نقد سفر نامه ویلیامز جکسون(2)

سارا بختیاری نسب

بخش دوم
تقابل شرق و غرب در سفرنامه ی جکسون
نکته‌ای که از همان فصول اول کتاب به چشم می‌خورد و در خور تامل بسیار است به همراه آوردن و نگاه داشتن ذهنیت غربی به همراه ادبیات و فرهنگ و ترقی و تکنولوژی اش در شرق است. جکسون در شرق در حال غریت است اما نتواسته است ذهن خود را از غرب و فرهنگش به دور نگه دارد و این حالتی است که تقریبا برای اکثر سیاحت نامه نویسان اتفاق می افتد .این امر باعث شده است که از دیدگاه و منظر غربی به شرق نگریسته شود و شرق خود را در بستر مفاهیم غرب ارائه کند. این اتفاق برای جکسون در سه حالت رخ می‌دهد.
در حالت اول جکسون با نگریستن به مناظر طبیعی شرق به یاد ادبیات و اساطیر یونان و روم می‌افتد. او در حین نگریستن به کوه‌های قفقاز، مرتبا افسانه‌های یونان و روم برایش تداعی می‌شوند به گونه‌ای که فراموش می‌کند که او در مشرق زمین است، حال آنکه کوه‌های قفقاز بستر مهم اتفاقات تاریخی در شرق‌اند. جالب است که جکسون به این حالت خود آگاه می شود و به خود یادآوری می‌کند که نباید در شرق هم چنان غرق در غرب بود. این پارادوکس سوال برانگیز غرب در شرق یکی از مباحث مهم شرق شناسی بوده و هست و همانطور که ذکر شد در آثار شرق شناسان و کتب و سفرنامه‌هاشان به وضوح به چشم می‌خورد. توماس اشتراک  که با دیدانتقادی سفرنامه ی اولئاریوس را بررسی کرده است  و تاثیر تصورات سیاحان از کشور خود در حین نوشتن سفرنامه را مورد تحقیق و صداقت آنها را مورد سوال قرار داده است

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید:

پیوست	اندازه
8497.doc	55.5 KB