عارف کیست؟

در مصباح الشریعه در تعریف عارف می فرماید: آن کس که معرفت خدای تعالی نصیبش شده باشد. تنش باخلق است ولی دلش باخداست، آن چنان که اگر یک چشم به هم زدن، دلش خدای را از یاد ببرد، از شوق …

در مصباح الشریعه در تعریف عارف می فرماید: آن کس که معرفت خدای تعالی نصیبش شده باشد. تنش باخلق است ولی دلش باخداست، آن چنان که اگر یک چشم به هم زدن، دلش خدای را از یاد ببرد، از شوق خدا می میرد و عارف، امین امانت های الهی است و گنجینه اسرار اوست... و دلیل رحمت اوست بر خلقش و حامل علوم خداوندی و میزان فضل و عدل الهی است.

عارف از خلق و مراد (و مقاصد و مطلوب های دنیوی) و دنیا بی نیاز است و جز خدای تعالی همدمی ندارد و هیچ گفتار و اشاره و نفسی ندارد، مگر آن که به وسیله خدا و برای خدا و از جانب خدا و باخدا می باشد. پس عارف در چمن زارها و گلزارهای قدس خداوندی در رفت و آمد و از لطائف فضل او خوشه چین است؛ و برای وصول به مقام شامخ انسانیت، اصل و پایه، معرفت است و ایمان فرع اوست۱.

۱) رساله لقاء الله، میرزاجواد ملکی تبریزی، ص۲۸