با جاذبه های گردشگری ریودوژانیرو آشنا شوید

جاذبه های گردشگری ریودوژانیرو را بیشتر با مجسمه مسیح نجات دهنده می‌شناسند؛ ولی ریودوژانیرو دارای جاذبه های گردشگری فراوانی است که برای دیدن همه این آثار تاریخی و طبیعی حداقل یک هفته بازدید را باید به آن اختصاص دهید. بهترین زمان برای مسافرت به شهر ریودوژانیرو برزیل فصول پاییز و زمستان می‌باشد.

کوهستان کله قندی

از سری جاذبه های توریستی ریودوژانیرو، Sugarloaf یا کوهستان معروف به کله قندی می باشد که در سفر به ریودوژانیرو حتما باید سری به این محل بزنید. Sugarloaf در زبان پرتقالی که زبان ریشه و اصلی برزیل امروز می باشد به معنی کله ی قند می باشد و این کوهستان و این منطقه از ریودوژانیرو که امروز یکی از جاذبه های توریستی این شهر محسوب می شود به دلیل شباهتی که به کله قند دارد در قدیم به این اسم نامگذاری شده است.

Sugarloaf در ریودوژانیرو در اصل تپه ای است که بالاترین نقطه از آن در حدود ۴۰۰ متر از آبی که این قله از آن بیرون زده است فاصله دارد و این تپه به دو دلیل در جهان شهرت پیدا کرده است اولی به دلیل دید و اشراف بسیار عالی که از این نقطه بر شهر ساحلی و زیبای ریودوژانیرو دارید و می توانید از این دیدگاه ریو را در زیباتری جلوه ی آن ببینید و از سوی دیگر تله کابینی که مسافرین و توریست ها را به این تپه منتقل می کند نیز دومین دلیل شهرت Sugarloaf در جهان است.

---

تئاتر شهر

 تئاتر شهر ریو یا Theatro Municipal، ساختمان زیبا و سفید رنگی در مرکز شهر ریو دوژانیرو است که معمارش برای ساخت و طراحی آن از خانه اپرای پاریس الهام گرفته است. ساختمان تئاتر شهر در اوایل قرن ۲۰ ساخته شده و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سالن‌های تئاتر کشور برزیل در نظر گرفته می‌شود. تئاتر شهر ریو نه تنها برای برگزاری تئاتر بلکه برای اجرای کنسرت‌های مختلف موسیقی مورد استفاده است. در اوایل قرن ۲۰ و زمانی که ریو هنوز هم پایتخت برزیل محسوب می‌شدف تئاتر شهر فعالیت فشرده ای و فعالانه‌ای داشت که تأثیر عمده‌ای نیز بر روی زندگی فرهنگی ساکنین ریو داشت.

---

مسیح نجات دهنده

مجسمه حضرت مسیح با ارتفاعی در حدود ۳۸ متر در بالای کوه "کورکووادو” شهر ریودوژانیرو واقع شده است. این مجسمه نمادی از عشق حضرت مسیح به مردم میباشد که در کشور پرتقال به "کریستو” مشهور است. بر طبق روایات مورخان پرتقالی این مجسمه در قرن شانزدهم و توسط مجسمه ساز فرانسوی به نام "پل لاندوسکی” با بتنی خاص و انعطاف پذیر ساخته شده است. هر ساله توریست های زیادی به برزیل سفر میکنند تا مجسمه ی باشکوه حضرت مسیح را –بخصوص در غروب خورشید- از نزدیک مشاهده کنند.

در سال ۱۸۵۹ پدر "ماراباس” به ریودوژانیرو آمد و مسحور زیبایی های کوهستان شد و به افتخار شاهزاده ایزابلا که قصد کرد تا تــارک دنیا شود، دستور ساخت مکانی مذهبی را در کوهستان داد. در سال ۱۹۲۴ بنا بر دستور "دون پدرو” جاده ی مناسبی برای رفت و آمد به کوه ساخته شد، وی همچنین بین سالهای ۱۸۵۹ تا ۱۹۲۱ رضایتش را برای ساختن خط آهن بین شهرهای کاسم دلهو و پینراس اعلام کرد. در سپتامبر ۲۰۰۲ آسانسور و پله برقی نیز ضمیمه این اثر شد تا بازدیدکنندگان به راحتی به مجسمه حضرت مسیح دسترسی داشته باشند.

---

کلیسا جامع ریودوژانیرو سنت سباستین

کلیسای جامع ریو دو ژانیرو بین سالا های ۱۹۶۴ و ۱۹۷۹ ساخته شد و وقف سنت سباستین، قدیس حامی ریو دو ژانیرو شد. این بنا حدود ۲۰ هزار بازدیدکننده را می‌تواند در خود جای بدهد. از سوی دیگر سازه این کلیسا مخروطی شکل است و درب اصلیش از ۴۸ پلاک برنزی با لوح های نقش برجسته تشکیل شده است. زیبایی داخلی آن شامل پنجره هایی بزرگ با شیشه های رنگی می‌باشد. در زیرزمین این کلیسا نیز موزه هنر مقدس قرار دارد که شامل کلکسیون مجسمه ها، دیوارنقش ها، تابلوهای هنری و خطوطی می‌شود که برای غسل تعمید شاهزاده های خانواده سلطنتی پرتغالی بکار می رفتند. این کلیسا از دوشنبه تا یکشنبه از ساعت ۷ صبح تا ۵ بعدازظهر به روی عموم باز می‌باشد.

---

پله‌های سلارون

محله لاپا در بخش مرکزی شهر ریو قرار دارد و زمانی منطقه ی فواحش در برزیل بوده است. امروزه این محل برای زندگی شبانه و پر جنب و جوشش شناخته شده است. این شهر پر از کافه همراه با موسیقی و رقص است که در شب های آخر هفته به خیابان ها کشیده می شود. قدمت معماری محله به دهه ی ۱۸۰۰ برمی گردد که مجسم کننده ی منظره ای زیبا می باشد.اینجا مکان مناسبی برای ملاقات با دوستان می باشد و شهروندان ریو الگوی غذای محلی هستند،که کوکتل ملی را با نیشکر، مشروب قوی و لیمو ترش درست می کنند. اسکادِریا  سِلارُن، مجموعه ی معروفی از پله های متصل شده به هر دو محله ی لاپا و سانتا ترزا است.

---

پارک ملی تیجوکا

پارک ملی تیجوکا یکی از بزرگترین جنگل های شهری در جهان است و منطقه ای بزرگ از چشم اندازی عمدتا کوهستانی را پوشش می دهد. گردشگران می توانند به پیکو دا تیجوکا ، بلند ترین نقطه ی ریو بروند و از چشم انداز وسیع خلیج گوآنابارا و شهر لذت ببرند. این پارک ملی تقریبا در اوایل دهه ی ۱۸۰۰ با تجاوز مزارع قهوه نابود شد و در نیمه ی دوم قرن درخت های بسیاری، نزدیک به نه میلیون کاشته شدند. جاذبه ها شامل کلیسای کوچک مایرینک می شود که نقاشی های دیواری کاندیدو پُرتِناری، نقاش نئو رئالیستی معروف برزیلی در آن وجود دارد.

 گردآوری: مجله اینترنتی وب