انسجام و تجزیه بدن: نقاشی ژاپنی در طول 15 سال جنگ

برت وینتر- تاماکی برگردان مریم سمسار

با توجه به اینکه ژاپن از واقعه منچوری (Manchurian) سال 1931 تا تسلیم شدنش در سال 1945 پیوسته درحال جنگ بود، یافتن شرایط مناسب برای آفرینش هنری در این سال ها آسان نبود. در واقع، این نبرد خسته کننده موانع بسیاری را از جوانب متعدد برای هنر نقاشی در ژاپن بوجود آورد. هنرمندانی که عضو جنبش آوانگارد در اروپا بودند مجبور به بازگشت به وطن شدند و جو فرهنگی که روز به روز محافظه کارانه تر می­شد، هنرمندانی را که در دهه های 1920 و 1930جذب آبستره و سبک های نوین دیگر شده بودند واداشت تا به نقاشی واقع گرا که سهم کمتری از تجربه گرایی می برد، روی بیاورند. با وخیم تر شدن شرایط جنگ، آن دسته از نقاشانی که به ارتش نپیوسته بودند با مشکلات مالی، فرصت های کمتر برای نمایش دادن آثار، تجهیزات نقاشی سهمیه بندی شده و حتی سانسور مواجه بودند. با این حال از برخی جهات می توان جنگ و شرایط فرهنگی آن را نه به عنوان عاملی برای تقلیل قلمرو نقاشی ژاپنی، بلکه محرکی برای احقاق اهداف جدید در جهت خدمت به هویت جمعی ژاپنی به عنوان یک رسانه قلمداد کرد.

برای مطالعه مقاله فایل ضمیمه را دانلود کنید.

این مطلب متعلق به ویژه نامه فرهنگ ژاپن است.

http://anthropology.ir/publication/13618

پیوست	اندازه
30941-173.docx	2.66 MB