چگونگی برخورد با کودکان حساس

سوال
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شمامن فرزند پسری دارم متولد مهر 85 است. تک فرزند است و خودم نیز شاغل و دانشجو هستم. همسرم روی تربیت فرزند بسیار بسیار حساس می باشد. فرزندم بسیار حساس می باشد و به سرعت گریه اش می گیرد. یعنی با توجه به کوچکترین چیز گریه می کند و حتی با تذکر دادن بهش گریه اش می گیرد البته من خودم هم همین طور هستم و با توجه به اینکه 32 سال از سنم می گذرد ولی هر وقت که می خواهم حقم را بگیرم زود گریه ام می گیرد و خیلی احساساتی هستم و همین برایم خیلی مشکل ساز شده است ولی نمی خواهم فرزندم مثل من باشد بخصوص اینکه او پسر است و فردا می خواهد وارد جامعه شود برای رفع مشکل گریه او و احساسی بودن او چه پیشنهادی می فرمایید؟او مهدکودک هم نرفته است البته روابط عمومی اش خیلی خوب است و مشکلی از جهت مهدکودک رفتن ندارد و وابستگی شدید به من ندارد (زمانی که من سرکار هستم پیش مادرم می گذارم)با تشکر از راهنمایی شما .

جواب
با سلام.
دوست خوبم این گونه بچه ها معمولا غیر قابل امعطاف تربیت شده اند و شاید هم پاسخ گویی تام به نیازهایشان آنها ا پرتوفع می نماید . لذاتوصیه اول ما این است که او را در مهد کودک ثبت نام کنید تا در ارتباط با دیگران قرار گرفته و با شرایطی متفاوت آشنا شود .گاها لازم است در برخورد با او از منطق و استحکام استفاده کنید و تحت تاثیر احساساتش قرار نگیرید . مثالی می تواند این روش را شفاف تر کند . وقتی کودکی به زمین می خورد هم نیاز به هم احساسی دارد و هم نیاز به حمایت و هم نیاز به استقلال. لذا اگر با دلسوزی زیاد دستش را بگیرید و بلندش کنید استقلال را فرا نمی گیرد. اگر هم نسبت به احساسش بی توجه باشید نتایج خوبی نخواهد داشت . لذا با یک هم احساسی کوتاه او را تشویق کنید تا از جای خود بلند شود و روی پای خودش بایستد .لذا او باید متوجه شود که نمی تواند با استفاده از گریه و احساسی کردن شما روند رفتاری شما را متوقف و طبق میل خودش تنظیم کند . اگر به او تذکری دادید و گریه کرد . بهتر است بگید : می دونم ناراحت شدی اما مامان و بابا از تو این طور انتظار دارن . پس هروقت گریه ات تموم شد بیا بیشتر با هم صحبت کنیم.... و یا هروقت گریه ات تموم شد بیا مردانه با هم صحبت کنیم ببینیم چکار باید کرد .