بررسی طول، عرض، نمای اتصالی رباط های متقاطع زانو و کاربرد بالینی آن در انسان

● زمینه:
رباطها از عوامل اصلی استحکام دهنده مفصل زانو هستند. مهمترین آنها رباطهای متقاطع می باشند که به هنگام راه رفتن و ایستادن کشیده می شوند تا مانع از جابجایی غیرطبیعی عناصر استخوانی تشکیل دهنده مفصل گردند. لذا آسیب آنها نیز در ورزش و حرکات نابجای روزمره، شایع و عملا جدی است. از این رو داشتن اندازه های واقعی رباطهای فوق الذکر از نظر طول و عرض جهت ترمیم آسیب دیدگی ضروری است. از طرف دیگر اطلاعات صحیح از شکل اتصالات هر یک بر استخوانهای ران و درشت نی می تواند علاوه بر استفاده از ترمیم پارگی رباطها، جهت درک بهتر بیومکانیک این مفصل در "ساخت زانوی مصنوعی" نیز مورد استفاده قرار گیرد.
● روشها:
در این تحقیق از ۶۰ جسد ایرانی استفاده شد. جهت رسیدن به حفره مفصلی، برشی به شکل حرف U در قدام زانو داده شد و پس از تعیین محل اتصال هر یک از رباطها به استخوانها، توسط کولیس طول هر یک اندازه گیری شد.
● یافته ها:
طول متوسط رباط متقاطع قدامی ۲.۸۶±۲۹.۹ میلیمتر و متوسط عرض آن در نقطه میانی ۱.۴۵±۷.۶۲ میلیمتر و همچنین طول متوسط رباط متقاطع خلفی ۲۶.۶۲±۴.۱۹ میلیمتر با عرض نقطه میانی ۵۱.۸± ۷.۷میلیمتر ثبت شد. شکل اتصال رباطهای قدامی و خلفی به استخوان ران به صورت نیم دایره ای است که قسمت محدب آن متوجه لبه مفصلی می باشد. طول اتصال رابط قدامی به استخوان فمور ۱۱.۵ میلیمتر و رباط خلفی ۱۹.۵ میلیمتر تعیین شد. فاصله برجسته ترین نقطه این اتصالات (قله تحدب) در رباط قدامی تا حاشیه مفصلی ۵ میلیمتر و در رباط خلفی ۴ میلیمتر ثبت گردید. اتصالات به استخوان درشت نی برای هر یک به شکل نواری بوده، نسبت به هم در موقعیت قدامی و خلفی قرار داشتند.
● نتیجه گیری:
میانگین طول رباطهای متقاطع قدامی و خلفی در مطالعات مختلف تفاوتهایی دارند که می تواند ناشی از تفاوت نژادهای بررسی شده باشد. تعیین دقیق شکل اتصالات استخوانی هر یک از رباط ها به فهم بهتر دلیل سختی یا شلی فیبرهای آنها ضمن حرکت کمک مینماید. رباطهای متقاطع در بیومکانیک حرکت زانو نقش مهمی دارند و در واقع قسمت اعظم استحکام مفصل به خصوص در حرکت به عهده این رباط ها است.

مهدی عباسی
محمد اکبری
پریچهر پاس بخش
علیرضا کاهانی
فرید ابوالحسنی
عظیم هدایت پور

منبع : پایگاه اطلاعات علمی