دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

باغ­آرایی به سبک آندو


باغ هنرهای زیبای کیوتو در ژاپن، آبستره­ای بی­نظیر از یک باغ تفریحی می­باشد که توسط تادائو آندو طراحی شده است. در این پروژه می­توان ایده­های آندو را در خصوص ترکیب فضایی و طبیعت به …

باغ هنرهای زیبای کیوتو در ژاپن، آبستره­ای بی­نظیر از یک باغ تفریحی می­باشد که توسط تادائو آندو طراحی شده است. در این پروژه می­توان ایده­های آندو را در خصوص ترکیب فضایی و طبیعت به وضوح مشاهده نمود. معمار خودآموخته ژاپنی معتقد است:

"معماری تنها به­کار بردن فرم­ها نیست، بلکه ساختن فضا و بالاتر از آن ساختن یک مکان (Place) است که به­سان شالوده فضا عمل می­کند. قصد من ابتدا کشمکش با سایت، و از این طریق به­دست آوردن چشم­اندازی از معماری به­مثابه مکانی مشخص است.

معماری در عین حال که همانند قلمروی بسته و منسجم به­نظر می­آید، می­بایست رابطه­اش را با محیط حفظ نماید. برای نشان دادن و ظاهر ساختن منطق نامرئی طبیعت باید آن را با منطق معماری رو در رو نهاد. در اینجا است که هندسه وارد عمل می­گردد.

هندسه نه تنها برای هر چیزی چارچوب می­سازد، بلکه به اجزای صحنه نیز شکل می­دهد. هم­زمان می­تواند قابی برای یک منظر محیطی و همچنین یک صفحه باشد. می­تواند گذرگاهی باشد که مردم را وادار به پیاده رفتن، ایستادن، بالا رفتن و پایین آمدن می­کند."

مهم­ترین مواردی که در طراحی این مجموعه لحاظ گردیده است عبارتند از:

۱) شکل­گیری یک نمونه حجمی­ از باغ­های تفریحی

۲) قرار گیری فضای باز موزه پایین­تر از سطح زمین، برای حفظ دید از باغ­های بوتانیک مجاور به سمت کوه­های بکر Higashiyama

۳) به نمایش گذاردن یک کپی از شاهکارهای مشهور جهان (این آثار روی صفحات سرامیکی با ماندگاری طولانی مدت و محفوظ از تاثیرات هوا نگهداری می­شوند)

۴) طراحی موزه با ایده کلی باز (Open)؛

ـ قرارگیری ­تیرهای بتنی به­صورت نمایان روی جرزهای سنگین

ـ ایجاد دیوارهای آب به­وسیله ریزش آب

ـ قرار دادن نقاشی­های شناور روی سطح دریاچه

۵) قطع مسیرها در پروژه توسط دیوارهای بتنی ضخیم برای ایجاد امکان دید از زوایای مختلف، افزایش عمق و تنوع در نمایش فضا

۶) استفاده از حفاظ شیشه­­ای سبز رنگ در تضاد با بتن و صفحات سنگی، و بهره­گیری از تاثیر متقابل آن نسبت به تصویر مصالح مختلف روی سطح آب

از جمله نکات قابل توجه در این پروژه تلفیق فضای معماری و فضای حسی (شاهکارهای هنری) است. خود آندو در این مورد می­گوید:

"فضا در کارهای من صریح و عریان است. فضا در کارهای من بیشتر بیان احساس افراد است، و نه صرفا کنش عقلانی. معماری نمی­بایست زیاد حرف بزند بلکه باید ساکت بماند و به طبیعت به صورت نور، آفتاب و باد اجازه سخن گفتن دهد."

http://seventhview.persianblog.ir

منابع:

۱. http://www.arcspace.com

۲ـ آندو، تادائو. ۱۳۸۱. شعر فضا. شیرازی، محمدرضا. تهران.