پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مرگی آرام در شهری واژگونه
واژگونگی هوای تهران در پاییز، پدیده ای شناخته شده است که مرگی آرام اما پیوسته را برای اهالی اش به ارمغان می آورد. سمومی که آرام آرام ریه ها، سلول ها و خون ما را می آلایند و در کوتاه یا دراز مدت ما را خواهند کشت. زندگی در این شهر حکایت غریبی است، سوزشی که در دهان و گلویمان احساس می کنیم، نفس هایی که به سختی بالا می آیند و کوه هایی که در پشت غباری هر چه پر رنگ تر پنهان می مانند. و ما که همچون همیشه ترجیح می دهیم به جلو بنگریم و حس هایمان را به فراموشی بسپاریم. زندگی در این شهر زندگانی ای واژگونه است، همچون هوایی واژگون. مردمانی که به سرعت به سراغ کارهایی می روند که انجامشان نمی دهند، آدم هایی که به کوه ها می روند و سنگ ها را راه حلی برای مشکلات خود می بینند، مردمانی که سخن می گویند، اما به غیبت، و از آدم هایی که نمی خواهند هیچ چیز درباره آنها بشنوند، آدم هایی که لب به شکوه می گشایند اما از نابخردی هایی که خود دلیل اصلی آنها هستند، مردمی که همیشه مشکل را در یک «دیگری» جهنمی و تقصیر را از آن «آنهایی» می دانند که هر کس ممکن است باشند جز خود آنها. مردمانی که از گذشته های افتخار آمیز خود دم می زنند اما خود کمتر از هر کسی به آنها باور دارند. گویی نوعی مبالغه گویی و خیال پردازی به بخشی از وجود ما تبدیل شده است و همچون دارویی سحرآمیز، هوایی را که استشمام می کنیم از یادمان می برد. ما آدم هایی هستیم به شدت دلبند نمادها و نشانه هایی که خود ساختیمشان و خود بیش از هر کس دیگری نسبت به خیالین و توخالی بودنشان اطمینان داریم، کلیشه هایی که چه ساده می توان به آنها باور آورد زیرا باوری در کار نیست، و ظاهر و قیافه هایی که گویی خواسته باشیم آینه را برای همیشه به فراموشی بسپاریم و از فهرست واژگانمان حذفش کنیم. مرگ در انتظار ما است، همانگونه که انتظار همه زندگان را می کشد، اما مرگ در شهری خاموش و واژگونه، مرگ در هوایی که به سختی می توان آن را از میان انبوهی از دود و غبار و ذرات معلق و اکسید کرین و فرمول های ریاضی و منحنی های آلایندگی و خطرات احتمالی و تهدید های واقعی و ... یافتش و به ریه هایی خسته رساند.
فردا روز دیگری است، روزی باز هم آلوده ، با کوه هایی که قربانی عطش بی پایان ما به زندگی کردن در مدرنیته و جهانی شده اند که برای ما جز میراثی مرگبار چیزی در بر نداشته است: مدرنیه ای که به ما آموخته است که چگونه آلودی را تشخیص بدهیم، چگونه خطرات را رصد کنیم، چگونه تخت های بیمارستانی، و بیماران و پزشکان و پرستاران و گورستان ها و بیماری ها و علل مرگ و تصادفات و معلولین و مال باختگان و جان باختگان و آب رو های ریخته و شرم های فرو خورده و زندگی های برباد رفته و ... را ببینیم و احساس کنیم و بسنجیم و بشماریم و ثبت کنیم و تحلیل کرده و دفاتر بزرگمان را به یادگارشان سیاه کنیم، و بعد... باز هم به زندگی به سوی مرگی آرام و در شهری واژگونه ادامه دهیم...
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه روز معلم مجلس شورای اسلامی دولت رهبر انقلاب نیکا شاکرمی دولت سیزدهم مجلس بابک زنجانی شهید مطهری
آتش سوزی تهران پلیس زلزله قوه قضاییه پلیس راهور شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت طلا قیمت خودرو قیمت دلار خودرو بازار خودرو دلار بانک مرکزی ایران خودرو سایپا کارگران تورم حقوق بازنشستگان
سریال نمایشگاه کتاب فیلم سینمایی عفاف و حجاب تلویزیون جواد عزتی مسعود اسکویی سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
مکزیک
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس اوکراین نوار غزه انگلیس نتانیاهو یمن افغانستان ایالات متحده آمریکا
پرسپولیس استقلال فوتبال سپاهان تراکتور علی خطیر لیگ برتر ایران لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید باشگاه استقلال بایرن مونیخ لیگ برتر
هوش مصنوعی تلفن همراه اپل اینستاگرام گوگل همراه اول فرودگاه واکسن تبلیغات ناسا پهپاد
سرطان کبد چرب فشار خون بیمه کاهش وزن بیماری قلبی دیابت مسمومیت داروخانه