Immune Globulin Intravenous (IGIV) | اطلاعات دارویی | اطلاعات عمومی دارو

Immune Globulin Intravenous (IGIV)

ایموگلوبین اینتراونوس

موارد و مقدار مصرف:
اين دارو در درمان بيماران مبتلا به نقص سيستم ايمني ،پوپوراي ترومبوسيتوپنيك با منشاء ناشناخته ،لوسمي لنفوسيتيك مزمن سلول هاي B،سندرم كاواساكي ،جلوگيري از عفونت HIV در كودكان و در پيوند مغز استخوان به منظور جلوگيري از عفونت هاي سيستميك مصرف مي شود.

موارد منع مصرف و احتياط:
براي افراد با سابقه واكنشهاي حساسيتي يا واكنشهاي شديد سيستميك نبايد مصرف شود. اين فرآورده براي بيماران مبتلا به نقص منفرد IgA يا نقص انعقادي يا كاهش تعداد پلاكتها نبايد تجويز شود.

عوارض جانبي:
بروز عوارض جانبي به سرعت انفوزيون بستگي دارد. تهوع ،استفراغ ،كرامپ هاي شكمي ،لرز،افزايش درجه حرارت بدن ،افزايش ضربان قلب ،بثورات و قرمزي پوست ،سردرد و سرگيجه از عوارض عمده IGIV مي باشد.

هشدار:
براي افراد با سابقه واكنشهاي حساسيتي يا واكنشهاي شديد سيستميك نبايد مصرف شود. اين فرآورده براي بيماران مبتلا به نقص منفرد IgA يا نقص انعقادي يا كاهش تعداد پلاكتها نبايد تجويز شود.

تداخل دارويي:
1.فقط بايد از راه داخل وريدي تزريق شود.
2.فرآورده بايد در دماي اتاق و زير 30 درجه سانتيگراد نگهداري شود.

مکانيسم اثر:
اين فرآورده باعث ايجاد سطوح پادتن هاي وسيعي مي شود.

نکات قابل توصيه به بيمار:
مقدار مناسب IGIV براي درمان نقصان IgG بيماران ،بر مبناي تامين سطح طبيعي (حداقل 2g/l) تعيين مي گردد.مقدار 100-400mg/kg هر سه تا چهار هفته يك بار توصيه شده است ،اگرچه بعضي از بيماران ممكن است تا ميزان 600mg/kg هر سه تا چهار هفته يك بار نياز داشته باشند. براي نوبت اول توصيه مي شود مقدار 200mg/kg با فواصل كوتاه تري تزريق شود و بعد مطابق فوق مصرف شود.
در ساير موارد مصرف بايد به راهنمايي هاي ارايه شده توسط سازندگان فرآورده ها توجه شود.

فارماكوكينتيك:
5-2 روز بعد از تزريق عضلاني سطوح سرمي لازم از پادتن ها ايجاد مي شود و نيمه عمر آنها حدود 3 هفته است.

اشكال دارويي:
Injection:1, 2.5, 5, 10g