|
Disulfiram
|
|
دیسولفیرام
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
داروي كمكي در درمان وابستگي به الكل
بزرگسالان: حداكثر مقدار دارو، 500 ميلي‌گرم خوراكي به صورت تك دوز هر روز صبح براي يك تا دو هفته تجويز شود. در صورت بروز سرگيجه، بعداز ظهر مصرف شود. دوز نگهدارنده دارو 125 تا 500 ميلي‌گرم روزانه (متوسط 250 ميلي‌گرم)، تا زماني كه بيمار كنترل شود ادامه يابد. طول مدت درمان مي‌تواند چند ماه يا سال باشد.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
دارو در بيماراني كه با الكل مسموم شده‌اند و در فاصله 12 ساعت از مصرف الكل منع مصرف دارد. در بيماران با سايكوز، بيماري ميوكارد، انسداد كرونر، يا حساسيت به ديسولفيرام يا ديگر مشتقات تيورام كه در حشره‌كش‌ها استفاده مي‌شود. و در بيماراني كه مترونيدازول، پاراآلدئيد، الكل يا فرآورده‌هاي حاوي الكل دريافت مي‌كنند، منع مصرف دارد.
در بيماران با ديابت مليتوس، هايپوتيروئيديسم، تشنج، آسيبهاي مغزي، نفريت، سيروز يا نارسايي كبدي يا مصرف همزمان فني‌توئين با احتياط استفاده شود. در دوران حاملگي از اين دارو استفاده نشود.
|
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: دليريوم، افسردگي، گيجي، سردرد، خستگي، نوريت محيطي، پلي‌نوريت، بي‌قراري، واكنشهاي سايكوتيك.
چشم، گوش، حلق و بيني: نوريت اپتيك.
دستگاه گوارش: مزه فلزي يا طعم سير در دهان.
كبدي: هپاتيت كستاتيك يا فولمينانت، هپاتوتوكسيستي.
متابوليك: افزايش سطح سرمي كلسترول.
پوست: درماتيت آلرژيك يا شبيه آكنه.
ساير عوارض: واكنش ديسولفيرام به صورت فلاشينگ، سردرد
ضربان‌دار، تنگي نفس، تهوع، استفراغ شديد، تعريق، تشنگي، درد قفسه
سينه، طپش قلب، هايپرونتيلاسيون، افت فشارخون، سنكوپ، اضطراب،
ضعف، تاري ديد، كانفيوژن، آرتروپاتي، واكنشهاي شديد، دپريسون تنفسي، كلاپس قلبي ـ عروقي، آريتمي، سكته قلبي، نارسايي قلبي حاد، تشنج، كاهش سطح هوشياري، مرگ.
مسموميت و درمان
مصرف بيش از اندازه باعث ناراحتي گوارشي، استفراغ، اختلال EEG، سرگيجه، تغيير سطح هوشياري، توهم، اختلال تكلم، كوما مي‌شود.
درمان شامل شستشوي معده و درمان حمايتي و علامتي مي‌باشد.
واكنشهاي شبيه ديسولفيرام معمولاً كشنده نيستند. ولي به دليل احتمال
آريتمي و افت فشار شديد بايد تجهيزات اورژانس در دسترس باشد. شوك را با تجويز پلاسما يا محلولهاي الكتروليتي درمان كنيد. دوزهاي بالاي وريدي آسكوربيك اسيد، آهن و آنتي‌هيستامين‌ها استفاده شده ولي اثر آنها زير سؤال است.
در صورت بروز هايپوكالمي، با مانيتورينگ و مكمل پتاسيم درمان شود.
|
|
|
تداخل دارويي:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با باربيتوراتها، كلروديازوپوكسايد، مهاركننده‌هاي CNS، ضد انعقادهاي كوماريني، ديازپام، ميدازولام، پاراآلدئيد، باعث افزايش سطوح خوني اين دارو مي‌شود.
ايزونيازيد باعث افزايش خطر آتاكسي، عدم تعادل يا تغييرات رفتاري بارز مي‌شود، همزمان با هم استفاده نشوند.
مصرف همزمان با مترونيدازول خطر سايكوزوكانفيوژن را افزايش مي‌دهد، همزمان با هم به كار نروند.
دارو باعث افزايش اثرات جانبي فني‌توئين مي‌شود. سطوح خوني فني‌توئين را مانيتور كرده و دوز آن را تنظيم كنيد.
دارو باعث افزايش اثرات ضدانعقاد وارفارين مي‌شود. PT و INR را مانيتور
كنيد.
مصرف همزمان با ضدافسردگي‌هاي سه‌حلقه‌اي، بخصوص ايمي‌پرامين باعث ايجاد دليريوم گذرا مي‌شود. بيمار را بدقت مانيتور كنيد.
مصرف همزمان با كافئين باعث افزايش اثرات و طولاني شدن اثر كافئين مي‌شود. همزمان با هم به كار نروند.
مصرف همزمان با تمامي فرآورده‌هاي حاوي الكل، باعث واكنش شبيه ديسولفيرام مي‌شود. اين واكنش ممكن است با فاصله 2 هفته بعد از مصرف تك دوز ديسولفيرام رخ دهد. هرچه مدت مصرف دارو طولاني‌تر باشد، احتمال حساسيت به الكل بيشتر است.
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضد الكل: دارو به صورت برگشت‌ناپذير، آلدئيد دهيدروژناز را مهار مي‌كند. كه از اكسيداسيون الكل بعد از اثر آنزيم استالدئيد جلوگيري مي‌كند. به اين ترتيب سطح استالوئيد به ميزان 5 تا 10 برابر حد نرمال افزايش مي‌يابد، كه در تماس حتي با مقادير كم الكل، واكنش شديد (تهوع و استفراغ) ايجاد مي‌كند. تحمل به ديسولفيرام رخ نمي‌دهد، بلكه با ادامة درمان، حساسيت به الكل افزايش مي‌يابد.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: بعد از مصرف خوراكي دارو كاملاً جذب شده ولي براي اثر كامل 3 تا 12 ساعت زمان لازم است.
پخش: دارو محلول در چربي است و در بافت چربي تجمع مي‌يابد.
متابوليسم: عمدتاً در كبد اكسيده شده و به صورت آزاد و متابوليت (دي‌اتيل‌دي‌تيوكاربامات، دي‌اتيل ـ آمين، و كربن دي‌سولفيد) در ادرار دفع مي‌شود.
دفع: 20-5% دارو به صورت جذب نشده در مدفوع دفع مي‌شود. بخش كمي از طريق ريه دفع مي‌شود. ولي بيشتر آن از طريق ادرار دفع مي‌شود. چندين روز براي دفع كامل دارو زمان لازم است. مدت اثر دارو 14 روز مي‌باشد.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 200,250, 500 mg
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مهاركننده آلدئيد دهيدروژناز.
طبقه‌بندي درماني: جلوگيري كننده از مصرف الكل.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
1- معاينات كامل فيزيكي و تستهاي آزمايشگاهي (CBC، الكتروليت‌ها و ترانس‌آمينازها) بايد قبل از درمان و سپس به طور منظم تكرار شود.
2- به اعضاي خانواده بيمار اطلاع دهيد كه هيچگاه بدون آگاهي او از اين دارو استفاده نكند چون باعث واكنشهاي شديد و مرگ به دنبال مصرف الكل مي‌شود.
3- حداقل تا 12 ساعت بعد از مصرف الكل، از اين دارو استفاده نكنيد.
4- تنها در بيماران با انگيزه همكاري كافي، و در كساني كه حمايت كافي رواني مي‌شوند، استفاده شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- درمان نياز به مراقبت دقيق دارد. عوارض مصرف ديسولفيرام بايد به بيماران توضيح داده شده و قبل از مصرف از بيمار رضايت گرفته شود.
2- ديسولفيرام در عدم استفاده از الكل كمك مي‌كند ولي الكليسم را درمان نمي‌كند.
3- به بيمار توضيح دهيد كه از تمام فرآورده‌هاي حاوي الكل، حتي فرآورده‌هاي گياهي و شربت‌هاي ضدسرفه پرهيز كند. حتي مصرف موضعي فراوده‌هاي حاوي الكل مي‌تواند، باعث واكنشهاي شبيه ديسولفيرام شود.
4- دارو ممكن است باعث خواب آلودگي شود.
5- قرص‌ها مي‌توانند خرد شده يا با مايعات مخلوط شوند.
مصرف در بارداري: در بيماران حامله استفاده نشود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
دارو باعث افزايش سطح كلسترول مي‌شود.
|
