مهم ترین علل ریزش مو در خانم ها

رایج ترین علت ریزش مو در خانم ها

ریزش مو مشکلی شایع در اغلب مردم است اما یک مساله نگران کننده در بسیاری از خانم ها است . وقتی جلوی آینه ایستاده اید و مشغول شانه کردن موهایتان هستید متوجه ریزش شدید موهایتان میشوید و این یک مساله نگران کننده برای شما است . اما نگران نباشید ، اگر علت ریزش موهایتان را بیابید اقدام برای درمان به بهبود سریع آن کمک میکند.

باید بدانید که تنها شما نیستید که ریزش مو را تجربه می کنید بلکه اکثر زنان چنین اختلالی را تجربه کرده اند. کم شدن مو در زنان به دلایل متفاوتی اتفاق می افتد. همه ریزش موها یک علت ندارند و حتی همه ریزش ها هم به یک شکل نیستند. اگر بتوانید نوع ریزش موهای خود را تشخیص دهید تا حد زیادی از نگرانی تان کاسته شده و راحت تر راه حل مناسب را پیدا می کنید. بهترین کار برای کسی که ریزش مو را تجربه کرده این است که دلیل اصلی را شناسایی و درمان کند. و بهترین نقطه برای تشخیص انجام تست خون است تا ازاین طریق میزان آهن، هورمون های تیروئید و وضعیت استروژن خون مشخص شود.

این عقیده که کم پشت شدن مو مختص مردان است، تصوری اشتباه است. تحقیقات نشان می دهد چهل درصد از افرادی که ریزش موی موقتی یا بلندمدت را تجربه می کنند، برخلاف تصورتان بانوان هستند.

کم شدن مو در زنان به دلایل متفاوتی اتفاق می افتد؛ اما بحث جدی در این رابطه حداقل در مورد زنان صورت نگرفته است در بسیاری از موارد دلایل ریزش مو قابل تشخیص و درمان است. بنابراین اجازه دهید ابتدا بعضی از دلایل رایج که باعث ریزش مو در خانم ها می شود را بیان کنیم.

علل اصلی ریزش مو در خانم ها

تغییرات هورمونی بعد از حاملگی

مادرانی که تازه بچه به دنیا آورده اند، بعد از شش ماه ریزش مو را تجربه می کنند و این زمانی است که مقدار استروژن در خون در حال برگشت به مقدار طبیعی است. در حقیقت چیزی که به نظر ریزش موی شدید می آید در واقع تنظیم چرخه رشد طبیعی مو است. (نسبت به زمان حاملگی که در اثر میزان زیاد هورمون ریزش مو از حد نورمال کمتر می شود.)

خیلی از خانم ها، ریزش مو را در دوران یائسگی و بعد از آن تجربه می کنند. کاهش ترشح استروژن در بدن باعث ریزش مو در خانم ها می شود.

تغییرات هورمونی یکی از اصلی ترین علل ریزش مو در زنان است

کمبود آهن

یکی از مهم ترین و شایع ترین دلایل ریزش مو در خانم ها از سنین نوجوانی تا میانسالی، کمبود آهن است. اگرچه با مصرف غذاهای حاوی آهن یا قرص های آهن این مشکل برطرف می شود، ولی بهتر است قبل از استفاده خودسرانه از این قرص ها با پزشک خود در این زمینه مشورت کرده تا در صورت تشخیص نیاز توسط پزشک از این قرص ها استفاده کنید؛ زیرا آهن بیش از حد در بدن نیز منجر به بروز بعضی مشکلات می شود.

تِلوژن افلووین (ریزش ناگهانی)

این یک اصطلاح برای بیان ریزش مو در زنانی است که به صورت موقت و ناگهانی گرفتار ریزش مو می شوند که مهم ترین دلایل آن استرس یا جراحی های مهم، کاهش وزن شدید و... است و به طور عمومی تا دو ماه بعد از بیماری ادامه دارد. (این اصطلاح همچنین برای بیان ریزش ناگهانی مو که در نتیجه یکی از علت های ذکر شده اتفاق می افتد، مانند تغییرات هورمونی بعد از زایمان نیز صدق می کند.)

ارث

علت دیگر ریزش مو، ارثی و ژنتیکی است که همیشه تصور می شود مخصوص آقایان است، اما تعداد زیادی از خانم ها بعد از سن بلوغ درگیر این نوع ریزش مو می شوند. البته شروع این نوع ریزش مو در همه افراد یکسان نیست، یعنی بعضی ها از همان 15 سالگی درگیرش می شوند و برخی دیگر در سنین 20 تا 30 سالگی یا دیرتر که خانم ها این نوع ریزش مو را به صورت نازک شدن موها یا باز شدن فرق سر، تجربه می کنند. این نوع ریزش مو معمولا پیش رونده است و درمان های خاصی ازجمله مصرف برخی داروهای هورمونی برای آن تجویز می شود؛ اما احتمال برگشت پذیری این ریزش کمتر از سایر انواع ریزش موهاست.

سوءتغذیه

سوءتغذیه چه به صورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم غذایی جهت کاهش وزن، یکی دیگر از علت های ریزش مو است. کمبود مواد پروتئینی، اسیدهای چرب ضروری که بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد و کمبود ویتامین ها و املاح از مهم ترین علل ریزش مو است که البته قابل پیشگیری و درمان نیز می باشد.

رژیم لاغری

یکی دیگر از دلایل ریزش مو در خانم ها کمبود مواد غذایی است، زیرا معمولا برای کاهش وزن خود رژیم های غیراصولی را به کار می برند که نتیجه آن بروز این مشکل است. همچنین افرادی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمی کنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی دچار کمبود پروتئین، روی، آهن، اسیدهای آمینه ضروری، ویتامین های گروه B و... می شوند.

عناصر مهم در سلامت مو

پروتئین:اساس و پایه نیاز بافت های بدن مانند مو، ناخن، پوست و... پروتئین است و در موادی مانند انواع گوشت مرغ، ماهی، گوشت قرمز، تخم مرغ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاسته ای مثل نان، برنج، ماکارونی و سبزی ها نیز مقدار کمی پروتئین وجود دارد.

کلسیم و منیزیم:گروه شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم و منیزیم و نیز پروتئین هستند. اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز (قند موجود در شیر) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.

ویتامین های گروه B:یکی از راه های درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است. که در این گروه ویتامین B6 و بیوتین B7 اهمیت خاصی دارند.

بیوتین برای حفظ سلامت ناخن ها، پوست و موها الزامی است و کمبود آن موجب ریزش مو می شود. نام های دیگر بیوتن ویتامین H، ویتامین B7 می باشد.

به طور کلی بیوتین نقش مهمی در تکثیر سلول ها ایفا می کند. به همین دلیل آن را ابزاری مفید برای رشد موها می دانند. هنگامی که بیوتین جذب و وارد جریان خون می شود با آنزیم های سلولی واکنش نشان می دهد و نقش مهمی در تولید اسیدهای آمینه ایفا می کند اسیدهای آمینه مانند آجرهایی می باشند که ساختار پروتئین ها را تشکیل می دهند، موها از پروتئینی به نام کراتین ساخته شده اند و بیوتین کمک به رشد و افزایش ضخامت موها می کند.

منابع اسیدهای چرب، اُمگا 3 و امگا6:اسیدهای چرب امگا 3:شامل آلفا، و ایکوزا پتنانوئیک اسید (EPA) است که در ماهی های آب سرد مانند ماهی سالِمون و ساردین، روغن سویا، روغن کانولا، جوانه گندم، روغن گردو، روغن تخم کتان و روغن ماهی یافت می شود.

اسیدهای چرب امگا 6:شامل اسید لینولنیک می باشد که در روغن های غیراشباع گیاهی مانند:روغن ذرت، روغن کانولا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان یافت می شود.

مهم ترین علل ریزش مو در خانم ها