نعیمه نظام دوست از مرگ شیرین می گوید!

تولد خانم نظام دوست مبارکشون باشه هرچند به گفته خودشون دل و دماغ جشن تولد نداشتن و فقط با دیدن این عکس اشک ریختن. تولد و مرگ، پارادوکس حاکم بر این عکس!

نعیمه نظام دوست نوشته:

«مرگ شیرین من

دیوارها

پنجره ها

ناقوس ها

زلزله ها 

سوت ممتد قطارها

مناره های مسجدها 

باغچه ی کوچک حیاطمان

شمعدانی ها

دستهای بزرگ تو

چشمهای دو رنگ من

فاصله ی بین ما

امروز همه چیز بوی زندگی می دهد

و بوی مرگ شیرین من

بوی تولد شگفت انگیز ما...! بوي نيستي ،بوي تاريكي و باز بوي مرگ و بوي مرگ در روز تولد تو .

ديروز روز تولد من بود و هزاران بار به اين عكس نگاه كردم و اشك ريختم ،فاصله مرگ و زندگي ،شادي و غم چقدر كوتاهه خدايا .امروز فضائي رو آماده ميكنيم براي شادي و لحظه ديگر براي مرگ آماده ميشويم ،چه غمگين است الف باي اين زندگي و چه سخت ميگيريم به همديگر اين لحظه هاي ثانيه اي شاد بودن رو .امروز در هياهوي اين اتفاق تلخ تمام وجودمان دردمند و غمگين است و زود فراموش ميكنيم اين مصيبتهاي هر روزه را ،حافظه هايمان چه كوتاه شده است خدايااا ، دردمندم و عاجز از فهميدن الف باي سخت زندگي و مرگ .

ممنونم از عزيزاني كه باعشق از چند روز قبل در تدارك جشن تولد من بودند و با اين اتفاق تلخ و در اين عزاي عمومي باهم تصميم گرفتيم كه عزادار عزيزانمون باشيم ،ممنونم از دوستان عزيزم كه با اينكه ميدونم حال روحي اشون اين روزها اصلا خوب نبود بازهم ياد من بودند و بهم شاد باش گفتند تا حال غمگين اين روزهاي منم بهتر بشه و باز هم يادم بمونه كه فاصله مرگ و زندگي و تبريك و تسليت خيلي كمه .ممنونم از شما عزيزان دل كه با اينكه رنگ سياهي بر آسمان دلتون نشسته باز هم من و يادتون نرفت و همراهم بودين .دم همتون گرم .

بازم تسليت ميگم به عزيزان مهربانم در استان كرمانشاه و ايلام به زنان و مردان غيرتمند كورد زبانمان ،عاشق همتون هستم و دستت همتون رو ميبوسم .خيلي دلم ميخواست اونجا كنارتون بودم ولي با وضعيت بيماري كه دارم متاسفانه الان نميتونم همراهتون باشم ولي قول ميدم بهتر كه شدم همراه با دوستان هنرمندم حتما براي دلجويي از شما عزيزان خدمت برسيم .»