زندگینامه کوتاه ژان روش

...

تصویر: ژان روش و دستیارش فرانسواز فوکو
این زندگینامه به نقل کتاب «درآ»دی بر انسان شناسی تصویری و فیلم اتنوگرافیک»، گردآوری و ترجمه ناصر فکوهی، تهران: نشر نی، برگرفته شده است.

 1917   31 ماه مه، تولد در پاریس. کشف سینما با فیلم نانوک اثر رابرت فلاهرتى و فیلم رابین‏هود با شرکت داگلاس فربنکس.

 1934   دیپلم ریاضى. نخستین برخورد با مردم‏نگارى و سوررئالیسم.

 1937   پذیرش در مدرسه عالى پلى‏تکنیک و مدرسه عالى پون اِ شوسه (راه‏وپل‏سازى).

 1941   تحصیل در مدرسه عالى مهندسى پون اِ شوسه و دریافت مدرک مهندسى عمران. شروع به خدمت در نیجریه به‏عنوان مهندس خدمات عمرانى مستعمرات.

 1942 - 1945   نخستین پژوهش‏هاى اتنوگرافیک بر مناسک تسخیر در سونقاى. انتشار نخستین مقاله در سال 1943 «نگاهى به جان‏گرایى سونقاى»(366) در مجموعه یادداشت‏هاى افریقایى داکار. شرکت در جنگ جهانى دوم.

 1946 - 1947   سفر با قایق بر رود نیجر و تهیه نخستین فیلم در سرزمین مغ‏هاى سیاه، پژوهشى بر جمعیت‏هاى ماهیگیر سورکو و کشاورزان سونقاى و برکیش ارواح آب.

 1948 - 1949   ورود به مرکز ملى پژوهش‏هاى علمى فرانسه به‏عنوان وابسته پژوهشى و تدریس در موزه انسان. از سپتامبر 1948 تا مارس 1949، انجام گروهى از پژوهش‏ها در سرزمین سونقاى درباره دین و جادو.

 1949   دریافت جایزه بزرگ جشنواره بین‏المللى فیلم‏هاى نفرین‏شده، به ریاست ژان کوکتو براى فیلم رمزآموزى رقص تسخیرشدگان.

 1950   مأموریت به همراه رژه روسفلدر از ژوئیه 1950 تا مه 1951. سفر با خودرو از مالى تا ساحل طلا (غنا) با گذر از نیجریه.

 1952   دفاع از رساله دکتراى دولتى در علوم انسانى در ماه فوریه.

 1953   مسئول پژوهش در مرکز ملى پژوهش‏هاى علمى فرانسه، تأسیس کمیته فیلم اتنوگرافیک به همراه انریکو فولشینیونى، مارسل گریول، آندره لورواگوران، هانرى لانگلوا، و کلود لوى استروس.

 1954 - 1960   ادامه پژوهش‏ها درباره مهاجران نیجریایى در سال طلا (غنا).

 1955   فیلم اربابان دیوانه که در سال 1957 برنده جایزه بزرگ دوسالانه بین‏المللى ونیز شد.

 1957   برگزارى یک کارگاه آموزشى گروهى در خلاقیت سینمایى به‏همراه روبرتو روسلینى که در آن بسیارى از کارگردانان آتى موج نو سینما گرد هم آمدند.

 1958   فیلم من، یک سیاه که در سال 1959 برنده جایزه لویى دولوک شد.

 1959 - 1961   فیلم روایت یک تابستان برنده جایزه بزرگ منتقدان در جشنواره بین‏المللى فیلم کن. این فیلم در جشنواره‏هاى ونیز و مانهایم در سال 1961 جایزه گرفت. مدیریت مؤسسه پژوهش علمى نیجریه. رسیدن به سمت مدیر پژوهشى در مرکز ملى پژوهش‏هاى علمى فرانسه.

 1962   برگزارى مجمع بین‏المللى مهاجرت در افریقاى غربى. کارگردانىِ مشترک به‏همراه میشل برو در فیلم رُز و لاندرى. جایزه سان جیورجیو در دو سالانه بین‏المللى جشنواره ونیز.

 1965   فیلم شکار شیر با تیروکمان که در بیست‏وششمین جشنواره بین‏المللى هنر سینماى ونیز در سال 1965 برنده جایزه شیر طلایى شد. تهیه فیلم ایستگاه راه‏آهن شمال، یکى از تکه‏هاى فیلم پاریس از نگاه... در همکارى با کلود شابرول، ژان دوشه، ژان لوک گدار، ژان دانیل پوله، و اریک رومر.

 1966   شروع به فیلم‏بردارى (با همراهى ژرمن دیترلن) از مراسم شصتمین سالگرد سیگوئى در نزد دوگون‏ها در مالى (1966 - 1973). تأسیس (به همراه دیترلن و لوى استروس) آزمایشگاه صوتى تصویرى علوم دینى در مدرسه عملى مطالعات عالى سوربن.

 1967   برگزارى نخستین همایش بین‏المللى درباره سینما در منطقه اقیانوس آرام در شهر سیدنى.

 1970   تأسیس (به همراه انریکو فولشینیونى و هانرى لانگلوا) دکتراى سینما در دانشگاه پاریس یک - سوربن و پاریس ده - نانتر.

 1970   تأسیس (به همراه انریکو فولشینیونى و ژرژ هانرى ریویر) برنامه «ونیتزیا جنتى» یک جشنواره بین‏المللى فیلم مستند و اتنوگرافیک و ارتباطات اجتماعى. تهیه فیلم کم‏کم.

 1971   بنیان‏گذارى همایش بین‏المللى «تلویزیون و جامعه» در توکیو.

 1974   تهیه فیلم قوقولى قوقو، آقا خروس.

 1975   انتصاب به سمت مدیر پژوهشى ممتاز در مرکز ملى پژوهش‏هاى علمى فرانسه.

 1977   بنیان‏گذارى (به‏همراه ژان میشل آرنولد) جشنواره «سینماى واقعیت» در مرکز ملى هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو.

 1979   دریافت جایزه بزرگ بین‏المللى از مجمع معمارى، ارتباط، سرزمین. نمایش کل آثار سینماى او در مرکز ژرژ پمپیدو و پاریس و در 46 کشور دیگر.

 1980   دریافت نشان طلا در همایش بین‏المللى «علوم ارتباطات». دکتراى افتخارى از دانشگاه لاید هلند.

 1981 - 1985   استاد مدعو در دانشگاه هاروارد.

 1983   انتخاب شدن به سمت نایب رئیس شوراى بین‏المللى سینما و تلویزیون در سازمان یونسکو.

 1984   برگزارى مجمع یونسکو درباره «سینما و سنت شفاهى» و تشکیل کارگاه آموزشى «سینماى مستقیم» در لوکسور در مصر. تهیه فیلم دیونیزوس.

 1986 - 1991   ریاست سینماتک فرانسه.

 1988   دریافت جایزه بزرگ اومگا در انسان‏شناسى تصویرى از جشنواره مردمان فلورانس برنده جایزه نخست فلورانس گولت از مؤسسه فرانسه. دکتراى افتخارى از دانشگاه‏هاى لیما و کالیفرنیاى جنوبى.

 1989   فیلم آزادى، برابرى، برادرى، و بعد... در چارچوب مراسم دویستمین سالگرد انقلاب فرانسه.

 1991   برنده جایزه انجمن انسان‏شناسى امریکا.

 1992   نمایش آثار روش در سینماتک تورین.

 1993   فیلم بانوى آب که در سال 1992 برنده جایزه بین‏المللى صلح در جشنواره برلین شد.

 1996   کارگردانى فیلم در یک مشت دوست. نمایش فیلم‏هاى روش در ماه‏هاى ژوئن و ژوئیه در گالرى ملى ژو دو پوم پاریس.

 1997   فیلم کارت موزه هانرى لانگلوا سینماتک فرانسه (8 ژوئیه 1997).

 1999   آوریل، نمایش آثار روش در سینماتک فرانسه در پاریس.

 2001   19 فوریه، مرگ در یک حادثه رانندگى در نیجریه درحالى‏که مشغول تهیه فیلم بود.

 

پرونده ی «ژان روش» در انسان شناسی و فرهنگ
http://anthropology.ir/node/3203