|
Ritodrine Hcl
|
|
ريتودرين
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
جلوگيري از زايمان زودرس
بزرگسالان: ابتدا، مقدار mg/min 1/0-05/0 انفوزيون وريدي مي‌شود. در صورت لزوم، هر 10 دقيقه مقدار 05/0 ميلي‌گرم به اين مقدار اضافه مي‌شود تا مقدار مؤثر دارو ( mg/min 35/0-15/0) حاصل شود.
مقدار نگهدارنده (خوراكي): يك قرص (10 ميلي‌گرم) را مي‌توان حدود 30 دقيقه قبل از قطع درمان وريدي تجويز كرد و سپس، مقدار 10 ميلي‌گرم هر دو ساعت به مدت 24 ساعت مصرف مي‌شود. بنابراين، مقدار مصرف 20-10 ميلي‌گرم هر 6-4 ساعت است. حداكثر مقدار مصرف mg/day 120 است.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: قبل از هفته بيستم يا بعد از هفته سي و ششم حاملگي، خونريزي قبل از زايمان، پري‌اكلامپسي يا اكلامپسي، عفونت داخل رحمي، مرگ جنين، كوريوآمنيونيت يا مواردي كه در آن ادامه حاملگي خطرناك است، بيماري قلبي، زيادي فشار خون ريوي، گشاد شدن كنترل نشده دهانه رحم يا ديابت (ممكن است اين حالات را تشديد كند)، مواردي كه با مصرف دارو به شدت تحت تأثير قرار مي‌گيرند، مانند مسموميت با ديژيتال و زيادي كنترل نشده فشار خون يا آسم نايژه‌اي كه از قبل با داروهاي مقلد بتاآدرنرژيك يا استروئيدها درمان شده‌اند، بيماراني كه حساسيت مفرط شناخته شده نسبت به هر يك از اجزاي اين دارو دارند.
تداخل دارويي
مصرف همزمان با كورتيكواستروئيدها ممكن است موجب بروز اثرات اضافي ديابت‌زا، خيز ريوي و احتمالاً مرگ مادر شود. در صورت بروز خيز ريوي، بايد مصرف اين داروها قطع شود. در طول مصرف همزمان اين داروها بايد وضعيت بيمار به دقت پيگيري گردد.
مصرف همزمان با داروهاي مهاركننده گيرنده‌هاي بتا (پروپرانولول) ممكن است فعاليت ريتودرين را مهار كند. از مصرف همزمان اين داروها خودداري شود.
مصرف همزمان با آمينهاي مقلد سمپاتيك ممكن است موجب بروز اثر اضافي (بخصوص اثر قلبي- عروقي) شود. مصرف همزمان اين داروها بايد با احتياط همراه باشد.
مصرف همزمان با سولفات منيزيم، ديازوكسايد يا پتيدين ممكن است اثرات قلبي- عروقي را تشديد كند.
مصرف همزمان با آتروپين ممكن است زيادي فشار خون را تشديد كند.
|
|
|
|
|
تداخل دارويي:
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
تزريق وريدي ريتودرين غلظت پلاسمايي انسولين و گلوكز را افزايش مي‌دهد و موجب كاهش غلظت پلاسمايي پتاسيم مي‌شود (كه معمولاً طي 24 ساعت بعد از قطع مصرف دارو به ميزان طبيعي بازمي‌گردند).
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
ريتودرين يك آگونيست گيرنده‌هاي بتا است كه ترجيحاً اثر خود را بر روي گيرنده‌هاي 2- آدرنرژيك انقباضات عضلات صاف رحم را مهار مي‌كند. همچنين، ريتودرين ممكن است به طور مستقيم بر اثر متقابل بين آكتين و ميوزين در عضله اثر كند و شدت و تعداد انقباضات را كاهش دهد.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: 30 درصد از راه خوراكي و 100 درصد از راه تزريق وريدي جذب مي‌شود. غذا ممكن است جذب و اثربخشي ريتودرين را مهار كند.
پخش: حداكثر غلظت سرمي دارو بعد از مصرف خوراكي ng/ml 15-5 و بعد از تزريق وريدي ng/ml 50-32 است. اين دارو بعد از تزريق وريدي طي 9-6 دقيقه در بافتها انتشار مي‌يابد.
متابوليسم: ريتودرين عمدتاً در كبد به كونژوگه‌هاي غيرفعال سولفات و گلوكورونيد متابوليزه مي‌شود.
دفع: حدود 90-70 درصد داروي مصرف شده از راه خوراكي يا تزريق وريدي طي 12-10 ساعت به صورت تغيير نيافته و كونژوگه‌هاي دارو از راه ادرار دفع مي‌شود. ريتودرين را مي‌توان با دياليز از بدن خارج كرد.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Tablet: 10 mg
Injection: 10 mg/ml, 5ml
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: آگونيست گيرنده‌هاي بتا.
طبقه‌بندي درماني: درمان كمكي براي جلوگيري از زايمان زودرس.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
ملاحظات اختصاصي
1- از آنجايي كه پاسخ قلبي ـ عروقي، بخصوص در طول تزريق وريدي دارو، شايع است، اثر قلبي- عروقي، از جمله ضربان نبض و فشار خون مادر و ضربان قلب جنين، بايد به دقت پيگيري شود. ضربان قلب بيش از 140 بار در دقيقه يا تعداد تنفس بيش از 20 بار در دقيقه براي مدت طولاني در مادر، ممكن است از علائم خيز ريوي باشند.
2- غلظت گلوكز خون در طول انفوزيون ريتودرين، بخصوص در مادراني كه مستعد ابتلاي ديابت هستند، پيگيري شود.
3- در صورت بروز خيز ريوي، بايد مصرف دارو قطع شود.
4- براي جلوگيري از زيادي بار گردش خون، حجم داروي تزريق شده پيگيري شود.
5- در صورت تغيير رنگ محلول يا وجود ذره در آن، از تزريق وريدي ريتودرين خودداري شود. محلول انفوزيون تا 48 ساعت بعد از تهيه مصرف شود.
6- سرعت انفوزيون توسط وسايل مخصوص كنترل شود.
7- براي تهيه محلول تزريقي، مقدار 150 ميلي‌گرم ريتودرين در 500 ميلي‌ليتر دكستروز پنج درصد تزريقي يا محلول تزريقي رينگر رقيق مي‌شود تا محلولي به دست آيد كه حاوي mg/ml 3/0 ريتودرين است.
8- دراز كشيدن بيمار بر پهلوي چپ خطر بروز كمي فشار خون را كاهش مي‌دهد.
9- تجويز ريتودرين ممكن است بيماريهاي ناشناختة قلبي را آشكار سازد. به دنبال قطع مصرف اين دارو ممكن است براديكاردي سينوسي بروز كند.
10- با كاهش مقدار مصرف معمولاً تاكيكاردي يا كاهش فشار خون دياستوليك در مادر به حالت عادي بازمي‌گردد، ولي در يك درصد از بيماران قطع مصرف دارو ضروري است.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- از قطع مصرف دارو بدون دستور پزشك خودداري كنيد.
2- به طور مرتب به پزشك مراجعه كنيد و بروز هرگونه عوارض جانبي را بلافاصله گزارش دهيد.
عوارض جانبي
با تزريق وريدي
اعصاب مرکزي: عصبانيت، دلواپسي، اضطراب، سردرد، كسالت، آشفتگي احساس.
قلبي ـ عروقي: تغيير فشار خون (وابسته به مقدار مصرف)، درد قفسة سينه، تپش قلب، خيز ريوي، تاكيكاردي، تغييرات الكتروكارديوگرام (EKG)، تغيير تعداد ضربان قلب مادر و جنين.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، يبوست، اسهال، ديسترس اپي‌گاستر، نفخ.
متابوليك: زيادي قند خون در مادر و نوزاد، كمي پتاسيم خون، كتواسيدوز.
ساير عوارض: شوك آنافيلاكتيك، اريتم، تعريق، لرز، خواب‌آلودگي، ضعف.
با مصرف خوراكي
اعصاب مرکزي: سردرد، رعشه، عصبانيت، دلواپسي، افزايش تهويه تنفسي.
قلبي ـ عروقي: تپش قلب، افزايش تعداد ضربان قلب مادر (بدون تغيير ضربان قلب جنين).
پوست: بثورات پوستي.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ.
توجه: در صورت بروز خيز ريوي، بايد مصرف دارو قطع شود.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تاكيكاردي، تپش قلب، آريتمي قلبي، كمي فشار خون، عصبانيت، رعشه، تهوع، استفراغ.
درمان: براي درمان تزريق وريدي بيش از حد دارو، انفوزيون بايد قطع شود و يك داروي مهار كننده بتا- آدرنرژيك مناسب (مانند پروپرانول) به عنوان پادزهر تجويز شود. براي درمان مصرف خوراكي بيش از حد دارو، بايد معده شستشو داده شده و زغال فعال تجويز شود. اقدامات درماني بعدي حمايتي و علامتي است.
|
