنی تحولات، رهبری می­شود و هدف آن توسعه فناوری­ها موجود برای گسترش و در عین حال تبادل اطلاعات می­باشد. ولی امروزه آنچه به عنوان حاكم اصلی و اداره كننده خاص اینترنت به شمار می­رود شركت ICANN می­باشد كه در اینجا سعی می­كنیم به معرفی و بررسی آن بپردازیم. از آنجا كه پرداخت فنی به آن قصد اصلی ما نیست بیشتر می­خواهیم معرفی اجمالی تخصصی را به همراه نقطه نظرات حقوقی عجین نماییم.

ICANN: واقعیت آن است كه هم اكنون هیچ مامور، پلیس و انتظاماتی در راه عبور و ارسال مطالب به شبكه جهانی وب در سطح بین­المللی وجود ندارد و به عبارت دیگر كارت زرد و قرمز در دست هیچ داوری نیست تا كسی از زمین اخراج شود. ولی در عین حال برعكس آنچه همگان فكر می­كنند محیط مجازی آنقدرها هم یتیم نیست. شركت آیكان امروزه به عنوان گرداننده اصلی اینترنت شناخته می­شود و با مدیریت خوبی كه براه انداخته است می­تواند امیدواری­های فراوانی را به وجود بیاورد. پیش از سال ۱۹۹۸ میلادی تنها موسسه­ای كه به كار ثبت اسامی و قانونی كردن عناوین و یا به عبارت بهتر دادن پاسپورت برای ورود به محیط وب اقدام می­كرد موسسه استانداردهای ملی آمریكا NSI بود كه چون یك سازمان دولتی به شمار می­رفت بخوبی می­توانست برای منافع آمریكا برنامه­ریزی نماید. در این سال بود كه ایالات متحده و متخصصین اینترنت تصمیم گرفتند این وظیفه را به یك سازمان غیرانتفاعی واگذار كنند. از این بابت بود كه مرجع ثبت حوزه­های ژنریك با سطح بالا به سازمان ICANN سپرده شد و قرار بر این شد تا چند مرجع ثبت تحت نظر آن به كار ثبت حوزه­های جهانی و بین­المللی بپردازند.به این ترتیب بود كه آیكان بر مبنای تفاهم نامه­ای با وزارت بازرگانی آمریكا در نوامبر ۱۹۹۸ به وجود آمد و به عنوان یك شركت خصوصی غیرانتفاعی در ایالات كالیفرنیا به ثبت رسید. در سند تأسیس آن ۳۵ هدف برای آیكان طراحی شده است كه بعضی از آنها به شكل تخصصی و فنی و برخی دیگر به شكل‌های رفتاری در امور ارگانیزاسیون قابل شناسایی می­باشند. ولی واقعاً چه تعریفی را می­توان از آیكان و عملكرد آن به دست داد. از نظر میلتون مولر، این شركت، محلی است كه قدرت را در بین گروه­های كوچك كه حتی فاقد نماینده در آن نیز هستند تقسیم می­كند. وی در ادامه می­افزاید آیكان یك مدل آزمایشی از یك نوع دولت جهانی است كه در آن بجای مبنا قرار گرفتن قدرت و مشروعیت داخلی یك پیمان مبنا قرار گرفته است و از این لحاظ یك تجربه فوق­العاده بحساب می­آید. دولت آمریكا كه داعیه حكومت بر جهان را دارد می­تواند از فیلتر ظرفیت­های متعددی كه به این شركت سپرده شده تجارت گرانسنگی را بدست آورد. ایجاد این شركت در میان شلوغی سال­های قبل از ۲۰۰۰ یك نوع اجماع به حساب می­آید. شركت­های كوچك و بزرگ فراوانی به وجود آمده بودند و هریك ادعاهایی نسبت به اینترنت مطرح می­كردند لیكن ایجاد آن یك توافق جمعی بود كه طی آن ادعاهای متعددی كنار گذاشته شده و در عوض بر روی یك واقعیت مشخص تمركز حاصل شد. هرچند عده­ای می­خواهند این شركت را یك محل كاملاً تخصصی و فنی معرفی نمایند لكین واقعیت چیز دیگری است. در حالت كلی ایجاد آیكان وابسته به جریانی بود كه در آن جامعه به تعریف دیگری از مصالح سیاسی و اجتماعی و تجاری رسیده بود و از این لحاظ این شركت را می­توان به محل سیاسی ۲۴ عیار معرفی نمود.حتی پروفسور میلتون مولر كه از پیشروان این شركت به شمار می­آید آن را محلی فوق­العاده سیاسی می­خواند. لازم است در اینجا به تعریفی كه رئیس آیكان از آن ارائه می­دهد نیز توجه كنیم پاول تومی معتقد است، سازمان وی یك نهاد ملی و متشكل از گروه­های ذی نفع برای هماهنگ كردن مشخصه­های منحصر به فرد سیستم­های اینترنت است. وی معتقد است كه نشست­هایی كه آیكان برگزار می­كند بیشتر بر زمینه­های فنی استوار است و دلیل او هم این است كه این نشست­ها بروی همه باز بوده و تمام متخصصین می­توانند در آن شركت كنند.دولت­ها معتقدند با بودن ICANN آمریكا می­تواند هر لحظه كه بخواهد اینترنت را برای هر محلی كه خواست قطع یا وصل نماید. مشكل دولت­ها بودن یا نبودن آیكان نیست، مسئله، تسلط ملی یا بین­المللی بر روی این نهاد است. دولت­ها ابتدا سعی كردند اطلاعاتی كه از ICANN دارند افزایش دهند وقتی اطلاعات آنها به آن حد رسید كه فهمیدند نبض اینترنت در كالیفرنیا زده می­شود خواستند تا در آن مشاركت نمایند.

---