Hydrochlorothiazide
|
هيدروکلروتيازيد
|
موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف
الف) ادم.
بزرگسالان: ابتدا مقدار 25 تا 200 ميليگرم خوراكي، روزانه براي چندين روز يا تا زماني كه وزن خشك به دست آيد، مصرف ميشود. مقدار نگهدارنده دارو 25 تا 100 ميليگرم خوراكي روزانه يا به صورت متناوب ميباشد. موارد refractory ممكن است به دوزهاي تا 200 ميليگرم در روز نياز داشته باشد.
ب) زيادي فشار خون.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار mg/day 50-12.5 به صورت مقدار واحد مصرف ميشود. مقدار مصرف روزانه بر اساس فشار خون كاهش يا افزايش مييابد. دوزهاي بالاتر از 25 ميليگرم معمولاً ارزش اضافهتري ندارند.
كودكان 6 ماه تا 12 سال: mg/kg 2-1 خوراكي روزانه، كه به صورت تك دوز يا دو دوز منقسم مصرف ميشود. دوز روزانه نبايد از 37.5 ميليگرم براي كودكان كمتر از 2 سال يا 100 ميليگرم براي كودكان 2 تا 12 سال بيشتر شود.
كودكان كوچكتر از 6 ماه: تا mg/kg 3 خوراكي روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود. مقدار مصرف روزانه نبايد از 37.5 ميليگرم بيشتر شود.
مكانيسم اثر
اثر كاهنده فشار خون: مكانيسم دقيق اين اثر مشخص نيست و ممكن است تا حدي ناشي از گشاد شدن مستقيم شريانچهها و كاهش مقاومت تام محيطي باشد.
فارماکوکينتيک
جذب: 65 تا 75 درصد جذب ميشود.
پخش: مشخص نيست.
متابوليسم: ندارد.
دفع: به صورت تغيير نيافته معمولاً طي 24 ساعت از طريق ادرار دفع ميشود. نيمه عمر دارو 5.5 تا 14.5 ساعت ميباشد.
|
موارد منع مصرف و احتياط: اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
هيدروكلروتيازيد ممكن است غلظت سرمي الكتروليتها را تغيير دهد و موجب افزايش غلظت سرمي اورات، گلوكز، كلسيم، كلسترول و تريگليسريد شود. همچنين، اين دارو ميتواند مقدار سديم، پتاسيم، كلر، هموگلوبين، هماتوكريت، گرانولوسيت، گلوبولهاي سفيد و پلاكت را كاهش دهد.
|
|
|
تداخل دارويي: عوارض جانبي
اعصاب مركزي: گيجي، سردرد، پارستزي، بيقراري، سرگيجه، ضعف.
قلبي - عروقي: ميوكارديت آلرژيك، واسكوليت، كاهش حجم خون و دهيدراسيون، افت فشار خون وضعيتي.
پوست: درماتيت، حساسيت به نور، بثورات پوستي، پورپورا، آلوپسي.
دستگاه گوارش: بياشتهايي، تهوع، پانكراتيت، درد شكمي، يبوست، اسهال، ديسترس اپيگاستر، استفراغ.
ادراري - تناسلي: تكرر ادرار، نفريت بينابيني، پلياوري، نارسايي كليه.
عضلاني - اسكلتي: كرامپهاي عضلاني.
تنفسي: پنوموني، ديسترس تنفسي.
خون: كمخوني آپلاستيك، آگرانولوسيتوز، لكوپني، ترومبوسيتوپني، آنمي هموليتيك.
كبد: زردي.
متابوليك: زيادي بدون نشانه اسيد اوريك خون، نقرس، زيادي قند خون و اختلال در تحمل گلوكز، عدم تعادل مايعات و الكتروليتها، از جمله كمي سديم و كلر و پتاسيم خون، زيادي كلسيم، آلكالوز متابوليك.
ساير عوارض: واكنشهاي ناشي از حساسيت مفرط، آنافيلاكسي، نقرس.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تحريك دستگاه گوارشي و افزايش حركات آن، هيپوتانسيون اورتوستاتيك، گيجي، خوابآلودگي، سنكوپ، ضعف عضلاني، ديورز و لتارژي كه ممكن است به سمت كوما برود.
درمان: عمدتاً حمايتي است. عملكرد دستگاه تنفس، دستگاه قلبي - عروقي و كليه بايد پيگيري شود. وضعيت مايعات و الكتروليتها نيز پيگيري شوند. در صورت هوشيار بودن بيمار، ميتوان با شربت اپيكا ايجاد استفراغ كرد. در غير اين صورت، معده را بايد شستشو داد تا از آسپيراسيون جلوگيري شود. از مصرف داروهاي مسهل خودداري شود، زيرا موجب كاهش بيشتر مايعات و الكتروليتها ميشوند.
|
مکانيسم اثر: موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: در بيماران آنوريك، كوماي كبدي و حساسيت مفرط نسبت به اين دارو و تيازيدهاي ديگر يا مشتقات سولفوناميدها. منع مصرف دارد.
موارد احتياط
1- بيماري شديد كليوي، عيب کار کبد يا بيماري کبدي.
2- در بيماران با كليرانس كراتينين كمتر از ml/min 50 ، دارو مؤثر نميباشد.
|
|
فارماكوكينتيك: تداخل دارويي
هيدروكلروتيازيد اثرات كاهنده فشار خون بيشتر داروهاي ضد فشار خون ديگر را تشديد ميكند. از اين اثر ميتوان براي منافع درماني استفاده كرد.
هيدروكلروتيازيد ممكن است اثرات افزاينده قند و اسيد اوريك خون و كاهنده فشار خون ناشي از ديازوكسايد را تشديد كند و اثر افزاينده قند خون آن ممكن است نياز به انسولين را در بيماران ديابتي افزايش دهد.
هيدروكلروتيازيد ممكن است كليرانس كليوي ليتيم را كاهش و غلظت سرمي آن را افزايش دهد و در نتيجه كاهش مقدار مصرف ليتيم تا 50 درصد مقدار معمول ضروري باشد.
هيدروكلروتيازيد ادرار را تا حدي قليايي ميكند و ممكن است دفع ادراري بعضي از آمينها، مانند كينيدين، تركيبات متنامين مانند متنامين ماندلات و آمفتامين را كاهش دهد. اين حالت ممكن است اثر درماني اين تركيبات را كاهش دهد.
كلستيپول و كلستيرامين ممكن است به هيدروكلروتيازيد پيوند يافته و از جذب آن جلوگيري كنند. هيدروكلرتيازيد بايد يك ساعت قبل يا 6 ساعت بعد از اين داروها مصرف شود.
استفاده همزمان با ديورتيكهاي لوپ مانند بومتانيد، اتاكرينيك اسيد، فوروزمايد و تورسمايد ميتواند پاسخ ديورتيك مضاعف و اختلالات الكتروليتي شديد يا دهيدراسيون ايجاد كند. دوز اين داروها بايد به دقت تنظيم شده و بيمار از نظر پاسخ ديورتيكي بررسي شود.
|
اشكال دارويي: اشكال دارويي:
Tablet: 50mg
|
اطلاعات دیگر: طبقهبندي فارماكولوژيك: مدر تيازيدي.
طبقهبندي درماني: مدر، كاهنده فشار خون.
طبقهبندي مصرف در بارداري: رده B
ملاحظات اختصاصي
چنانچه كليرانس كراتينين از ml/min 50 كمتر باشد، مصرف دارو توصيه نميشود.
جهت جلوگيري از شب ادراري، دارو صبحها مصرف ميشود.
ميزان دريافت و خروج مايعات، وزن، فشار خون و سطح الكتروليتهاي سرم مونيتور شود.
علائم هيپوكالمي مانند ضعف عضلاني و كرامپ در نظر گرفته شود. جهت جلوگيري از هيپوكالمي ميتوان دارو را با ديورتيكهاي نگهدارنده پتاسيم يا مكملهاي پتاسيم استفاده كرد.
قبل از تست عملكرد پاراتيروئيد، ديورتيكهاي تيازيدي يا شبه تيازيدي بايد به طور موقت قطع شوند.
در بيماران با فشار خون بالا، پاسخ درماني ممكن است چند هفته طول بكشد.
هيدروكلروتيازيد ممكن است با تست اتصال پروتئيني يد كه براي سنجش عملكرد تيروئيد به كار ميرود، تداخل كند و بايد قبل از انجام تست قطع شود.
دارو ميتواند عدم تحمل به گلوكز ايجاد كند. در بيماران ديابتي سطح گلوكز خون بيمار بايد مرتباً چك شده و در صورت لزوم مقدار انسولين يا داروهاي خوراكي ضد ديابت تنظيم گردد.
سطح BUN و كراتينين سرم به صورت مرتب مونيتور شود. اثرات تجمعي دارو ممكن است به علت نارسايي كليه ايجاد شود.
سطح اسيد اوريك خون به ويژه در بيماران با سابقه نقرس بايد مونيتور شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- جهت جلوگيري از ناراحتي گوارشي، دارو با غذا خورده شود. جهت جلوگيري از شب ادراري، دارو صبحها يا بعدازظهر خورده شود. از تغيير وضعيت ناگهاني خودداري شود.
2- براي جلوگيري از واكنشهاي حساسيتي به آفتاب، بهتر است از ضد آفتاب استفاده شود.
3- قبل از مصرف داروهاي OTC با پزشک مشورت کنيد.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده و ناتوان به مراقبتهاي شديد نياز دارند و مقدار مصرف در آنها ممكن است كاهش يابد. اين بيماران نسبت به ديورز بيش از حد حساسترند (به دليل تغييرات عملكرد كليوي و قلبي - عروقي ناشي از سن). ديورز بيش از حد موجب تشديد كمي فشار خون در حالت ايستاده، دهيدراسيون، كمي حجم خون، كمي سديم، منيزيم و پتاسيم خون ميشود.
مصرف در كودكان: دارو ميتواند در كودكان مصرف شود.
مصرف در شيردهي: هيدروكلروتيازيد در شير ترشح ميشود. بيضرري و اثربخشي مصرف اين دارو در شيردهي ثابت نشده است.
|