وبـــلاگ؛ تجربه نوعی از زندگی که گاهی از زندگی واقعی جذاب‏تر است

چرا محیطِ وبلاگ‌ها تا این اندازه جذاب هستند؟ البته ممکن است کسی پیدا شود و بگوید که به هیچ وجه جذاب نیستند. اما اگر فرض کنیم که جذاب هستند، چه دلیلی می‏توان برایش پیدا کرد؟ کمی …

چرا محیطِ وبلاگ‌ها تا این اندازه جذاب هستند؟ البته ممکن است کسی پیدا شود و بگوید که به هیچ وجه جذاب نیستند. اما اگر فرض کنیم که جذاب هستند، چه دلیلی می‏توان برایش پیدا کرد؟ کمی به نظر دادن یا کامنت گذاشتنِ وبلاگ‌ها توجه کنید.

عباراتِ ثابتی را در همه نظرها یا کامنتها می‏بینید: چه وبلاگِ زیبایی، بهترین وبلاگی است که دیده‏ام، نوشته‏هایت مرا به اعماقِ حقیقت می‏رساند! چقدر خوشحالم که با این وبلاگ آشنا شده‏ام، اکثرِ نظرها با این عبارات ادامه می‏یابند. به ما هم سر بزن، به روز شدنِ وبلاگت را به ما خبر بده، ما منتظرِ قدوم شما هستیم، نظرت درباره تبادل لینک چیست؟ اکثرِ نظرها با این عبارات تمام می‏شوند. اما برای چه؟

در یک وبلاگ شما می‏توانید به وبلاگِ هر کسی که خواستید، بروید و نظرتان را هم بگویید. تازه، نویسنده وبلاگ از شما تشکر هم خواهد کرد.

ظاهراً بسیاری از وبلاگ‌ها، برای پُر شدنِ این نیاز به وجود می‏آیند. اینکه بتوانند سهمی در به وجود آوردنِ ارتباط ایفا کنند. شما نمی‏توانید (یا حداقل تصوّر می‏کنید که نمی‏توانید) در دنیای واقعی آن گونه سخن بگویید که در وبلاگ‌ها می‏گویید.

علت جذابیتِ وبلاگ‌ها در این است که شما می‏توانید خودتان نباشید و این نکته‏ای است که بهتر است همه با آن آشنا شوند. اینکه لزوماً به این معنا نیست که هویت و شخصیتِ وبلاگتان را به دنیای واقعی (یا دنیایی که حداقل واقعی به نظر می‏رسد) منتقل کنید و بالعکس.

اینجا، تجربه نوعی از زندگی است که خودمان نیستیم. نوعی از زندگی که گاهی از زندگی واقعی (یا دنیایی که حداقل واقعی به نظر می‏رسد) جذاب‏تر است و حالا اگر جذاب‏تر است، چرا آن را به عنوانِ دنیایِ واقعی (یا دنیای که حداقل واقعی به نظر می‌رسد) دنبال نکنیم؟