تکریم انسانیت

ابوذر می گوید: سلمان و بلال را دیدم که به طرف پیامبر گرامی (ص) می آمدند چون به او رسیدند، سلمان خود را روی پای پیامبر انداخت و آن را می بوسید.
پـیامبر (ص) او را از این کار به سختی منع …

ابوذر می گوید: سلمان و بلال را دیدم که به طرف پیامبر گرامی (ص) می آمدند چون به او رسیدند، سلمان خود را روی پای پیامبر انداخت و آن را می بوسید.

پـیامبر (ص) او را از این کار به سختی منع کرد، سپس گفت:«ای سلمان! با من چنان رفتارمکن که ایرانیان درباره پادشاهان خود رفتار می کنند. من بنده ای از بندگان خدایم، خوراکی می خورم که بنده می خورد و روی زمین می نشینم، همان گونه که بنده می نشیند. (۱) همچنین هنگامی که امیرالمؤمنین (ع)، به سوی شام می رفت کد خدایان و بزرگان شهر «انبار» او را دیدند، و به عنوان احترام، از اسب های خود پیاده شدند و در رکاب او دویدند. فرمود: این چه کاری بود که کردید؟! گفتند: این رسمی است که ما حکمرانان خود را (بنابر رسم دوره ساسانی...) این گونه تجلیل می کنیم. امام (ع) به آنان شخصیت انسانی و تکریم را آموخت و ایشان را بر این رسم و عادت نکوهش کرد: زیرا این رسوم و عادات به شخصیت و ارزش واقعی رجال حاکمیت نمی افزاید و شخصیت خود مردم را پایین می آورد. این روش و تایید عملی آن، تحقیر اجتماع و محو کرامت مردم است. (۲)

۱. بحارالانوار، ج ۷۶، ص ۶۳

۲. نهج البلاغه، ص ۱۱۰۴