توردو فرانس مهد دوپینگ

توردو فرانس همواره مهم ترین مسابقه دوچرخه سواری دنیا به حساب آمده و میزان بزرگی و توانایی یک ورزشکار این رشته ابتدا بر اساس نوع پیروزی و تعداد قهرمانی هایش در این رقابت ها تخمین زده می شود, اما این هم از عجایب جهان ورزش است که این پیکارها به یکی از محل ها و مظاهر بزرگ دوپینگ هم تبدیل شده و کمتر دوره ای از این رقابت ها بدون بلواهای دوپینگ و پیداکردن یک یا چند خاطی بزرگ در این ارتباط سپری شده است

توردو فرانس همواره‌ مهم‌ترین مسابقه دوچرخه‌سواری دنیا به حساب آمده و میزان بزرگی و توانایی یک ورزشکار این رشته ابتدا بر اساس نوع پیروزی و تعداد قهرمانی‌هایش در این رقابت‌ها تخمین زده می‌شود، اما این هم از عجایب جهان ورزش است که این پیکارها به یکی از محل‌ها و مظاهر بزرگ دوپینگ هم تبدیل شده و کمتر دوره‌ای از این رقابت‌ها بدون بلواهای دوپینگ و پیداکردن یک یا چند خاطی بزرگ در این ارتباط سپری شده است. اوج این روال از ۱۹۹۵ به بعد مشاهده شده و از آن تاریخ تا به حال قهرمانان ۹ دوره این پیکارها در محاسبات بعدی خطاکار بودن‌شان و رویکرد ‌آنان به داروهای نیروبخش به اثبات رسیده و طبعا عناوین‌‌شان از آنها ستانده شده است. شدت و حدت این قضیه به حدی رسیده که اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ فرضیه تعطیل‌کردن این رقابت‌ها به طور جدی مطرح و به مجریان این مسابقات منتقل و توصیه شد.

دلایل برای انجام چنین کاری که البته هرگز صورت نپذیرفت، محکم و منطقی بود زیرا سالی نبود که در آن چند نامدار متهم به دوپینگ و بعد از بررسی‌ها خطایشان اثبات نشود.

جدیدترین نمونه آن که به قهرمان اسپانیایی و معروف سال ۲۰۱۰ این پیکارها یعنی آلبرتو کونتادور مربوط می‌شود، نشان داد تمام تدابیر سال‌های قبلی برای مهار این پدیده مذموم کم‌اثر و به‌واقع بی‌اثر بوده است.

بجز کونتادور که عنوان فوق را با اثبات تقلب‌اش از دست داد و فلوید لندیس آمریکایی که پیش از وی (۲۰۰۶) با مصرف میزان فوق‌العاده‌ای از آمفتامین‌ها عقب‌ماندگی ۳ دقیقه‌ای خود در مراحل آخر «تور» را در ثانیه‌ای جبران کرد(!) و مچ‌اش گرفته و از عنوانش خلع شد، برگزارکنندگان کلاسیک‌ترین مسابقه در میان تورهای بزرگ و اصلی سه‌گانه این ورزش در سال‌های اخیر الکساندر وینوکوروف قزاق و ایوان باسوی ایتالیایی را نیز بعد از اثبات دوپینگ‌شان به محرومیت‌هایی دو ساله گرفتار کردند و این البته بجز لنس آرمسترانگ آمریکایی است که دوپینگ بسیار وسیع و طولانی‌مدتش پس از سال‌ها تاخیر امسال اثبات و هفت عنوان قهرمانی‌اش سلب شد. چرا تور دوفرانس این همه خلافکار را در دل خود دارد و هر سال شماری از آنها را رو می‌کند؟ شاید پاسخ در اشتیاق عظیمی نهفته باشد که فتح مهم‌ترین مسابقه دوچرخه‌سواری جهان در اساتید این رشته می‌آفریند. با این فرق که در روزگار ژاک انکتیل‌های فرانسوی و ادی مرکس‌های بلژیکی می‌شد سخت‌ترین تور عالم را بدون مواد نیروزا هم بکرات برد، اما امروزه نمی‌شود و وقتی چشم باز می‌کنی و می‌بینی بین ۲۰۰ شرکت‌کننده توردوفرانس احتمالا تنها مردی هستی که دوپینگ نکرده‌ای، مجبوری همان روز فکری به حال این قضیه بکنی و بلافاصله سفارش دارو بدهی!

قهرمانان عصر نوین البته خطاکارند و اغماض در خصوص تخلف‌شان نادرست و قدمی در راه تائید و تثبیت خطایشان است، اما این یک حقیقت است که ورزش دوچرخه‌سواری به عنوان یکی از خطاخیزترین ورزش‌های کنونی جهان و رشته‌ای که در این خصوص شاید وزنه‌برداری را هم پشت‌سر گذاشته باشد، رکابزنان جهان را به این سمت و سو سوق می‌دهد و حق انتخاب چندانی برایشان نمی‌گذارد. در این دنیای آلوده یا خلاف می‌کنی یا توسط خلافکاران‌محو می‌شوی!

وصال روحانی