ژان-فرانسوا لیوتار

گروه کتاب و رسانه

ژان-فرانسوا لیوتار، سایمون مالپاس. ترجمه ی بهرنگ پورحسینی. تهران: نشر مرکز، 1388. 200 ص.
معمولاً خوانندگان فارسی زبان ژان- فرانسوا لیوتار را با کتاب وضعیت پسامدرن می شناسند، اما او پیش و پس از این کتاب آثار مهم دیگری نوشته که در زمینه های فلسفه ی سیاسی، زیبایی شناسی، نظریه ی ادبی، انسان شناسی ، فلسفه ی تاریخ، و جامعه شناسی اهمیت بسیاری دارند. وضعیت پسامدرن به فارسی ترجمه شده، اما کتابی که بتواند تصویری جامع از کل گستره ی اندیشه ی لیوتار ترسیم کند تاکنون به زبان فارسی منتشر نشده است. کتاب ژان فرانسوا لیوتار می تواند گامی باشد در این راستا، و علاوه بر تبیین نظریه ی پسامدرن لیوتار شرح روشن و خلاصه ای از بسیاری از مهم ترین انگاره ها و ایده های او از جمله امر ناانسانی، تفارق، عبارت ها، امر والا، رخداد، و نشانه های تاریخ ارائه می کند.
در بخشی از درآمد کتاب با عنوان «چرا لیوتار؟» چنین می-خوانیم: «کانون نوشته های لیوتار را پرسش هایی در باب سیاست، عدالت، و آزادی تشکیل می دهند. او چه از یک اثر هنری، یک متن ادبی، و برهان های الاهیاتی بحث کند، چه حتا از پایان دنیا، توجه اش همیشه معطوف به مسائل اجتماعی و اخلاقی ای است که از این پرسش ها ناشی می شوند. لیوتار در وهله ی نخست یک فیلسوف سیاسی است که به شیوه های سازمان دهی و کنترل زندگی های ما به وسیله ی جوامعی که در آن ساکن ایم توجه دارد، و تحلیل های اش از هنر، ادبیات، و فرهنگ همگی به فهم این مسأله کمک می کنند. چالش های سرسختانه ی لیوتار در برابر باورها، آموزه های سیاسی، و رویه های فرهنگیِ مستقر نوشته های او را همواره سردرگم کننده و دشوار، اما در عین حال برانگیزاننده و الهام بخش، می سازند.»
کتاب ژان فرانسوا لیوتار یکی از مجلدات «مجموعه ی اندیشه-گران انتقادی» است که به دبیری پیام یزدانجو و توسط نشر مرکز منتشر می شود، و تاکنون از این مجموعه مجلدات موریس بلانشو، پل دومان، اسلاوی ژیژک، ژولیا کریستوا، رولان بارت، لویی آلتوسر، ژیل دولوز، ژاک دریدا، مارتین هایدگر، فریدریش نیچه، و ژان فرانسوا لیوتار به چاپ رسیده است. این مجلدات علاوه بر این که با ساختاری یکسان چارچوبی سودمند از کل گستره ی اندیشه ی فیلسوف مورد نظر ارائه می-کنند، می توانند سنگ بنایی باشند برای مطالعات پیشرفته تر.