دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

دنیای گم شده: پارک پوراسیک - the lost world: jurssic park


دنیای گم شده: پارک پوراسیک - the lost world: jurssic park
سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جرالد ر. مولن و کالین ویلسن
کارگردان : استیون اسپلبرگ
فیلمنامه‌نویس : دیوید کوپ، بر مبنای رمانی نوشته مایکل کرایتن
فیلمبردار : یانوش کامینسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : جان ویلیامز
هنرپیشگان : جف گلدبلوم، جولیان مور، پیت پست‌لتویت، آرلیس هوارد، وینس وون، ریچارد آتن‌بارو و پیتر استورمار.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۹ دقیقه.


̎جان هاموند̎ (آتن بارو)، همکار سابقش، دانشمندی به‌نام ̎ایان مالکوم̎ (گلدبلوم)، را به خانه‌اش دعوت می‌کند تا اطلاعات شگفت‌انگیزی را به او بدهد. ̎جان̎ به او می‌گوید در حین نابودی پارک پوراسیک، مهندسان پنتیک در محل دیگری، از طریق تنکولوپی شبیه‌سازی DNA، دایناسورهای دیگری را در یک جزیره خلق کرده‌اند؛ او می‌گوید دایناسورها نه تنها زنده مانده‌اند بلکه تولید مثل هم می‌کنند. ̎هاموند̎ از ̎مالکوم̎ می‌خواهد پیش از آن‌که سرمایه‌گذاران پارک به آن‌ها دست یابند، دربارهٔ اینخزندگان اطلاعات علمی تهیه کند. ̎مالکوم̎ در جواب می‌گوید دیگر علاقه‌ای به دایناسورها ندارد. اما وقتی مطلع می‌شود محبوبه دیرین‌شناسش، ̎سارا هاردینگ̎ (مور) در آن‌جاست، به جزیره جدید سفر می‌کند. ̎ایان̎ و ̎سارا̎ تنها بازدیدکننده‌گان آن جزیره نیستند، یک گروه فیلم‌برداری به سرپرستی یک کارشناس مدافع محیط زیست به‌نام ̎نیک وان اوئن̎ (وون) و ̎رولاند تمبو̎ (پست لتویت)، کاوش‌گر بین‌المللی در زمینه حیات‌وحش که قرار است دایناسورها را در یک‌جا جمع کند و امیدوار است در این میان یک نشان افتخار برای خودش دست و پا کند، نیز در راهند...
● این فیلمی است صرفاً ساخته شده برای جمع آوری ̎اسکناس̎ (که فی نفسه اشکالی ندارد، چرا که حتی اسپیلبرگ هم باید تأمین معاش کند!). حسنش این است که به گروهی تکنیسین زحمت‌کش فرصت داده تا با خلق دایناسورهائی ده‌ها بار واقعی‌تر و انعطاف‌پذیرتر از پارک ژوراسیک (اسپیلبرگ، ۱۹۹۳) استانداردهای حرفهٔ خود را ارتقاء بخشند. اما فیلم مثل هر دنبالهٔ نازلی (بگذریم که پارک پوراسیک هم گذشته از فن آوری، متاع قابل دفاعی نبود) انگیزه‌ای برای دنبال کردنش به تماشاگر نمی‌دهد (حیف از آن صحنه کوتاه افتتاحیه کنار ساحل و خروش موج‌ها و دختربچه‌ای که مورد حمله گروهی دایناسور کوچک قرار می‌گیرد؛ صحنه‌ای که یادآور اسپیلبرگ هوشمند و صاحب سلیقه است). البته گذشته از انتظارهای مقطعی برای دایناسورهائی که یک باره از گوشه‌آی بیرون می‌جهند و به شخصیت‌ها حمله‌ؤر می‌شوند (و تازه آن‌ها هم اغلب خوب ژرورانده نشده‌اند) و تک و توک صحنه‌ەای حاوی تعلیق ژیوسته و چند جانبه مثل کاراوان آویزان از لبه ژرتگاه و تصویر مور افتاده روی شیشه در حال ترک خوردن که گسترش فصل بچه‌های داخل اتوموبیل و بعد سقوط تدریجی‌اش از درخت در فیلم پارک پوراسیک است. کشاندن نهائی ماجرا به شهر و دیار تمدن هم جز فرصتی برای چندتائی شوخی دست چندم نه چندان بامزه ثمری ندارد. درام رابطه عاشقانه گلدبلوم / مور و برقراری روابط شبه‌خانوادگی در گذر فاجعه، بی‌جان‌تر از آن است که توجهی را برانگیزد و حرف‌های تکراری درباره تنازع بقا و اشتباهات علم در دست‌کاری توجهی را برانگیزد و حرف‌های تکراری درباره تنازع بقا و اشتباهات علم در دست‌کاری طبیعت پیرایه‌هائی تشریفاتی‌اند. دنیای گم شده مشکل رایج ساختن فیلم‌های ردهٔ ̎ب̎ با بودجه فیلم‌های ردهٔ ̎الف̎ را یدک می‌کشد. هم‌تایان قدیمی دنیای گم‌شده اصلاً از سر و شکل پرداخت نیافته و قراردادهای ابتدائی‌شان منتفع می‌شدند، در حالی که ̎پرداخته بودن̎ بیش از حد فیلم اسپیلبرگ (نه تنها به واسطهٔ تکنولوژی بلکه لحن جدی و متکلف او در گوش زد کردن مخاطرات عیان) قصد دارد همان چیزهائی را بپوشاند که سرچشمه تخیل سینمائی و بارورکننده طنز و سرگرمی است.