یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا


طرح تحول، ضرورت اقتصاد کشور


طرح تحول، ضرورت اقتصاد کشور
۱) برای ارزیابی طرح تحول اقتصادی باید به سابقه اقتصادی کشور بپردازیم. بی شک اشکالاتی در اقتصاد کشور وجود دارد که این اشکالات در اقتصاد ما نهادینه شده و برای رهایی از آن چاره‌ای نداریم که این اشکالات و آسیب‌ها را برطرف کنیم. قبل از آنکه بخواهیم راه حلی برای اقتصادمان ارائه کنیم، باید تفاهمی روی اشکالات اقتصادی داشته باشیم تا مشخص شود چه آسیب‌هایی متوجه اقتصاد ملی ماست؟
هفت محوری که آقای احمدی‌نژاد ذکر کرد‌ه‌اند به علاوه موارد دیگر، جزء آسیب‌های اقتصاد کشور ماست و فکر می‌کنم در مقام آسیب‌شناسی اقتصاد ملی، اختلاف نظری بین کارشناسان با گرایشات مختلف سیاسی وجود نداشته باشد.
۲) نکته دوم، راه‌حل است که چگونه می‌توانیم اقتصادمان را نجات دهیم. به دلیل اهمیت موضوع اقتصاد در کشور و آثار گسترده‌ای که در روابط اجتماعی و زندگی افراد و خانوارهای ما دارد، ما نباید موضوع اقتصاد را ابزاری برای تسویه حساب‌های سیاسی قرار دهیم. آنچه که بیش از بحث آسیب اقتصادی مطرح است، سیاسی کردن راه‌حل‌های مطرح شده است.
۳) به این معنا که عده‌ای برای تسویه حساب‌های سیاسی در مقام نقد برآمده‌اند و طرح را غیرمنصفانه ارزیابی می‌کنند که این جفای بر ملت ونادیده گرفتن حقوق ملی است، زیرا اندازه و حجم موضوع و اثر آن در زندگی مردم زیاد است و باید دولت، مجلس، کارشناسان، مسولان، نخبگان و سیاسیون کمک کنند تا در یک فضای منطقی، خارج از تنش و با گفت‌وگوی منطقی موضوع به بحث گذاشته و ارزیابی شود. نگرانی جدی اکنون این است که طرح از مسیر اصلی خود یعنی بررسی در فضای کارشناسی در حال خارج شدن است.
۴) کسانی که در آسیب‌شناسی اقتصاد کشور تفاهم داشتند، در برنامه چهارم راه‌حلی برای خروج از مشکلات اقتصادی دادند که همان آزاد سازی قیمت‌ها بود. یادآور می‏شوم برای قیمت بنزین در سال ۸۳، قیمت فوب خلیج فارس (۴۰۰ تومان) را پیشنهاد داده بودند. همان‌ها که این پیشنهاد را دادند، اکنون نقد می‌کنند که چرا قیمت بنزین را آزاد کردید. این سخن نشان می‌دهد که آنها به دنبال اصلاح موضوع نیستند، بلکه دنبال تسویه حساب سیاسی هستند و لذا در این فضای غبار آلود، مسائل کارشناسی مطرح نمی‌شود و فضاسازی نامطلوب صورت می گیرد و اتفاقا راه‌های غیرمنطقی ممکن است پیش رود.
۵) اگر منافع ملی و خدمت به مردم هدف باشد الزام آن است که همه باید کمک کنیم. وضعیت فعلی مثل آن است که یک بیمار وجود دارد و چاره‌ای جز جراحی نیست. جراحی هم حتما آثار و تبعاتی دارد تا بیمار خوب شود. حال اگر فردی بدون توجه به معیارهای کارشناسی، اشکال بگیرد، همان اشکالات منجر خواهد شد که یا اصلا جراحی صورت نگیرد یا اگر صورت گرفت، به سلامت تمام نشود. بنابراین از همه صاحب‌نظران و سیاسیون تقاضا می‌کنم دست به دست هم بدهیم و یک فضای منطقی و کارشناسانه به دور از جنجال‌ها فراهم کنیم تا از این گردنه اقتصاد کشور به سلامت عبورکند.
۶) برخی از نمایندگان مجلس تاکید دارند که بند بند این طرح باید از تصویب مجلس بگذرد. با توجه به اینکه این موضوع اهمیت زیادی دارد، بنابراین هرکاری که موضع تفاهم را تقویت کند، مورد تاکید است. لذا نباید برخی بحث‌ها، محل گفت‌وگو شود، زیرا به لحاظ کارشناسی، اعتقاد دارم قانون الزامات اجرایی شدن اصل ۴۴ پاسخگوی این نیاز است و با اجرایی شدن آن قانون می‌توانیم بسیاری از نقص‌ها را برطرف کنیم، زیرا خیلی‌ مسائل در آنجا پیش‌بینی شده است و با عملیاتی شدن آن قانون ضعف‌ها و نقص‌ها معلوم می‌شود و بعد باید به دنبال ترمیم و اصلاح برویم. به لحاظ کارشناسی فکر کنم قانون الزامات اجرایی اصل ۴۴ قانون اساسی که مصوب مجلس هفتم است، در اولویت است و در آنجا پیش‌بینی‌های لازم برای بخش‌های مختلف این طرح شده است.
۷) وقتی می‌پذیریم که بیماری در کشور وجود دارد و آن بیماری نهادینه شده،‌ پس هرچه بماند مزمن می‌شود و جدا کردنش از بدنه کشور، هزینه را بالا می‌برد. البته دولت‌های قبل هم اینگونه نبود که نمی‌شناختند. آنها هم متوجه این بیماری شدند و آسیب‌شناسی‌ها خیلی تفاوت ندارد، اما عزم و اراده‌ای که بخواهد آن را اجرایی کند، نبود و یا ملاحظاتی وجود داشت یا مدت عمر دولت‌ها به گونه‌ای بود که وقتی موضوع شفاف و روشن می‌شد وقتی می‌خواستند وارد عمل شوند، دوره مسوولیتشان به اتمام می‌رسید، لذا مصلحت نمی‌دیدند وارد این عرصه شوند. اگر دولتی اعلام آمادگی کرده که وارد این عرصه شود باید با همگرایی ملی کمک کنیم، البته حتما باید کارشناسی شود.
۸) به عقیده نگارنده، برای هر دولت پس از آغاز کار یک الی دوسال طول می‌کشد تا نسبت به موضوع توجیه شود و بعد که توجیه شد و تصمیم گرفت که آن را عملیاتی کند، با فشارهای مختلف و مخالفت‌های سیاسی مواجه می‌شود. گاهی دولت‌ها که در قدرت قرار می‌گیرند محافظه کار می‌شوند و حاضر نیستند وارد صحنه شوند و شجاعت به خرج دهند و این ریسک را بپذیرند. خوشبختانه شجاعت اصلاح و تحول در دولت نهم وجود دارد و با فضای کارشناسانه می‌توان از این فرصت تاریخی به نفع ملت ایران بهره جست. باید همه مراقبت کنیم که جلوی فرصت سوزی گرفته شود.
حسین فدایی، دبیرکل جمعیت ایثارگران
منبع : سایت الف


همچنین مشاهده کنید