همایش بین المللی گردشگری ادبی

گروه اخبار

در راستای استفاده از میراث ادبی در توسعه گردشگری پایدار کشور، نخستین همایش بین المللی گردشگری ادبی برگزار خواهد شد. در بخشی از مقدمه ای که بر روی وبسایت رسمی این همایش، پیوند گردشگری و ادبیات را گردشگری ادبی، یا به تعبیری گردشگری میراث ادبی نامیده است؛ یعنی گونه ای از گردشگری که «... روندی رو به رشد در جهان، به ویژه در کشورهای توسعه یافته دارد. گردشگری ادبی فعالیتی است که زاییده علاقه به یک نویسنده، اثر یا فضای ادبی و یا میراث ادبی یک مقصد است و شامل بازدید از محل تولد و تدفین ادیبان، موزه های ادبی و سایر مکان های مرتبط با نویسندگان و آثار ادبی و همچنین پیمودن مسیرهایی با مضامین ادبی است. البته گردشگری ادبی فعالیتی نوین نیست و مزار ادیبان همواره جزء مکان های مهم در تورهای بزرگ (گراند تور) سده های 18 و 19 اروپا بوده است. گردشگران نخستین تور های بزرگ، مسیری را که نویسندگان کلاسیک شرح داده بودند، دنبال می کردند. بعدها، شاعران دوره رمانتیک چون بایرون و شلی الهام بخش سفر این بازدیدکنندگان شدند. در ایران نیز سیاحان و سفرنامه نویسانی چون ناصرخسرو این نقش را بازی کردند و نوشته های آنان به عنوان یک ژانر ادبی افراد را ترغیب به سفر می کرد. البته این گردشگران بسیار فرهیخته بودند و از آگاهی فرهنگی و توانایی مالی برای چنین سفرهایی برخوردار بودند. برخی از گردشگران ادبی معاصر با این مسافران نخستین شباهت هایی دارند و به طور یقین علاقه به مضمون های ادبی هنوز محفلی برای طبقه متوسط با تحصیلات بالاست، ولی در سال های اخیر این نوع گردشگری با گسترش تنوع و تعدد جاذبه هایش عمومیت بسیار بیشتری پیدا کرده است. جاذبه های گردشگری ادبی معمولا در سه شکل زیر متجلی می شوند:

الف) مکان های واقعی: این مکان ها با زندگی یک نویسنده ارتباط واقعی دارند و معمولاً محل تولد، زندگی، آفرینش آثار، مرگ و دفن آنها هستند. خانه جین آستین در چاوتاون در همپ شایر، محل تولد روبرت بورنز در آلووی (اسکاتلند)، یوش محل تولد نیما یوشیج، خانه شهریار در تبریز نمونه هایی از این گروه هستند. وجود این مکان ها برای گردشگران مسجل و انکارناپذیرند.
ب) مکان های خیالی: این مکان ها بیانگر یا تجلی فضای رمان، نمایش نامه یا شعر هستند. خیابان های دوبلین در اولیس نوشته جیمز جویس، خانه خیالی شرلوک هلمز نوشته سر آرتور کونان دویل، قلعه ها و دژهایی و مکان هایی که در ادبیات کهن ما از آنها نام برده شده از جمله این جاذبه ها هستند.
ج) مکان های ساخته شده: مکان هایی هستند که به عمد برای جذب بازدیدکننده خلق شده اند. دنیای دیکنز که به تازگی در چاتهام افتتاح شده است و دنیای بیتریکس پاتر در ویندرمر از این نمونه مکان ها هستند. در واقع ارتباط با یک چهره یا شخصیت ادبی به مقصد امکان می دهد تا دامنه وسیعی از جاذبه¬های موضوعی گردشگری را توسعه دهد. در اینجا می توان به استراتفورد-اپان-آوون اشاره کرد که دارای تسهیلات متنوعی با مضمون شکسپیر است. مسیرهای ادبی زیادی برای ترغیب بازدیدکنندگان به دیدن سایت های تأثیرگذار در زندگی ادیبان و مکان های خیالی تر خلق شده اند. مانند مسیرهایی که زندگی توماس هاردی، جورج الیوت، آگاتا کریستی و روبرت بورنز را نمایش می دهند. تمرکز این مسیرها معمولاً بر زندگی این ادیبان است اما مسیرهایی نیز وجود دارند که خود آثار را تفسیر می کنند مانند مسیر کد داوینچی و مسیر هری پاتر. سرانجام، به این گروه می توانیم شهر کتاب یا شهر ادبی را نیز بیافزاییم. این مقصدها به ترویج ارتباط خود با نویسندگان یا شخصیت های ادبی می پردازند، برای مثال دوبلین و جیمز جویس، ادینبورگ و والتر اسکات. احساس غرور نسبت به وجهه و اعتبار ادبی یک ناحیه می تواند حتی شکل یک جشنواره به خود بگیرد.»
این همایش در روز پنجم مهرماه 1391، همزمان با روز جهانی گردشگری برگزار خواهد شد. برای مطالعه محورهای همایش و شیوه فرستادن مقاله، به سایت این همایش به آدرس «www.iterarytourism.ir» مراجعه نمایید.