جمعه, ۱ فروردین, ۱۴۰۴ / 21 March, 2025
مجله ویستا

دانشنامه مرگ و مردن (بخش 10): مدخل D



      دانشنامه مرگ و مردن (بخش 10):  مدخل D
هاجر قربانی

برگزاریِ روزِمرده:جشنوارۀ تجلیلِ مردگان در مکزیک؛ در دو روزِ اولِ ماه نوامبر برگزار می‌شود. تعطیلیِ مذهبی که ترکیبی از سنت‌های بومی و کاتولیک را بازنمایی می‌کند. آنها معتقدند که ارواح مردگان به خانه بازمی‌گردند و در یک زمانِ کوتاه با خانواده و دوستانِ خود ملاقات می‌کنند. روزِ اوّلِ نوامبر روانِ کودکان متوفی وارد می‌شود  و در روز دوم با ارواحِ بزرگسالان پیوند می‌خورد. خانواده دربِ خانه را به روی بازدیدکنندگان باز می‌کند و غذا، نوشیدنی، داستان‌ها، خاطرات و حسنِ نیّتِ خود را به آنها عرضه می‌کند. برای جشن گرفتن، خانواده محراب و مکانی را برای عرضۀ غذاهایِ خاصی مثلِ “pan de muertos”(نانِ شیرینِ پخته شده شبیه به جمجه و اسکلت) را عرضه می‌کند. عکسی از روحِ متوفی در محراب قرار می‌گیرد. در برخی شهرها، کلاس‌های مدرسه، کارمندانِ دولت، و هنرمندان برای خلاق‌ترین و جذاب‌ترین [نوعِ] محراب رقابت می‌کنند.گاهی اوقات، مردم شمع و شیرینی بر روی قبر کودکان به جای می‌گذارند.زمانی‌که شعلۀ شمع حرکت می‌کند بدان معناست که کودکان متوفی به آنجا آمده‌اند و آن ذات و اثر شیرینی را دریافت کرده‌اند. جشنوارۀ باستانی در اصل به الهۀ Mictecacihuatl (بانوی مرده) اختصاص داده شده است و در اواخر ماهِ جولای و اوایلِ ماه آگوست جشن گرفته می‌شد.

مرگ:قطعِ دائمِ تمامِ عملکردهای حیاتی، ترکِ غیرِقابلِ بازگشت عملکردِ مغز، عملکردِ سیستمِ تنفسی، عملکردِ سیستمِ گردشِ خون، قطعِ نهایی و غیرِ قابلِ بازگشت ضربانِ قلب و تنفسِ محسوس. شاخصه‌های مرگ شاملِ توقفِ عملِ قلب؛ فقدانِ رفلکس‌ها، ﭘﺎﻳﺎﻥﻛﺎﺭﻛﺮﺩِاﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲﻣﻐﺰﻛﻪﺑﺎﻧﻮاﺯﻣﻐﺰﺛﺎﺑﺖﺷﻮﺩ،وﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﻱﺳﻔﺘﻲﺟﺴﺪ است.

درگذشته نسبت دادنِ مرگِ غیرِ تصادفی به مرگِ طبیعی مرسوم بود، آنچنان که پایانِ زندگی به مثابه سرنوشتِ اجتناب‌ناپذیر و بدونِ علتِ خاص تصور می‌شد.اﺯاﻭاﻳﻞﻗﺮﻥﺑﻴﺴﺘﻢ،ﺑﻪﻫﺮﺣﺎﻝ،ﻣﺮﮒﺩﻳﮕﺮﭘﺪﻳﺪﻩ‌اﻱﺣﺘﻤﻲﻛﻪﺑﺪوﻥِﻋﻠﺖِﺧﺎﺹاﺗﻔﺎﻕﻣﻲ‌اﻓﺘﺪ،ﺷﻨﺎﺧﺘﻪنمیﺸﻮﺩ[ﻳﻌﻨﻲﻗﺒﻠاًﻣﻴﮕﻔﺘند فردﺑﻪاﻳﻦﺳﻦِ خاص کهﺑﺮﺳدﻃﺒﻴﻌﺘﺎًﻣﻴﻤﻴﺮد،ﻭﻟﻲاﺯﻗﺮﻥﺑﻴﺴﺘﻢگفته می‌شود کهﻣﺮﮒِﺑﺪﻭﻥِﻋﻠّﺖﻧﺪاﺭﻳﻢوﺣﺘﻤﺎًﻋﺎﻣﻠﻲﺑﻴﻮﻟﻮﮊﻳﻚﺑﺎﻋﺜ مرگﺧﻮاﻫﺪﺷﺪ(مصاحبه شخصی: دکتر ستوده)]. امروزه پزشکان معمولاً گواهیِ مرگ را با بیماری یا شرایطِ خاصی که منجر به مرگ می‌شود، پُر می‌کنند. به رغمِ سابقۀ طولانی در گزارشِ علت، یا علل مرگ، پیشرفت‌های عظیم در علومِ پزشکی در 30 تا 50 سالِ گذشته معانیِ پزشکی اصطلاح [و واژۀ] «مرگ» به‌طورِ فزاینده‌ای مبهم ساخته شده است. مرگ به عنوانِ یک نشانه‌در زمانی که عملکردِ حیاتی یک فرد، بخصوص تنفس و گردشِ خون متوقف شده بود،شناخته می‌شود. امروزه، با این‌حال، پیشرفتِ چشمگیری در توسعۀ دستگاه‌های پزشکی و درمان‌های مورد نیاز برایِ حمایت از زندگی این امر را ممکن ساخته شده است که حتّی از عملکردهای بدن پس از توقفِ برگشت‌ناپذیرِذهنینگهداری می‌کند. به منظورِ مقابله با چنین مشکلاتی، کمیتۀ موقتِ دانشگاهِ هاروارد در بررسیِ تعریفِ مرگِ مغزی در اواخر دهۀ 1960 یک تعریف جدید پیشنهاد داد که موردِ پذیرشِ اکثریت قرار گرفت.مرگ زمانی رخ می‌دهد که گزارشِ گردش خونِ درونِ مغز، توسطِ یکی از تکنیک‌های مدرنِ پزشکی، متوقف شده است.

گواهی مرگ:سندِ اعلامِ مرگ یک فرد. گواهی فوت یک سندِ قانونِ مدنی است نه یک سندِ علمِ پزشکی و برای هر ایالتی خاص است امّا براساسِ یک فرمِ استانداردِ ملی است. گواهی فوت یک گزارشِ عمومی است که برای اطلاعِ عمومِ مردم و استفادۀ بسیاری از سازمان‌ها در نظر گرفته می‌شود. گواهی فوت به طور عموم محلِ مرگ، علتِ مرگ، به عنوانِ مثال، طبیعی، تصادفی، قتل و یا خودکشی ؛ همچنین ممکن است که لیستِ قابلِ توجهی از همکاری در مرگ را نشان می‌دهد؛ امّا معمولاً شاملِ سبک و مکانیسم مرگ نیست. بهرحال، پزشک معمولاً گواهیِ فوت را تکمیل می‌کند، حتّی اگر پزشکیِ قانونی نیازمندِ پژوهش در بابِ مرگ‌ها و یا به جای پزشک عملی را انجام دهد. هرچه یک سندِ قانونی، ثبت‌شدۀ گواهی فوت از نظرِ قانونی برای هر فرد و سازمانی الزامی نیست. شواهد ممکن است نشان دهد که علّتِ مرگ اشتباه طبقه‌بندی شده بود یا شرایطِ مورد خاص اثبات اینکه مرگ تصادفی بوده است را تصدیق می‌کند...