|
Furosemide
|
|
فروزماید
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
الف) ادم حاد ريوي:
بزرگسالان: مقدار 40 ميلي‌گرم به آهستگي، و سپس، مقدار 80 ميلي‌گرم طي يك ساعت، بر حسب نياز، تزريق وريدي مي‌شود.
نوزادان و كودكان: مقدار mg/kg 1 هر دو ساعت ، تا به دست آمدن پاسخ مناسب، تزريق وريدي يا عضلاني مي‌شود. حداكثر مقدار مصرف mg/kg/day 6 است.
ب) ادم:
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار mg/day 80-20 صبح‌ها ، و دومين نوبت 8-6 ساعت بعد مصرف مي‌شود. مقدار مصرف مي‌تواند تا حداكثر mg/day 600 ، بر حسب نياز، افزايش يابد. يا مقدار 40-20 ميلي‌گرم تزريق وريدي يا عضلاني مي‌شود، و سپس، هر دو ساعت 20 ميلي‌گرم به مقدار مصرف اضافه مي‌شود تا پاسخ مطلوب حاصل گردد. تزريق وريدي اين دارو بايد به آهستگي و طي 2-1 دقيقه صورت گيرد.
نوزادان و كودكان: مقدار mg/kg/day 2 خوراكي مصرف مي‌شود و سپس ، بر حسب نياز هر 8-6 ساعت، مقدار mg/kg/day 2-1 به مقدار مصرف افزوده مي‌شود. حداكثر مقدار mg/kg/day 6 است.
پ) زيادي فشار خون: بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 40 ميلي‌گرم دو بار در روز مصرف مي‌شود. مقدار مصرف بايد براساس پاسخ بيمار تنظيم گردد.
ت) هيپركلسمي:
بزرگسالان: 100-80 ميلي‌گرم به صورت وريدي هر 1 تا 2 ساعت يا 120 ميلي‌گرم روزانه به صورت خوراكي مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر
اثر مدر: اين دارو در قسمت ابتدايي بخش بالارونده قوس هنله اثر مي‌كند و بازجذب سديم و كلر را مهار مي‌سازد و دفع سديم، آب، كلر و پتاسيم را افزايش مي‌دهد.
اثر كاهنده فشار خون: اثر اين دارو احتمالاً در نتيجه گشاد شدن عروق محيطي و كليوي و افزايش سرعت فيلتراسيون گلومرولي و كاهش مقدار عروق محيطي است.
فارماکوکينتيک
جذب: حدود 60 درصد از داروي خوراكي مصرف شده از دستگاه گوارش جذب مي‌شود. غذا جذب خوراكي اين دارو را به تأخير مي‌اندازد ولي پاسخ به دارو را تغيير نمي‌دهد.
پخش: حدود 95 درصد به پروتئين‌هاي پلاسما پيوند مي‌يابد. از جفت عبور مي‌كند و در شير انتشار مي‌يابد.
متابوليسم: متابوليسم فوروزمايد در كبد بسيار كم است.
دفع: حدود 80-50 درصد از طريق ادرار دفع مي‌شود. نيمه عمر پلاسمايي دارو حدود 30 دقيقه است.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با آمينوگليكوزيدها، سيس پلاتين و اتاكرينيك اسيد، مي‌تواند سميت گوشي ناشي از فوروزمايد را افزايش دهد.
فوروزمايد اثر كاهنده فشار خون اكثر داروهاي كاهنده فشار خون و مدرهاي ديگر را تشديد مي‌كند. فشار خون بيمار اندازه‌گيري شود.
مصرف همزمان با ساير داروهاي كاهنده پتاسيم خون، مانند استروئيدها و آمفوتريسين B، ممكن است موجب كاهش شديد پتاسيم شود. سطح پتاسيم بايد پايش شود.
فوروزمايد ممكن است اثرات هيپوگليسمي ناشي از داروهاي ضد ديابت را كاهش دهد. سطح گلوكز خون بيمار بايد مونيتور شود.
در استفاده همزمان با گيكوزيدهاي قلبي، ليتيم، بلوك‌‌كننده‌هاي عصبي- عضلاني، خطر سميت با اين داروها افزايش مي‌يابد. سطح پتاسيم خون مونيتور شود.
استفاده همزمان فوروزمايد با كلرتيازيد، كلرتاليدون، هيدروكلروتيازيد، اينداپاميد و متولازون مي‌تواند باعث تشديد پاسخ ديورتيكي، اختلالات الكتروليتي شديد و دهيدراتاسيون شود. دوز داروها به دقت تنظيم شده و پاسخ ديورتيكي بيمار بررسي شود.
داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي مي‌توانند پاسخ ديورتيكي را مهار كنند. به صورت همزمان با احتياط مصرف شود.
استفاده همزمان با ساليسيلات‌ها مي‌تواند سميت ساليسيلات ايجاد كند. با احتياط مصرف شود.
سوكرالفيت مي‌تواند اثر ديورتيكي و پايين‌آورنده فشار خون فوروزمايد را كاهش دهد. بين مصرف اين داروها بايد 2 ساعت فاصله باشد.
آلوئه ورا اثر فوروزمايد را افزايش مي‌دهد. در مصرف همزمان احتياط شود.
جينسينگ اثر ديورتيك‌هاي لوپ را كاهش مي‌دهد. بهتر است به صورت توأم استفاده نشود.
قرار گرفتن در معرض نور خورشيد مي تواند واکنشهاي حساس يت به نور را تشديد کند. احتياط شود.
|
|
|
|
|
تداخل دارويي:
عوارض جانبي
قلبي- عروقي: كاهش حجم خون و دهيدراسيون، افت فشار وضعيتي، ترومبوفلبيت با تزريق وريدي.
پوست: درماتيت، پورپورا، درد گذرا در محل تزريق عضلاني.
دستگاه گوارش: درد و ناراحتي شكمي، بي‌اشتهايي ، يبوست، اسهال، تهوع، پانكراتيت، استفراغ.
خون: آگرانولوسيتوز، لكوپني، ترومبوسيتوپني، آنمي، آنمي آپلاستيك.
متابوليك: آلكالوز ناشي از كمي كلر خون، هايپراوريسمي بي علامت ، عدم تعادل الكتروليت‌ها و مايعات، از جمله كاهش كلسيم ، منيزيم و سديم خون ناشي از رقيق شدن خون، افزايش قند خون، عدم تحمل گلوكز، هايپوكالمي.
گوش ، حلق، بيني، چشم: تاري ديد، كاهش گذراي شنوايي با تزريق وريدي بسيار سريع.
اعصاب مركزي : گيجي، تب، سردرد، پاراستزي، بي‌قراري، سرگيجه.
ادراري : ازتمي، تكرر ادرار، ناكچوري، اوليگوري، پلي‌اوري، نارسايي كليه.
عضلاني- اسكلتي: اسپاسم عضلاني، ضعف.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: كاهش بارز الكتروليت‌ها و حجم خون كه ممكن است موجب كلاپس گردش خون شود.
درمان: عمدتاً حمايتي است؛ مايعات و الكتروليت‌ها بايد جايگزين شوند.
|
مکانيسم اثر:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف : حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به دارو، آنوري، اغماي كبدي يا تخليه الكتروليت‌هاي بدن، ازتمي، اوليگوري يا زماني که نارسايي پيشرونده كليه در حين درمان اتفاق بيفتد.
موارد احتياط: در دوران بارداري، حساسيت مفرط به سولفوناميدها، سيروز كبدي با احتياط مصرف شود.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
فوروزمايد ممكن است BUN، كراتينين، گلوكز، كلسترول و اسيد اوريك را افزايش و پتاسيم، سديم، كلسيم، منيزيم و سطح هموگلوبين و هماتوكريت را كاهش دهد. همچنين مي‌تواند شمارش گرانولوسيت، گلوبول‌هاي سفيد و پلاكت‌ها را كاهش دهد.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection, solution: 10 mg/ml, 25ml
Injection: 10 mg/ml, 2ml, 10 mg/ml, 4ml
Tablet: 40mg
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مدر مؤثر بر قوس هنله.
طبقه‌بندي درماني: مدر، كاهنده فشار خون.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي مدرهاي مؤثر بر قوس هنله، رعايت موارد زير نيز توصيه مي‌شود:
تزريق وريدي فوروزمايد بايد به آهستگي و طي 2-1 دقيقه انجام شود. براي انفوزيون وريدي، فوروزمايد بايد با دكستروز پنج درصد، محلول كلرور سديم تزريقي يا محلول رينگرلاكتات رقيق شود و طي 24 ساعت مصرف شود.
قرار گرفتن در معرض نور خورشيد مي‌تواند واكنش‌هاي حساسيت به نور را تشديد كند.
دوزهاي کم فوروزمايد را مي‌توان با سرعت mg/kg/min 5/0 تزريق كرد.
در صورت نياز به درمان با دوزهاي بالا، فوروزمايد بايد با سرعت حداكثر 4 ميلي‌گرم در دقيقه انفوزيون شود.
قبل و حين درمان با فوروزمايد، CBC و پتاسيم سرم بيمار بايد چک شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- حساسيت به نور ناشي از تغيير شكل ساختماني دارو بر اثر تابش اشعه ماوراي بنفش است كه موجب بروز حساسيت آلرژيك در بعضي از افراد مي‌شود.
2- براي کاهش شب ادراري ، بهتر است دارو صبح مصرف شود.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده و ناتوان نياز به مراقبت دقيق دارند، زيرا نسبت به اثرات اين دارو حساس تر هستند. دفع بيش از حد ادرار موجب از دست رفتن سريع آب بدن، كاهش حجم، پتاسيم و سديم خون و كلاپس گردش خون مي‌شود. كاهش مقدار مصرف ممكن است ضروري باشد.
مصرف در كودكان: مصرف فوروزمايد در نوزادان بايد با احتياط همراه باشد. مقدار معمول مصرف در كودكان را مي‌توان براي نوزادان مصرف كرد، ولي فواصل زماني مصرف بايد افزايش يابد.
مصرف در شيردهي: فوروزمايد نبايد در مادران شيرده تجويز شود.
مصرف در بارداري: در بيمار باردار با احتياط مصرف شود.
|
