متخصصان معاصر فرهنگ ژاپن(4): الیز ادواردز

سعیده بوغیری

الیز ادواردز (Elise Edwards) برای هفتمین فصل به دانشگاه باتلر باز می گردد. وی در آنجا به عنوان مربی دروازه بانی به کار مشغول است. این نامزد دروازه بانی محبوب تمام آمریکا، تجربه های فراوانی هم در زمینه بازی و هم در زمینه مربیگری دارد. ادواردز بین سال های 1995-1994 پس از فعالیت های خود در زمینه بازی، به مدت دو فصل به عنوان کمک مربی در دانشگاه میشیگان مشغول بوده است.
ادواردز با ورود به دانشگاه استنفورد به سرعت تاثیر خود را در برنامه فوتبال زنان بر جای گذاشت. او در کنار جولی فاوندی (Julie Foudy) – و سارا رافانلی (Sarah Rafanelli) رکوردی 43-22-10 در کارنامه فعالیت های چهارساله خود رقم زد. ادواردز در سال 1990 استنفورد را به نخستین حضور در مسابقات قهرمانی هدایت کرد.
درخشش او در جدول فعالیت های کاری استنفورد به عنوان دروازه بان هنوز پابرجاست. او دوبار به عنوان کاپیتان و سه بار به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شده است. او در سال های 1989 تا 1991 عضو تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده بود که زیر نظر مربی افسانه ای آنسون دورانس (Anson Dorrance) کار می کردند. او در فستیوال ورزش های المپیک در آمریکا (1989-1990) دو بار دروازه بان آغازگر مسابقه بود.
ادواردز به دنبال فراغت از تحصیل بین سال های 1992 تا 1994 در لیگ فوتبال حرفه ای زنان ژاپن به عنوان دروازه بان بازی کرد. همچنین به عنوان کمک مربی و مربی دروازه بانی در لیگ ژاپن مشغول بود.
ماه آوریل 2010 از او به عنوان زن برتر در دانشگاه باتلر تقدیر شد. این جایزه هر سال در جامعه دانشگاهی باتلر به فردی اعطا می شود که به عنوان یک الگوی برجسته توصیف شده و در بهبود جایگاه این جامعه دانشگاهی تعهد و فداکاری از خود نشان داده باشد؛ به همراه حفظ ارزش خود به دنبال کسب ارزش های دیگری نیز بوه باشد؛ نگرشی نوین خلق کرده و دیگران را به سوی این نگرش رهنمون شده باشد؛ نقشی شفاف در تغییر محیط کنونی پیرامون خود ایفا کرده باشد؛ به جنگ مشکلات رفته و مصمم و کوشا باشد؛ با لیاقت و افتخار به پیش برود و هرگز مغرور نشود؛ زنی جدی که نیرومندانه، عاشقانه و تمام و کمال بر زندگی خویش فرمانروایی می کند.
ادواردز در سال 1991 در رشته روابط بین الملل از استنفورد فارغ التحصیل شد. سپس برای دریافت دکترای تخصصی در رشته انسان شناسی به دانشگاه میشیگان رفت. او هم اکنون استادیار بخش تاریخ و انسان شناسی دانشگاه باتلر است. زمینه های پژوهش او را جنسیت، امور جنسی، هویت ملی در ژاپن – به خصوص که آنان در فنون ورزشی مهارت دیده اند- ، تفریح و تربیت بدنی تشکیل می دهند. او اکنون مشغول کار بر روی کتابی درباره فوتبال، ورزش جمعی و ساخت هویت ملی در ژاپن اواخر سال های دهه 1990 تا کنون است. کتاب او "زمینه هایی برای آینده: فوتبال، ملت، و شهروندان ژاپن در آغاز قرن بیست و یکم" " Fields for the Future: Soccer, Nation, and Citizens in Japan at the Turn of the 21st Century " است.
ادواردز به دلیل تجربه های شخصی خود به عنوان یک ورزشکار به مطالعه این رشته روی آورد. او در رشته های مختلف ورزشی مانند والیبال، بسکتبال و فوتبال تمرین داشته است. از نظر او ورزش نقش مهمی در شکل دادن به ارتباطات بین دو جنس داشته و بازتاب دهنده و تاییدکننده پندارهای هنجارین در امور جنسی است. او به گفته خود هم ناامیدی و هم قدرتی را که تفکرات گوناگون فرهنگی وابسته به ورزش به همراه می آورند، تجربه کرده است. یکی از پرسش هایی که او از زمان کودکی از خود می پرسید، این بود که چرا تنها پسرها به انجام برخی ورزش ها تشویق می شوند و یا "ساختار جسمانی" دختران برای انجام برخی ورزش های دیگر مناسب است. این واقعیت که هنوز بسیاری از مردم اینطور فکر می کنند او را به سمت پژوهش در مورد تاریخ و انسان شناسی ورزش سوق داد. البته او کوچک ترین تصوری در مورد متمرکز کردن پژوهش های خود بر این زمینه نداشت و این بازی در لیگ حرفه ای زنان ژاپن بود که او را به این سو هدایت کرد.
پس از آن او به تعمیق در این رشته پرداخت و به روش های آموزش تربیت بدنی در اواخر قرن نوزدهم در ژاپن روی آورد. روش هایی که دولت وقت این کشور به منظور ایجاد رشته ای برای مرتفع کردن نیازهای ژاپن در حال مدرن و صنعتی شدن به کار می گرفت. آنچه تا آخرین روزهای جنگ جهانی دوم، در راس برنامه های این دولت قرار داشت، چه به کمک آن می توانستند سربازانی قوی تر و زنانی بارورتر بسازند تا سربازان آتی این کشور را بار بیاورند. در آن زمان ژاپن به ورزش به عنوان راهی برای فائق آمدن بر پسرفت خود و ورود به بازار رقابت نوین جهانی می نگریست و به فوتبال، به مثابه بهترین راه تربیت شهروندان این شهر جهانی.
در مورد جنسیت و ورزش، ادواردز بر این نکته تاکید دارد که هنگام ارتباط دادن جنس خاصی به ورزشی خاص، اغلب از تفاوت های جسمانی صحبت شده و نقش عوامل فرهنگی در این میان نادیده گرفته می شود. او به گفته خود و بر اساس تجربه درازی که در جریان سال ها کار با ورزشکاران زن و مرد به دست آورده، هرگز دلیلی برای باور این نکته نیافته که تنها ویژگی های جنسیتی است که سبب علاقه جنس خاصی به ورزشی خاص گردد. از نظر او پرداختن جنسی خاص به ورزشی خاص که در طول زمان مانند تفاوتی میان دو جنس رخ می نماید، را تنها و تنها می توان به قدرت فرهنگ ارتباط داد.
[e-mail]

منبع :
http://savageminds.org/2007/08/15/interview-with-an-anthropologist/
http://www.butlersports.com/sports/w-soccer/mtt/edwards_elise00.html
www.butler.edu/gender-studies/faculty