امام رضا، الهی من فدات شم!

همسفر فرشته‌ها شدم من
زائر مشهد الرضا شدم من
بس‌که دلم عطر اجابت گرفت
مثل قنوت ، مثل دعا شدم من
از آب سقاخونه که چشیدم
مثل لاله عباسی وا شدم من
نمی دونم اینجا زائر حضرت
یا زائر …

همسفر فرشته‌ها شدم من

زائر مشهد الرضا شدم من

بس‌که دلم عطر اجابت گرفت

مثل قنوت ، مثل دعا شدم من

از آب سقاخونه که چشیدم

مثل لاله عباسی وا شدم من

نمی دونم اینجا زائر حضرت

یا زائر خود خدا شدم من

تا که بگم حرف دل خستمو

با اهل دنیا همصدا شدم من

امام رضا، الهی من فدات شم

فدای تک تک کبوترات شم

دلم دخیل پنجره فولاده

کبوتر ایوون گوهر شاده

راه حاجت گرفتن از آقامون

اینجا فقط یه قسم جواده

دلم می خواد با اشکای زلالم

بگم مثه یه دوست صمیمی ساده

امام رضا، الهی من فدات شم

فدای تک تک کبوترات شم

زمین که نه ،‌ تو آسمون هفتم ؟

نه نه ، بیا به آسمون هشتم !

توی حرم کنار سقاخونه

تو اون شلوغی که آدم می شه گم

یا تو رواقی که ضریح آقاست

که پُره از تاب و تب و تلاطم

بخواه از آقا دلتو گم کنی

دور ضریح ، تو ازدحام مردم

شاید بشی کبوتری تو صحنش

تا که آقا برات بپاشه گندم

با زائرای بی قرار قبرش

بگو بگو برای بار چندم:

«امام رضا، الهی من فدات شم

فدای تک تک کبوترات شم»

چقدر دلم به اسمش عادت داره

« رضا رضا » چقدر حلاوت داره

خدا گواست پائین پای حضرت

هزار هزار تا دل اقامت داره

با دیدن شکوه صحن و سراش

« و إن یکاد » جای تلاوت داره

هر چی می تونی تو حرم دعا کن

دعا تو این حرم اجابت داره

امام رضا، الهی من فدات شم

فدای تک تک کبوترات شم

من نشدم اونی که تو می خواستی

ولی شما همونی که دلم خواست

بگو که هر چی هم بگی باز کمه

بگو با اشک چشم و با التماس:

«امام رضا، الهی من فدات شم

فدای تک تک کبوترات شم»

شاعر: یوسف رحیمی

تهیه کننده : منیرالسادات موسوی