بوم شناسان فرهنگی معاصر(10): استفان گیوتی

سمیرا قاسمی

استفان گیوتی(Stéphane Ghiotti) از بوم شناسان جوانی ست که از سال 2002 در مرکز س ان ار اس CNRS شهر پاریس فرانسه و در آزمایشگاه جهش ها و تحولات زمین Mutations des Territoires en Europe (MTE) CNRS مشغول به پژوهش است. البته نگاه گیوتی به مسائل بوم شناختی، صرفا فرهنگی نیست بلکه او به عنوان یک جغرافی دان، مسائل بوم شناختی را از زاویه ی سیاست نیز مورد بررسی قرار داده است، و در حال حاضر پژوهش هایی را در لبنان، پیرامون اصلاح سیاست های آب انجام می دهد. گیوتی در سال 1974 در شهر ترونش واقع در ایسر متولد شد. او در سال 2002 در مقطع دکترا از دانشگاه سن ژوزف Université Saint Joseph و گروه جغرافیا در شهر بیروت (لبنان)، مدرک خود را اخذ نمود و از سال 2001 تا 2002 در دانشگاه پیر موند فرانس Université Pierre Mendè-France, Grenoble II و از 2000 تا 2001 در دانشگاه ژوزف فوریر Université Joseph Fourier, Grenoble I به صورت پاره وقت به تدریس پرداخت. او از سال 1998 تا 2000 در موسسه ی جغرافیای آلپ، در دانشگاه ژوزف فوریر Institut de Géographie Alpine, Université Joseph Fourier دروسی را ارائه کرده است. استفان گیوتی از 2004 تا به امروز در مرکز ملی مطالعات کشاورزی در مناطق گرم Centre National des Etudes Agronomiques sur les Régions Chaudes (CNEARC) در منتپولیر Montpellier و در مقطع کارشناسی ارشد – درس مدیریت اجتماعی آب Gestion Sociale De L’Eau،  GSE، " سیاست آب در مدیریت محیط زیست"- را تدریس کرده است. کوهستان های مدیترانه ای چارچوب اصلی پژوهش های گیوتی را با موضوع کلی " جایگاه و نقش آب های رودخانه ای در زمین های پویای امروزی" تشکیل داده اند. آبراه های مورد پژوهش گیوتی حوزه ی رودخانه bassins versants شامل آردش l'Ardèche، دو Doux و بواش Buëch می باشند.  او در درآمدی بر" ترکیب دوباره ی ارتباط های میان شهر و فضاهای کوهستانی مدیترانه با هدف مدیریت منابع آبی، مورد آردش و لبنان  "
Recomposition des rapports entre ville et espaces montagnards méditerranéens pour la gestion des ressources en eau. Le cas de l’Ardèche et du Liban. از قول ام. ماری و ژ. بتمون M.MARIE, J.BETHEMONT و یا ام. درا می نویسد که آب نقشی مرکزی در سازمان دهی و تصرف فضاها، در ساخت بازنمایی های جمعی و فردی یا ساختاری شدن ارتباطات اجتماعی و اقتصادی جوامع محلی ایفا می کند. برای نمونه در مناطق مدیترانه ای- به دلیل برتری تاریخی کاربرد کشاورزی- بالارود به نفع پایین رود و کوه به نفع دشت به حاشیه رانده می شود. در چنین بافتی، روابط جدید شهرها با کشورهای توسعه نیافته شان چیست؟ میان بالارود و پایین رود چه رابطه ای برقرار می شود؟ اهمیتenjeux  و زمین های چنین نظام جدید نظارتی چیستند؟ نمونه هایی که در حوزه های آرشد و در لبنان آورده می شود، پاسخ را روشن می کنند.گیوتی در کتاب "زمین های آب- مدیریت و توسعه در فرانسه"، به این پرسش می پردازد که چه کشورهایی آب را در آینده تقسیم خواهند کرد؟ در واقع خشکسالی و سیلاب های مکرر در سال های اخیر این موضوع را نشان داده اند که تا چه اندازه مدیریت آب و رودخانه ها، شکل دهنده ی اهمیت محیط زیستی، اجتماعی و اقتصادی جدید و اصلی ما هستند.
زمین های آبی ساخته می شوند، با یکدیگر تلاقی می یابند، در هم آرام می گیرند، نابود می شوند و از نو پدید می آیند. امروز در فرانسه پرسش از تقسیم و توزیع آب میان مصرف کنندگان به شکلی جدی مطرح شده است. چگونه می توان مدیریت آب را با جابجایی و توسعه ی زمین های آن تطابق داد؟ چه استفاده هایی از آب در چه فضاهایی ممکن است؟ برای چه مقاصدی و چگونه؟ گیوتی تلاش می کند که به تمام این پرسش ها پاسخ بدهد. او فرایندها، اهمیت ها و تضادهای مرتبط با مدیریت زمین های آب را بین سده های 16 تا 21 مورد بررسی قرار می دهد. گیوتی کتاب "زمین های آب " را بر اساس رساله ی دکتری اش نوشته، اما در واقع علاقه ی او به این موضوع پیش از اینها شکل گرفته است. اساسا او به ترکیب کردن دو بعد طبیعی و اجتماعی شده ی فضا می پردازد. پرسش گیوتی در رابطه با فضاهای روستایی فرانسه و به طور ویژه کوهستان های مدیترانه مطرح می شود. او بر سه نمونه ی آردش، دو و بواش تمرکز کرده و رویکردش ضرورتا سیاسی، اجرایی، مدیریتی و نهادی بوده و به این منظور نقش دولت را از طریق متونی قضایی، رسمی و حقوقی مورد ارزیابی قرار داده است. گیوتی تلاش می کند در کتابش نشان دهد چگونه مدیریت زمینی منابع آبی به شکلی تدریجی از قرن 18 سازمان دهی شده است. در نهایت او به رسمیت شناختن نهادین بستر رود bassinرا موجب رشد یک اراده ی تمرکز زدایی شده و منطقه-مدار نسبت به خصوصی سازی و تجاری شدن بخش آب، و بین المللی شدن مدیریت آب می داند. به طور خلاصه می توان گفت که موضوع اصلی کارهای گیوتی عبارت است از مدیریت حوزه ی رودخانه "bassin versant "، سیاست های زمینی، هنجارهای جوامع بومی، توسعه ی محلی و میان جمعی. میادین تحقیق جغرافیایی او کوه های مدیترانه ی فرانسه، مراکش و لبنان می باشند.


کتاب ها:
زمین های آب- مدیریت و توسعه در فرانسه
Stéphane Ghiotti, 2007, Les territoires de l’eau. Gestion et développement en France, Paris, CNRS Editions, 246 p.

2004: اصلاح سیاست آب در لبنان.  اهمیت های زمینی در سازمان دهی مجدد نهادی
Ghiotti S., 2004. La réforme de la politique de l’eau au Liban. Les enjeux
territoriaux de la réorganisation institutionnelle. Rapport de Post-Doctorat, programme
CEDRE, Région Rhône-Alpes, 56 p.

2001: دکترا در جغرافیا، جایگاه حوزه ی رودخانه در پویایی معاصر توسعه ی زمینی. محدودیت های یک مدرک. رویکرد تطابقی در آردش و در بخش های مرتفع آب. دانشگاه ژوزف فوریر. پایان نامه در سال 2001 دفاع شده است.
2001 - Doctorat de géographie, La place du bassin versant dans les dynamiques
contemporaines du développement territorial. Les limites d’une évidence. Approche
comparée en Ardèche et dans les Hautes-Alpes, Gumuchian (H.) (Dir.), Université
Joseph Fourier (Grenoble I), Laboratoire TEO CNRS – UMR 5038. Thèse soutenue le
30/11/2001 au CERMOSEM, Domaine du Pradel, 07170 Mirabel.

مقالات:
2006: " اصلاح زمینی سیاست آب در لبنان: منطق های طبیعی برای کمک به نوسازی؟" مجله ی قلمروهای نهادینه، قلمروهای کارکردی.
2006 – « Réforme territoriale de la politique de l’eau au Liban : les logiques naturelles au
secours de la modernisation ? », in Territoires institutionnels, territoires fonctionnels, Bleton-
Ruget (A.), Commerçon (N.), Gonod (P.), (dir.), Mâcon, Institut de recherche du val de
Saône-Mâconnais, pp. 507-519. http://www.recherche-maconnais.org/travaux.htm
2006: " از زمین یا از زمین های آب در فرانسه؟ مدیریت حوزه ی رودخانه یا محدودیت های یک قطعیت" مجله ی زمین های آب ، توسعه ی پایدار و زمین ها
2006 – « Du ou des Territoires de l’eau en France ? La gouvernance de bassin versant ou
les limites d’une évidence », in Les territoires de l’eau, Revue Développement Durable et
Territoires, dossier n°6, 24 p. (mis en ligne le 10 février 2006).
http://developpementdurable.revues.org/

2005: ( با همکاری برون ای) " تغییرات اقلیمی و سیاسی رزمین ها"، در مجله ی " آب برای همه: وضعیت اضطراری 2005 – (avec Brun. A), « Changement climatique et politiques territoriales », in Eau pour
tous : l’état d’urgence, Pour, n°185, pp. 74-81.
http://www.grep.fr/pour/numeros/pour185.htm

2005: " مشارکت به نفع کیست؟ اصلاح سیاست آب در لبنان"، در مجله ی علوم جامعه
2005 – « A qui profite la participation ? la réforme de la politique de l’eau au Liban », in
Sciences de la Société, n°64, pp. 195-212. http://w3.univ-tlse2.fr/scsoc/

2004: " حوزه ی رودخانه و تمرکز زدایی: یک ابزارسازی؟"
2004 – (avec Haghe (J-P.)) « Bassin versant et décentralisation : une
instrumentalisation ? », Cybérgéo, 3 p. http://193.55.107.45/eurogeo2.htm

2006: " طرح آمایش و مدیریت آب های آردش. به سوی تقسیم جدید آب و زمین ها"
2006 – « Le schéma d’aménagement et de gestion des eaux de l’Ardèche. Vers un
nouveau partage de l’eau et des territoires », in L’eau en Ardèche, ses usages, ses enjeux, ses
contraintes, Mémoire d’Ardèche et temps présent, n°90, pp. 57-63. http://www.memoireardeche. com

2007: زمین های آب. مدیریت توسعه در فرانسه، پاریس، س ان ار اس
2007 – Les territoires de l’eau. Gestion et développement en France, Paris, CNRS
Editions, coll. Espaces et milieux, 264 p. (Faire le lien avec le bouquin déjà sur le site)

2006: (پژوهش مشترک با برکت ال)، " وقتی که کشورگشایی مبهم می شود. اهمیت های زمینی پیرامون اصلاح سیاسی آب در لبنان" ، در مجله ی سیاست های آب. اصول بزرگ و واقعیات محلی
2006 – (avec Barakat. L), « Quand territorialisation rime avec fragmentation. Les enjeux
territoriaux autour de la réforme de la politique de l’eau au Liban », in Politiques de l’eau.
Grands principes et réalités locales, Brun (A.) et Lasserre (F.), (dir.), Québec, PUQ, pp. 189-
222. http://www.puq.ca/fr/repertoire_fiche.asp?titre=titres&noProduit=G1457


2005: حوزه ی رودخانه ، موضوعی پرسش برانگیز. مدل فرانسوی مدیریت آب و محدودیت های کاربرد آنها در لبنان
2005 – « Le bassin versant en question. Le modèle français de gestion de l’eau et les
limites de son application au Liban», in Le territoire est mort, vive les territoires, Antheaume
(B.) & Giraut (F.) (Dirs.), Paris : IRD éditions, pp. 247-267.
http://www.ird.fr/editions/catalogue/ouvrage.php?livre=335

 
    

تماس:
[e-mail]
منابع:
http://recherche.univ-montp3.fr/artdev/themesrech/ghiotti/cv.pdf
http://recherche.univ-montp3.fr/artdev/themesrech/ghiotti/index.html
http://geocarrefour.revues.org/index2258.html