|
Oxycodone
|
|
اکسیکودون
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
درد متوسط تا شديد
بزرگسالان: 5 ميلي گرم خوراكي هر 6 ساعت يا يك تا 3 شياف روزانه بر حسب نياز.
مكانيسم اثر
اكسي كدون از طريق اثر بر رسپتورهاي اپيوئيدي اثر ضد دردي را ايجاد مي نمايد. به نظر مي رسد كارايي اين دارو در دردهاي حاد بيشتر از دردهاي مزمن مي باشد.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با آنتي كولينرژيك‌ها مي تواند باعث فلج ايلئوس شود. مصرف همزمان با سايمتيدين مي تواند باعث افزايش اثرات ضعف تنفسي و سيستم اعصاب مركزي ناشي از اكسي كدون گردد. از مصرف همزمان خودداري نماييد.
مصرف همزمان با داروهاي مضعف CNS (آنتي هيستامين ، باربيتورات‌ها، بنزوديازپين‌ها، داروهاي بيهوشي عمومي، شل كننده‌هاي عضلاني، ضد دردهاي اپيوئيدي، فنوتيازين‌ها، خواب آورها، ضد افسردگي‌هاي سه حلقه‌اي، باعث تشديد اثرات مضعف تنفسي و سيستم اعصاب مركزي، خواب آلودگي و اثرات افت فشار خون ناشي از اكسي كدون مي شود.) با احتياط شديد بطور همزمان مصرف شوند.
در مصرف همزمان با داروهاي بيهوشي عمومي باعث تضعيف شديد سيستم قلبي - عروقي مي شود با احتياط شديد بطور همزمان مصرف شوند.
در مصرف همزمان با داروهاي پارشيال آگونيست يا مصرف تك دوز آنتاگونيست احتمال بروز علائم قطع در افراد وابسته با اكسي كدون وجود دارد.
از مصرف همزمان خودداري شود.
الكل باعث تشديد اثرات مضعف تنفسي، سيستم اعصاب مركزي، خواب آلودگي و اثرات افت فشار خون دارو مي شود.
|
|
|
|
|
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
ممكن است باعث افزايش آميلاز، ليپازو سطوح آنزيمهاي كبدي شود.
|
مکانيسم اثر:
فارماكوكينتيك
جذب: جذب سريع و كامل مي باشد.
پخش: دارو سريعا پخش مي يابد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه مي گردد.
دفع: دفع اصلي دارو از طريق كليه مي باشد.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: سابقه حساسيت به دارو.
موارد احتياط: در مواردي چون سالمندان، آسيب سر، افزايش فشار داخل جمجمه، تشنج، آسم، COPD، هايپرپلازي پروستات، بيماريهاي شديد كبدي يا كليوي، شكم حاد، تنگي مجاري ادراري، هايپوتيروئيدي، بيماري آديسون يا آريتمي با احتياط مصرف شود.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 5, 15, 30mg
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: اپيوئيد.
طبقه‌بندي درماني: ضد درد.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B (در مقادير زياد و يا طولاني مدت در زمان ترم، رده D).
ملاحظات اختصاصي
برخي از فرآورده‌هاي موجود حاوي سديم متابي سولفيت بوده كه مي تواند باعث واكنش‌هاي آلرژيك در افراد حساس گردد.
اكسي كدون به‌صورت تك دوز انتخاب جايگزين مناسبي مي باشد، در افرادي كه نمي‌توانند از آسپيرين يا استامينوفن استفاده نمايند.
دارو مي تواند باعث پوشانده شدن علائم شكم حاد شود، همچنين درد ناشي از كيسه صفرا را تشديد نمايد.
در صورت مصرف طولاني مدت دارو از فرآورده‌هاي ملين استفاده شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
به منظور دستيابي به حداكثر اثر بخشي ضد درد دارو، بيمار بايد قبل از شروع درد شديد، دارو را استفاده نمايد.
بيمار بايد نسبت به امكان بروز تغييرات بينائي و كاهش هوشياري پس از مصرف دارو اطلاع داده شود.
بيمار نبايد از الكل استفاده نمايد.
در زمان مصرف دارو بيمار بايد از انجام فعاليت‌هاي خطرناك كه نيازمند هوشياري زياد هستند خودداري نمايد.
مصرف در سالمندان
در سالمندان به دليل حساسيت بيشتر نسبت به اثرات دارو، دوزهاي كمتري از دارو بايد تجويز گردد.
مصرف در كودكان
به دليل ترشح دارو در شير و امكان بروز علائم قطع در كودكان، در زمان شيردهي نبايد از اين دارو استفاده نمود.
عوارض جانبي
اعصاب مركزي: گيجي، سرخوشي، سبكي سر، خواب آلودگي، تشنج و اثرات تسكيني.
قلبي - عروقي : براديكاردي، افت فشار خون.
دستگاه گوارش: يبوست، تهوع، استفراغ.
تنفسي: ضعف تنفسي.
پوست: بثورات پوستي، تعريق و خارش.
ساير عوارض: وابستگي فيزيكي.
موارد مسموميت و درمان
مصرف بيش از حد دارو باعث تضعيف سيستم اعصاب مركزي، تضعيف تنفس و ميوز مي گردد. ساير اثرات سميت حاد دارو شامل افت فشار خون براديكاردي، هايپوترمي، شوك، آپنه، وقفه قلبي- تنفسي ، كلاپس عروق، ادم ريوي و تشنج مي باشد.
جهت درمان موارد حاد مصرف بيش از حد دارو بايد بيمار از لحاظ اكسيژن رساني و از بين بردن اثرات تضعيف تنفسي از طريق استفاده از آنتاگونيست‌هاي اپيوئيدها (نالوكسون) تحت حمايت قرار گيرد. به دليل طولاني اثر بودن اكسي كدون و كوتاه اثر بودن نالوكسون، تكرار دوزهاي نالوكسون بر حسب نياز ضروري مي باشد. در مواردي كه بيمار از لحاظ تنفسي و قلبي - عروقي ناپايداري قابل ملاحظه‌اي قرار دارد، نيازي به تجويز نالوكسون وجود ندارد.
در عرض دو ساعت پس از بلع مقادير بيش از حد دارو مي توان دارو را از طريق القاء استفراغ و شستشوي معده خارج نمود. از آسپيراسيون احتمالي بايد جلوگيري نمود. به منظور خارج نمودن مقادير بيشتر دارو مي توان از ذغال فعال استفاده نمود. در ادامه اقدامات حمايتي و درمان هاي علامتي همچون حمايت‌هاي تنفسي، تجويز مايعات و الكتروليت‌هاي كافي توصيه مي گردد. در طي درمان‌هاي مذكور، بيمار از لحاظ پارامترهاي آزمايشگاهي، علائم حياتي و وضعيت عصبي بايد تحت نظر باشد.
|
