شهرشناسی غرب ایران

مجتبی باقری

گزارش ارائه شده به کلاس انسان شناسی شهری ایران، سال تحصیلی 87-88
انسان شناسان شهری مشابه دیگر انسان شناسان گرایش بر این داشته، تا بر موضوعاتی تمرکز نمایند که محتملاً نوین بوده، بی تردید«معنادار»اند. بر این اساس میان پارادایم های ذهنی پیچیده ای گرفتار آمده ایم که می بایست آنها را خلاق ترین جنبه مردم شناسانه تلقی نمود. ولی آنچه محتملاً شایان توجهی فزونتر است؛ آنکه پیشه ما بر پایه «واقعیت» است .(Gutkind,1974:pp.211-212)

 

برای خواندن این پزارش در زیر کلیک کنید:
 

پیوست	اندازه
6320.doc	1.21 MB