|
Disopyramide Phosphate
|
|
دیزوپیرامید
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
انقباضات زودرس بطني (يك كانوني، چند كانوني يا مزدوج)، تاكيكاردي بطني (كه شدت آن به حدي نيست كه به شوك الكتريكي با جريان مستقيم احتياج داشته باشد). تبديل ريتم فيبريلاسيون و فلاتر دهليزي؛ تبديل تاکيکاردي گهگاه دهليزي به ريتم نرمال سينوسي.
بزرگسالان: ابتدا يک دوز بارگيري 200 تا 300 ميلي‌گرمي تجويز شود. دوز معمول نگهدارنده 150 ميلي‌گرم خوراکي هر 6 ساعت يا 300 ميلي‌گرم (از فرم آهسته رهش) خوراکي هر 12 ساعت مي‌باشد. در صورتي که وزن بيمار کمتر از 50 کيلوگرم باشد، 100 ميلي‌گرم خوراکي هر 6 ساعت يا 200 ميلي‌گرم (آهسته رهش) هر 12 ساعت تجويز ميشود. در بيماران با کارديوميوپاتي يا نارسايي قلبي جبران نشده ابتدا 100 ميلي‌گرم هر 8-6 ساعت تجويز شده و سپس دوز تنظيم ميشود. تعداد محدودي از بيماران با تاکيکاردي بطني مقاوم شديد دوزهاي تا 400 ميلي‌گرم هر 6 ساعت را تحمل کرده‌اند.
تنظيم دوز: در بيماران مسن لازم است دوز کاهش يابد. بيماران با نارسايي کبدي يا نارسايي متوسط کليوي بايد 100 ميلي‌گرم هر 6 ساعت يا 200 ميلي‌گرم (آهسته رهش) هر 12 ساعت دريافت کنند. در نارسايي کليوي شديد 100 ميلي‌گرم (از فرم معمولي) بر مبناي فواصل زير با يا بذون دوز بار گيري تجويز ميشود:
اگر كليرانس‌كراتينين 40-30 ميلي‌ليتر در دقيقه باشد، هر 8 ساعت، كليرانس‌كراتينين 30-15 ميلي‌ليتر در دقيقه باشد، هر 12 ساعت، كليرانس کمتر از 15 ميلي‌ليتر در دقيقه باشد، هر 24 ساعت خواهد بود.
كودكان 18-12 ساله: مقدار mg/kg/day 15-6 مصرف ميشود.
كودكان 12-4 ساله: مقدار mg/kg/day 15-10 مصرف ميشود.
كودكان 4-1 ساله: مقدار mg/kg/day 20-10 مصرف ميشود.
كودكان كوچكتر از يك سال: مقدار mg/kg/day 30-10 مصرف ميشود.
مقادير مصرف در كودكان بايد به طور مساوي تقسيم شده و هر شش ساعت مصرف شود. کپسولهاي آهسته رهش در کودکان توصيه نمي‌شوند.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: بلوك قلبي درجه دو يا سه (مگر آنكه دستگاه ضربان‌ساز [Pacemaker] براي بيمار گذاشته شده باشد) (اثرات دارو بر روي هدايت دهليزي ـ بطني)، نارسايي احتقاني جبران نشده قلب و شوك با منشأ قلبي (اثر اينوتروپيك منفي دارو)، سندرم ارثيQT طولاني، سندرم سينوس بيمار و حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به دارو.
موارد احتياط: در شروع درمان ممکن است افت فشارخون رخ دهد، بيمار به دقت مانيتور شود. دارو خود مي‌تواند باعث ايجاد آريتمي شود. جهت جلوگيري از طولاني شدنQT بيمار به دقت مانيتور شده و دوز تنظيم شود. در بيماران با فيبريلاسيون/ فلاتر دهليزي، قبل از شروع درمان، ابتدا گره دهليزي ـ بطني بلوک شود.
در موارد بلوک شاخه‌اي يا بلوک قلبي با احتياط به کار رود. اختلالات الکتروليتي به خصوص افت پتاسيم و منيزيم خون قبل از شروع درمان اصلاح شوند. در موارد نارسايي قلبي، نارسايي کبدي و کليوي با احتياط به کار رود. فرمهاي آهسته رهش دارو در کليرنس کراتينين کمتر از 40 ميلي‌ليتر در دقيقه توصيه نمي‌شوند. در بيماران مياستني گراويس تداخل دارويي و سندرم ولف ـ پارکينسون ـ وايت با احتياط استفاده شود. بهتر است همزمان با داروهايي که باعث طولاني شدن فاصله QT شده يا اثر اينوتروپ منفي دارند، تجويز نشود.
|
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سر گيجه، آشفتگي، افسردگي،خستگي، ضعف عضلاني، سنكوپ، سردرد، تحريک‌پذيري.
قلبي ـ عروقي: كمي فشارخون، نارسايي احتقاني قلب، بلوك قلبي، خيز، درد قفسة سينه، آريتمي.
پوست: درماتوز، خارش، راش.
چشم ـ بيني: تاري ديد، خشكي چشمها و بيني.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بي‌اشتهايي، نفخ، درد شكم، يبوست، خشكي دهان.
ادراري ـ تناسلي: احتباس و تأخير در جريان ادرار ، ناتواني جنسي، ديس اوري.
كبدي: يرقان انسدادي.
متابوليك: كمي قند خون، هايپوکالمي، افزايش وزن.
عضلاني ـ اسکلتي: ضعف و درد عضلاني.
تنفسي: تنگي نفس.
توجه: در صورت بروز كمي فشارخون، نارسايي پيشرونده قلبي يا بلوك قلبي، پهن شدن كمپلكس QRS تا 50-25 در‌صد بيش از حد معمول، يا طولاني شدن فاصله QT ، بايد مصرف دارو قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: اثرات ضد كولينرژيك، كمي شديد فشارخون، پهن شدن كمپلكس QRS، و افزايش فاصلة QT، آريتمي بطني، اختلالات هدايت قلبي، براديكاردي، نارسايي احتقاني قلب، آسيستول، از دست دادن هوشياري، حملات تشنجي، حملات آپنه و ايست قلبي.
درمان: شامل اقدامات حمايتي (از جمله حمايت تنفسي و قلبي- عروقي)،كنترل الكتروكارديوگرام ( EKG) و هموديناميك بيمار ميشود. در صورتي كه دارو به تازگي مصرف شده باشد، شستشوي معده، واداشتن بيمار به استفراغ و مصرف زغال فعال ممكن است جذب را كاهش دهد. بعد از اطمينان از
هيدراسيون كافي بيمار، ايزوپروترنول يا دوپامين را مي‌توان براي درمان كمي فشارخون مصرف كرد. ديگوكسين و دارو‌هاي مدر ممكن است براي
نارسايي قلب استفاده شوند. همودياليز و هموپرفيوژن زغال فعال
(charcoal hemoperfusion) ممكن است به طور مؤثر ديسوپيراميد را از بدن خارج كند. در بعضي از بيماران ممكن است سيستم بالون داخل آئورتي (intraaortic ballon counter pulsation) حمايت تنفسي مكانيكي و يا دستگاه ضربان‌ساز داخل قلبي لازم باشد.
|
|
|
تداخل دارويي:
تداخل دارويي
در صورت مصرف همزمان با ساير دارو‌هاي ضد آريتمي، ممكن است اثرات اضافي يا آنتاگونيستي قلبي و مسموميت اضافي بروز كند.
مصرف همزمان با دارو‌هاي القا كنندة‌آنزيمهاي كبدي، مانند ريفامپين، ممكن است فعاليت ضد آريتمي ديسوپيراميد را مختل سازد.
مصرف همزمان با دارو‌هاي ضد كولينرژيك ممكن است موجب اثرات اضافي ضد كولينرژيك شود.
مصرف همزمان با وارفارين ممكن است اثرات ضد انعقادي آن را تشديد كند.
مصرف همزمان با دارو‌هاي خوراكي پايين‌آورنده قند خون يا انسولين ممكن است موجب كمي قند خون اضافي شود.
مصرف همزمان با بتابلوکرها موجب افت فشار و براديکاردي ميشود.
فني‌توئين باعث کاهش سطح خوني نيمه‌عمر و فراهمي زيستي دارو ميشود.
ماکروليدها (آزيترومايسين، کلاريترومايسين، اريترومايسين، تليترومايسين) باعث اثرات اضافي و طولاني فاصله QT ميشود. همزمان با تليترومايسين استفاده نشود.
مصرف همزمان با کينولونها باعث آريتمي‌هاي خطرناک مانند آريتمي موج چرخشي ميشود. همزمان با هم به کار نروند.
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضد آريتمي: ديسوپيراميد به عنوان داروي ضد آريتمي نوع اول.
( Class 1A)، موجب كاهش مرحله صفر پتانسيل عمل، کاهش فاز 4 و سرعت دپولاريزاسيون دياستوليک ميشود. اين دارو به عنوان تضعيف كننده ميوكارد شناخته شده است، زيرا سرعت انتقال الكتريكي و تحريك‌پذيري ميوكارد را كاهش داده و ممكن است قدرت انقباضي آن را تضعيف كند. همچنين، اين دارو اثر ضد كولينرژيك دارد (كه ممكن است اثرات مستقيم دارو بر روي ميوكارد را تعديل كند).
مقادير درماني ديسوپيراميد سرعت انتقال الكتريكي در دهليز، بطن و سيستم هيس ـ پوركنژ را كاهش مي‌دهد. اين دارو با طولاني كردن دوره تحريك‌نا‌پذيري مؤثر (ERP)، تاكي‌آريتمي دهليزي را كنترل مي‌كند. اثر ضد كولينرژيك اين دارو از كينيدين بيشتر بوده و ممكن است قابليت هدايت گره دهليزي ـ بطني (A-V node) را افزايش دهد.
اثر مضعف ديسوپيراميد بر روي ميوكارد (اينوتروپيك منفي) بيش از كينيدين است. اين دارو با سركوب اعمال خودكار سيستم هيس ـ پوركنژ و كانونهاي خارجي ضربان‌ساز، در درمان ضربانهاي زودرس بطني مفيد است. مقادير درماني اين دارو معمولاً طول قطعه QRS و فاصله PR را طولاني نمي‌كند، ولي ممكن است فاصله QT را طولاني كند.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: از دستگاه گوارش به سرعت و به خوبي جذب ميشود. حدود 90 در‌صد آن به گردش خون عمومي مي‌رسد. اثر اين دارو معمولاً طي 5/3-5/0ساعت آغاز شده و حداكثر سطح خوني آن تقريباً دو ساعت بعد از مصرف حاصل ميشود.
پخش: در سر تا سر مايعات خارج سلولي به خوبي انتشار مي‌يابد، اما به ميزان زياد به بافتها پيوند نمي‌شود. پيوند اين دارو به پروتئين‌هاي پلاسما متغير بوده و به غلظت دارو بستگي دارد، اما معمولاً حدود 65-50 در‌صد است. سطح درماني دارو در سرم به طور معمول mcg/ml 4-2 است. ولي در بعضي از بيماران تا mcg/ml 7 نيز مورد نياز است. سطوح بالاتر از mcg/ml 9 معمولاً سمي شناخته شده است.
متابوليسم: در كبد به يك متابوليت عمده متابوليزه ميشود كه داراي فعاليت ضد آريتمي كمي است، اما فعاليت ضد كولينرژيك آن از تركيب اوليه دارو بيشتر است.
دفع: حدود 60-40 در‌صد به صورت تغيير نيافته از طريق ادرار دفع ميشود. حدود 30 در‌صد دارو به صورت متابوليت دفع ميشود. نيمه عمر دفع دارو به طور معمول حدود هفت ساعت است، اما در بيماران مبتلا به بي‌كفايتي كليوي و يا كبدي طولاني ميشود. مدت اثر فرم سريع الاثر اين دارو معمولاً 7-6 ساعت است.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Capsule: 100mg
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: ضد آريتمي مشتق پيريدين، کلاس A? ضد آريتمي.
طبقه‌بندي درماني: ضد آريتمي بطني و فوق بطني، ضد تاكي‌آريتمي دهليزي.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
1- قبل از مصرف دارو، هر گونه اختلال الكتروليتي، مخوصاً كمي پتاسيم بايد اصلاح شود، زيرا ديسوپيراميد ممكن است در بيماران داراي اين گونه مشكلات بي‌اثر باشد.
2- بايد مراقب علائم بلوك قلبي پيشرونده، مانند پهن شدن كمپلكس QRS
يا طولاني شدن فاصله QT به ميزان 25 در‌صد بيش از حد معمول،
بود.
3- ديسوپيراميد ممكن است موجب كمي قند خون در بعضي از بيماران شود. سطح گلوكز سرم در بيماران مبتلا به اختلال مكانيسمهاي تنظيم كننده گلوكز سرم بايد پيگيري شود.
4- در صورت بروز يبوست، بايد با تجويز مسهل و رژيم غذايي مناسب، آن را بر طرف كرد.
5- ديسوپيراميد معمولاً براي بيماران دچار نارسايي قلبي، كه قادر به تحمل كينيدين يا پروكائين آميد نيستند، تجويز شود.
6- با يك كپسول 100 ميلي‌گرمي دارو و شربت آلبالو سوسپانسيون ديسوپيراميد تهيه ميشود (اين سوسپانسيون مي‌تواند بهترين شكل دارو براي كودكان كم‌سن باشد).
7- ديسوپيراميد به وسيله همودياليز از بدن خارج ميشود. تنظيم مقدار مصرف در بيماران تحت دياليز ممكن است ضروري باشد.
8- بيماران با فيبريلاسيون يا فلوتر دهليزي بايد قبل از دريافت ديسوپراميد حتماً ديژيتاليزه شوند، چون اين دارو ميزان هدايت دهليزي ـ بطني را افزايش داده و مي‌تواند منجر به تاکيکاردي بطني شود.
9- فرمهاي آهسته رهش دارو اين دارو نبايد در درمان آريتمي‌هاي بطني استفاده شوند، بخصوص اگر بيمار کارديوميوپاتي، نارسايي قلبي جبران نشده يا نارسايي شديد کليوي دارد.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- دارو را طبق دستور تجويز شده و در وقت معين مصرف كنيد. براي مصرف نوبت شب، مي‌توان از ساعت زنگ‌دار كمك گرفت.
2- براي بر‌طرف كردن خشكي دهان مي‌توان از آدامس بدون قند يا آب‌نبات استفاده نمود.
مصرف در سالمندان: مقدار مصرف ممكن است در بيماران سالخورده كاهش يابد. همچنين، بايد غلظت سرمي دارو و الكتروليت‌ها كنترل شود.
مصرف در كودكان: اگر چه بي‌ضرر و اثر‌بخشي دارو در كودكان ثابت نشده است، ولي در مقدار مصرف معمول در مقادير منقسم، به طور مساوي هر شش ساعت، يا با فواصلي كه بر‌اساس احتياجات هر شخص تعيين ميشود، توصيه شده است. در دوره اوليه تعيين مقدار مصرف دارو، وضعيت كودك بايد پيگيري شود. سطح سرمي دراو و پاسخ درماني بايد به دقت كنترل شود.
مصرف در شيردهي: ديسوپيراميد در شير ترشح ميشود. طي دوره مصرف اين دارو، طريقه ديگر تغذيه شير‌خوار توصيه ميشود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
اثرات فيزيولوژيك ديسوپيراميد ممكن است موجب كاهش غلظت خوني گلوكز، پتاسيم شود. ميزان کلسترول و تري‌گليسيريد افزايش مي‌يابد.
|
