۲۱ نوامبر ۲۰۰۴ ـ دو گزارش از میزان فقر در روسیه و آمریکا در سال ۲۰۰۴

«پراودای آنلاین» ۲۱ نوامبر ۲۰۰۴ در ادیشن خود به زبان انگلیسی گزارش از گسترش روز افزون تفاوت درآمد میان روسها داده بود که ۷۴ سال عادت به برابری نسبی درآمد کرده بودند. ترک این عادت …

«پراودای آنلاین» ۲۱ نوامبر ۲۰۰۴ در ادیشن خود به زبان انگلیسی گزارش از گسترش روز افزون تفاوت درآمد میان روسها داده بود که ۷۴ سال عادت به برابری نسبی درآمد کرده بودند. ترک این عادت که پس از فروپاشی شوروی به آنان تحمیل شده است در آن سال (سال ۲۰۰۴) نزدیک به نود درصد روسها را ناراضی ساخته بود. پراودا نوشته بود که اگر دولت سریعا اقدامی نکند این عدم رضایت به صورت خشم و احیانا انقلابی دیگر در خواهد آمد زیرا که روسهای امروز، سرفهای قدیم نیستند که با زجر و تبعیض بزرگ شده و با آن خو گرفته باشند. بنظر می رسد که آنان با مشاهده وضعیت پس از فروپاشی؛ دست کم نوعی سوسیالیسم ملایم گام به گام (پلکانی) را طالبند.

پرودا نوشته بود که در شش ماه منتهی به نوامبر ۲۰۰۴ شکاف فقیر و غنی در روسیه بازهم بیشتر شده بود. اغنیای روسیه در ۱۳ سال اخیر (۱۹۹۱ تا ۲۰۰۴) ظاهر شده اند. به نوشته پراودا، طبق ارقام منتشره از سوی وزارت دارایی روسیه؛ درآمد ده درصد جمعیت این کشور در حال حاضر (سال ۲۰۰۴) ۱۵ و دو دهم بار بیشتر از متوسط درآمد سایر روسهاست و این درآمد اضافی (ثروت) از راه معاملات به دست آمده است، نه کار. روسها تا دو دهه پیش، درآمد از راه خرید و فروش انفرادی (نه دولتی) را عملی مردود می دانستند و عدم رضایت و خشم آنان به همین سبب است. از این «درصدها» چنین برمی آید که درآمد طبقه پولدار (معامله گر) در روسیه در طول دو سال اخیر (۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴) نسبت به گذشته بازهم دو و دو دهم درصد افزایش یافته است. ارقام آخرین گزارش بانک جهانی (مربوط به سال ۲۰۰۳) نیز حکایت از فقر اقتصادی ۱۹ و شش دهم درصد روسها دارد که روسیه را از جهت درآمد متوسط مردم در میان کشورهای جهان در ردیف پنجاه و هفتم قرار داده است.

درباره دامنه فقر در ایالات متحده، باب هربرت در شماره ۲۲ نوامبر۲۰۰۴ نیویورک تایمز به نقل از گزارش وزارت کشاورزی این کشور نوشته است که ۱۲ میلیون خانوار آمریکایی (حدود چهل میلیون نفر) دچار فقر هستند و برای سیر کردن شکم اعضای خانواده سخت تلاش می کنند و گاهی هم در این کار موفق نمی شوند. به نوشته هربرت، این شمار به هر وسیله از جمله اعانات مردم و کمک غذایی دولت فدرال و حکومتهای محلی برای سیر کردن خود متوسل شده و به این کمکها متکی اند.