جمعه, ۱۵ تیر, ۱۴۰۳ / 5 July, 2024
مجله ویستا

دیگر نمی‌توان گوشی‌های تلفن همراه را تحمل کرد!



      دیگر نمی‌توان گوشی‌های تلفن همراه را تحمل کرد!
سیلوَن سیلییر برگردان معصومه خطیبی بایگی

استفاده از تلفن همراه چه در جشنواره‌هایی که در فضای باز اجرا می‌شود و چه در سالن‌های بزرگ نمایش یا استادیوم‌ها و کلوب‌ها تبدیل به هنجار شده است؛ به‌خصوص در اجراهای موسیقی پاپ: خواننده‌ها یا اعضای گروه موسیقی روی صحنۀ اجرا، خود را در مقابل جمعیت عظیمی می‌بینند که بجای شرکت در کنسرت، سرگرم تلفن‌های همراهشان هستند، عکس می‌گیرند، فیلم می‌گیرند یا پیام ارسال می‌کنند. بعضی از هنرمندان از این مسئله اصلاً ناراحت نیستند و حتی آن را نشانه محبوبیتشان می‌دانند؛ اما بعضی دیگر از استفاده دائم مردم از تلفن همراه در کنسرت‌ها به‌خصوص وقتی‌که هنرمندان در حال اجرا هستند، گلایه می‌کنند و آن را نوعی بی‌احترامی به خودشان و به قول گروه ایندی راک یه یه یهس (1)، بی‌احترامی «به فردی که پشت سرتان است» می‌دانند.

در 29 می، در کنسرتی که تماشاخانه آرِنِس شهر ورون ایتالیا (2) برگزار شد، اَدل، خواننده زن جهانی، خطاب به خانمی که در حال فیلم‌برداری از او بود، با لحن خشکی گفت: «خواهش می‌کنم بس کن، من اینجا به‌صورت واقعی در زندگی واقعی هستم، پس از [کنسرت] به‌صورت واقعی لذت ببر.» همین صحنه هم در ژوئیه 2012، البته به طرز فجیع‌تری تکرار شده است. زمانی که کاسه صبر خواننده آمریکایی، بروس دیکینسون (3) از گروه آیرن میدن (4) در کنسرتی در مرکز موسیقی کلیپش شهر ایندیاناپولیس (5) لبریز شد و با عصبانیت هرچه‌تمام‌تر به فردی که در حال ارسال پیام با گوشی تلفن همراهش بود، گفت: «عجب جهنم‌دره‌ای است اینجا. آهای پسر کچلی که تی‌شرت سفید پوشیدی، توی این سه قطعۀ آخر، یکریز پیام فرستادی لعنتی...»

جک وایت (6)، نوازندۀ گیتار و خواننده آمریکایی هم در جشنوارۀ موسیقی کوآچلای کالیفرنیا (7) در آوریل 2015، در مقابل سیل عظیمی از دست‌هایی که با تلفن همراه به سمتش دراز شده، گفته بود: «اون گوشی‌های لعنتی تون رو بگیرید پایین و تایپ کنید. پنج ثانیه بگیرید پایین. من چیز زیادی ازتون نمی‌خوام، فقط پنج ثانیه!»

اتیین دائو (خواننده و آهنگساز فرانسوی) (8) هم اخیراً در گفتگویی با همکار ما، استفان داوه (9)، اظهار کرده است که این رفتار غیرقابل‌تحمل است. جارویس برانسون کاکر (10)، ویلیام شلر (11) و پیتر گابریل (12) هم از این کار به‌شدت عصبانی‌اند.

«من پول داده‌ام، هرکاری دلم بخواهد می‌کنم»

اتین زیلر (13) از گروه «تری پام پراد» (14)، وابسته به مرکز تولید نمایش استریوس اولیویه یوبل (15)، مدیر چندین سالن نمایش در پاریس، می‌گوید: «این اواخر، هنرمندانی که از این کار خوششان نمی‌آید، در طول کنسرت‌هایشان تذکر می‌دهند. حتی، اغلب اوقات با ما هم بحث می‌کنند.» ژول فروتُس (16)، از شرکت تولیدی آلیاس و سندیکای ملی تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان، فستیوال‌ها و سالن‌های نمایش (پرودیس) که از سال 2006 تا 2015 رئیس این مجموعه بوده است، در اظهارنظری می‌گوید: «بله این موضوع روزبه‌روز وخیم‌تر می‌شود. قبلاً فقط چند نفر از علاقه‌مندان اصرار داشتند که با دوربین عکاسی، فیلم‌برداری یا ضبط‌صوت وارد سالن شوند. امروزه، همه یک گوشی تلفن همراه باقابلیت‌های بالا در اختیاردارند. اکثر افراد 15 تا 30 ساله از صبح تا شب گوشی دستشان است و آنچه برایشان اهمیت دارد، امکانی است که شبکه‌های اجتماعی در اختیارشان قرار می‌دهند و هرکدام برای خودش تبدیل به یک رسانه شده است.»

بررسی این موضوع از خلال نظراتی که در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، غیرممکن به نظر می‌رسد. آیا باید ازجمله کلیشه‌ای «من پول داده‌ام، هر کاری دلم بخواهد می‌کنم» و هم‌چنین قانونی که پشت همه بلیت‌های نمایش با خط ریز نوشته‌شده است: «عکس گرفتن، فیلم‌برداری کردن و ضبط نمایش ممنوع است» به‌راحتی چشم‌پوشی کنیم؟

اتیین زیلر می‌گوید: «ما قصد نداریم گوشی‌های تلفن همراه را در ورودی سالن‌ها مصادره کنیم، حتی برپایی صندوق امانات در سالن‌های کوچک چند صدنفری و گماشتن افرادی برای محافظت از گوشی‌ها در یک جشنواره یا استادیوم کار دشواری است.»

هنرمندانی چون بیورک (17) و کیت بوش (18) طی اجرای کنسرت‌هایش در سالن اجرای موسیقی همرسمیت آپولو در لندن در سال 2014 یا گروه کینگ کریمسون (19) از طریق تبلیغات از طرفدارانشان خواستند تا در سالن‌های اجرای آن‌ها همانند سالن‌های تئاتر یا موسیقی سنتی، در حین اجرای کنسرت‌ از تلفن همراه استفاده نکنند. مت وارد (20)(نوازندۀ گروه شی اند هیم و همکار زوئی دشانل) یا پرینس راجرز نلسون (2016-1958) از این هم یک گام فراتر رفته‌اند. آن‌ّها صندوق‌های اماناتی را در سالن‌ها تعبیه کرده‌اند و از افرادی که مسئول این کارشده‌اند خواسته‌اند تا گوشی کسانی را که در حین اجرای کنسرت مشغول عکس یا فیلم گرفتن هستند، توقیف کنند.

ژول فروتُس می‌گوید: «تبلیغات فقط در مورد سالن‌هایی با ظرفیت متوسط و هنرمندانی که طرفداران بزرگ‌سال دارند، جواب می‌دهد. مداخله نیروهای امنیتی هم در طول کنسرت موجب آشفتگی بیشتر اوضاع می‌شود. ما در این مورد درخواست‌های قاطعانه زیادی به‌صورت شفاهی یا از طریق ایمیل دریافت می‌کنیم که هیچ‌کدام هنوز جنبۀ رسمی ندارد.»

کیف هوشمند

 در آمریکا، شرکت کالیفرنیایی یوندر (21) که در سال 2014 تأسیس‌شده است، فکر می‌کند که برای این مسئله راه‌حلی پیداکرده است: دادن یک کیف هوشمند به دارندگان گوشی همراه در کنسرت‌ها تا افراد تلفن خود را در داخل آن قرار دهند. این کیف هوشمند مجهز به یک درپوش است که مانع از باز شدن آن و دسترسی به گوشی می‌شود. درصورتی‌که فرد در طول کنسرت نیاز به دسترسی به گوشی داشته باشد، کافی است در مکانی مجزا قرار بگیرد تا درپوش کیف باز شود. به گفته گراهام دوگونی (22)، رئیس شرکت یوندر: «در حال حاضر، ما درصدها سالن کنسرت در آمریکا حضور داریم و قصد داریم حضورمان را در تمام اروپا گسترش دهیم. این کیف هوشمند در اختیار مردم قرار داده می‌شود، بی‌آنکه اجباری از جانب مدیریت سالن‌ها یا عوامل تولید کنسرت باشد.»

از بین هنرمندانی که از این سیستم رضایت دارند، می‌توان به آریانا گراندی (23)، گروه لومینرز (24) و الیشیا کیز (25) اشاره کرد. در پایان ماه می، این خواننده و نوازنده پیانو در برلین و لندن کنسرت‌هایی اجرا کرد که سالن‌های آن‌ها مجهز به این سرویس بودند. به عقیده گراهام دوگونی، از مزیت‌های این وسیله که هم با ظرفیت‌های پذیرش سالن‌های بزرگ یا استادیوم‌ها سازگار است و هم به حریم زندگی شخصی افراد احترام می‌گذارد (گوشی تلفن همراه در اختیار خود فرد قرار می‌گیرد)، این است که فضای بسیار کمی هم اشغال می‌کند.

sylvain siclier

 

منبع: روزنامه لوموند، 9 ژوئن 2016

صفحه لوموند در انسان شناسی و فرهنگ

http://anthropology.ir/cooperation/936

یادداشت‌ها:

1. Yeah Yeah Yeahs

2. Arènes de Vérone

3. Bruce Dickinson

4. Iron Maiden

5. Klipsch Music Center d’Indianapolis

6. Jack White

7. festival californien de Coachella

8. Etienne Daho

9. Stéphane Davet

10. Jarvis Cocker

11. William Sheller

12. Peter Gabriel

13. Etienne Ziller

14.3 Pom Prod

15. Astérios Spectacles d’Olivier Poubelle

16. Jules Frutos

17. Björk

18. Kate Bush

19. King Crimson

20. Matt Ward

21. la société californienne

22. Graham Dugoni

23. Ariana Grande

24. The Lumineers

25. Alicia Keys