|
Theophylline-G
|
|
تئوفيلين جي
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
براي تخفيف و يا جلوگيري از بروز علائم آسم نايژه‌اي و اسپاسم برگشت پذير نايژه همراه با برونشيت مزمن و آمفيزم ريوي.
بزرگسالان: مقدار حمله‌اي در حملات حاد: در بيماراني که اخيراَ فرآورده‌هاي حاوي تئوفيلين مصرف نکرده‌اند، مقدار حمله‌اي mg/kg 6-5 است.
در بيماراني که اخيراَ فراورده‌هاي حاوي تئوفيلين مصرف کرده‌اند، در صورت امکان، بايد بلافاصله غلظت سرمي تئوفيلين تعيين شود. مقدار حمله‌اي دارو بر اين اساس تعيين مي شود که هر 0.5 ميلي گرم تئوفيلين به ازاي هر کيلوگرم وزن بدون چربي (وزن مطلوب) بدن، موجب افزايش mcg/ml 1 (بين 0.5-1.6) در غلظت سرمي تئوفيلين خواهد شد. اگر امکان تعيين سريع غلظت سرمي تئوفيلين وجود نداشته و بيمار به درمان فوري نياز داشته باشد، در صورتي که نشانه‌هاي مسموميت با تئوفيلين وجود نداشته باشد، مي توان يک مقدار واحد معادل mg/kg 2.5 تئوفيلين مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
بزرگسالان جواني که سيگار مي کشند: معادل mg/kg 4 تئوفيلين هر شش ساعت مصرف مي شود.
بزرگسالان سالمي که سيگار نمي کشند: معادل mg/kg 3 تئوفيلين هر هشت ساعت مصرف مي شود.
بيماران سالخورده و بيماران مبتلا به بيماري قلبي ريوي (Cor Pulmonale) : معادل mg/kg 2 تئوفيلين هر هشت ساعت مصرف مي شود.
بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب (CHF) يا نارسايي کبدي: معادل mg/kg 2 تئوفيلين هر 12 ساعت مصرف مي گردد.
توجه: براي دستيابي به مقدار مصرف درماني مطلوب تئوفيلين و به حداقل رساندن خطر مسموميت، پيگيري غلظت سرمي تئوفيلين و پاسخ بيمار توصيه مي شود.
در بيماران مبتلا به بيماري قلب ريوي، CHF، يا نارسايي کبدي، مقدار مصرف نبايد از معادل mg/day 400 تئوفيلين تجاوز کند ، مگر آنکه غلظت سرمي تئوفيلين هر 24 ساعت اندازه گيري شود.
درمان طولاني مدت: ابتدا، معادل mg/kg/day 8 - 6 تا حداکثر mg/day 400 تئوفيلين ، در سه يا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت مصرف مي شود. در صورت تحمل دارو، مقدار مصرف ممکن است به ميزان 25 درصد در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر معادل mg/kg/day 13 يا mg/day 90 تئوفيلين (هر کدام که کمتر است) افزايش يابد، بدون آنکه به تعيين غلظت سرمي دارو نياز باشد.
توجه: در درمان طولاني مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده يا بيش از آن استفاده گردد، تعيين غلظت سرمي تئوفيلين توصيه مي شود. تنظيم نهايي مقدار مصرف براساس تعيين غلظت سرمي تئوفيلين و پاسخ بيمار خواهد بود.
کودکان
مقدار حمله‌اي در حملات حاد: در کودکاني که تا 16 سال سن دارند و اخيراَ تحت درمان با فرآورده‌هاي حاوي تئوفيلين نبوده‌اند، معادل mg/kg 6 - 5 تئوفيلين مصرف مي شود.
در کودکاني که اخيراَ فرآورده‌هاي حاوي تئوفيلين مصرف کرده‌اند، در صورت امکان، بايد بلافاصله غلظت سرمي تئوفيلين تعيين شود. مقدار حمله‌اي دارو بر اين اساس تعيين مي شود که هر 0.5 ميلي گرم تئوفيلين به ازاي هر کيلوگرم وزن بدون چربي (وزن مطلوب) بدن موجب افزايش mcg/ml 1 (بين 0.5-1.6) در غلظت سرمي تئوفيلين خواهد شد. اگر امکان تعيين سرمي غلظت سرمي تئوفيلين وجود نداشته و بيمار به درمان فوري نياز داشته باشد، در صورتي که نشانه‌هاي مسموميت با تئوفيلين وجود نداشته باشد، مي توان يک مقدار واحد معادل mg/kg/ 2.5 تئوفيلين مصرف کرد.
مقدار نگهدارنده در حملات حاد
کودکاني که تا شش ماه سن دارند
1.7 + سن (بر حسب هفته) * 0.07 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفيلين هر هشت ساعت)
کودکان شش ماهه تا يک ساله
1.25 + سن (برحسب هفته) * 0.05 =
مقدار مصرف (mg/kg معادل تئوفيلين هر شش ساعت)
کودکان 9ـ1 ساله: معادل mg/kg 5 تئوفيلين هر شش ساعت مصرف مي شود.
کودکان 12ـ9 ساله: معادل mg/kg 4 تئوفيلين هر شش ساعت مصرف مي شود.
نوجوانان 16ـ12 ساله: معادل mg/kg 3 تئوفيلين هر شش ساعت مصرف مي شود.
توجه : براي دستيابي به مقدار مصرف درماني مطلوب تئوفيلين و به حداقل رساندن خطر مسموميت، پيگيري غلظت سرمي تئوفيلين و پاسخ بيمار توصيه مي شود.
درمان طولاني مدت: ابتدا، معادل mg/kg/day 16 تا حداکثر mg/day 400 تئوفيلين، در سه يا چهار مقدار منقسم، در فواصل 8 ـ 6 ساعت، مصرف مي شود. در صورت تحمل بيمار، مقدار مصرف دارو ممکن است به ميزان 25 درصد، در فواصل 3 ـ 2 روز تا حداکثر مقدار تعيين شده زير، بدون تغيين غلظت سرمي دارو، افزايش يابد:
کودکاني که تا يک سال سن دارند
8+ سن (بر حسب هفته) * 0.3 =
مقدار مصرف (mg/kg/day معادل تئوفيلين)
کودکان 9ـ1: معادل mg/kg/day 22 تئوفيلين مصرف مي شود.
کودکان 12ـ9 ساله: معادل mg/kg/day 20 تئوفيلين مصرف مي شود.
نوجوانان 16ـ12: معادل mg/kg/day 18 تئوفيلين مصرف مي شود.
نوجوانان 16 ساله و بزرگتر: معادل mg/kg/day 13 يا mg/day 900 تئوفيلين (هر کدام که کمتر است) مصرف مي شود.
توجه : در درمان طولاني مدت، اگر از حداکثر مقدار مصرف ذکر شده يا بيش از آن استفاده گردد، تعيين غلظت سرمي تئوفيلين توصيه مي شود. تنظيم نهايي مقدار مصرف بر اساس تعيين غلظت سرمي تئوفيلين و پاسخ بيمار خواهد بود.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکانيسم اثر:
ملاحظات اختصاصي
1ـ علائم حياتي بيمار و بروز علائم و نشانه‌هاي مسموميت پيگيري شود.
2ـ تعيين غلظت سرمي تئوفيلين در بيماراني که تحت درمان طولاني مدت هستند، توصيه مي شود. غلظت درماني تئوفيلين در سم بين mcg/ml 20-10 است. غلظت سرمي تئوفيلين بايد هر شش ماه بررسي گردد. اگر غلظت سرمي دارو کمتر از mcg/ml 10 باشد، در حدود 25 درصد به مقدار مصرف اضافه مي شود. اگر غلظت سرمي دارو بين mcg/ml 25-20 باشد، در حدود 10 درصد از مقدار مصرف کاسته مي شود. اگر غلظت دارو بين mcg/ml 30-25 باشد، اولين مقدار مصرف نوبت بعدي حذف و مقدار مصرف نوبت بعدي حذف و مقدار مصرف نوبتهاي بعدي به ميزان 25 درصد کاهش داده مي شود. اگر غلظت تئوفيلين بيش از mcg/ml 30 باشد، دو نوبت بعدي مصرف دارو حذف و مقدار مصرف نوبتهاي بعدي به ميزان 50 درصد کاهش داده شده و غلظت سرمي دارو مجدداَ تعيين مي شود.
3ـ در بيماران سالخورده بروز سرگيجه در شروع درمان شايع است.
|
|
|
|
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Solution: (Theophylline anhydrous 50 mg + Guaifenesin 30 mg) /
5 ml
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق گزانتين ـ مشتق پروپان ديول.
طبقه‌بندي درماني: گشادکننده نايژه و خلط آور.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
نکات قابل توصيه به بيمار
1ـ دوره درمان را کامل کنيد. در صورت فراموش کردن يک نوبت مصرف دارو ، به محض به ياد آوردن، آن را مصرف کنيد، ولي اگر تقريباَ زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، از مصرف آن خودداري کرده و مقدار مصرف بعدي را نيز دو برابر نکنيد.
2ـ دارو را سر ساعت و در فواصل منظم مصرف کنيد.
3ـ در صورت بروز عوارض جانبي و نشانه‌هاي مسموميت، به پزشک اطلاع دهيد.
4ـ از مصرف بيش از حد فرآورده‌هاي حاوي گزانتين خودداري کنيد.
5ـ در صورت بروز تحريک گوارشي، دارو را همراه با غذا يا بلافاصله بعد از آن مصرف نماييد.
توجه : براي کسب آگاهي درباره اجزاي دارويي اين فرآورده، به تک نگار هر کدام از آنها که به ترتيب حروف الفبا مرتب شده‌اند، مراجعه کنيد.
|
