همه چیز درباره علائم بارداری، باید بدانید

- قطع عادت ماهیانه یا قاعدگی ( گاهی لک بینی و کوتاه شدن دوره عادت ماهیانه در ۲-۳ ماه اول حاملگی مشاهده میگردد.

- عوارض گوارشی مثل افزایش ترشحات بزاقی، احساس ترش کردن، حالت تهوع و استفراغ.

- تحریک پذیری مثانه با علائم زیاد شدن دفعات ادرار در اوایل بارداری که به تدریج با بزرگ شدن رحم و خارج شدن از لگن برطرف میشود. در ماههای آخر بارداری هم چون سر جنین پایین می آید ، باز هم به مثانه فشار می آید و تکرر ادرار دوباره بروز میکند به همین دلیل به خانمهای باردار توصیه میشود که به محض احساس ادرار باید مثانه خود را خالی کنند تا دچار التهاب دستگاه ادراری نشوند.

- افزایش حرارت بدن در حدود ۰٫۵ درجه به علت اثر گرمازای هورمون پروژسترون

- احساس بزرگ شدن پستانها در نتیجه زیاد شدن چربی و رشد عناصر ترشحی و پررنگ شدن نوک پستانها و هیپرتروفی غده های چربی یا فولیکول های مونتگمری اطراف آنها که معمولا از هفته هشتم بارداری ظاهر میشود.

- بروز عوارض عصبی مثل سرگیجه و گاهی سردرد که نتیجه اختلال عمل و به هم خوردن تعادل دستگاه عصبی نباتی است که معمولا این عوارض در پایان ماه چهارم برطرف میشود.

- در دوران بارداری رنگدانه های پوست در بعضی قسمتها ( هاله اطراف و نوک پستانها و فرج ) زیادتر و رنگ آن قسمتهارا تیره تر می نماید. این رنگدانه ها روی پوست صورت و پیشانی ایجاد لکه های قهوه ای میکند. در روی شکم یک خط تیره رنگ از جناغ سینه تا برجستگی عانه مشاهده میگردد و پس از حاملگی کمئ رنگتر شده و از بین میرود. خطوط مایل به قهوه ای گاهی همراه با خارش روی شکم ایجاد میشود که بعد از زایمان این استریاها به صورت خطوط سفید رنگ درآمده و برای همیشه باقی می ماند. استفاده روزانه از روغن زیتون و ماساژ دادن توصیه میشود.

- احساس حرکت جنین ( هفته ۱۸-۲۰) در هفته های آخر دوران بارداری بعد از وارد شدن سر به داخل لگن از شدت حرکات جنینی کاسته می شود.

- انقباضات متناوب رحم ( حدود هفته ۲۰ بارداری)

- شنیدن صدای قلب جنین با گوشی مامائی ( در هفته ۱۶-۱۸ حاملگی، تعداد ضربان قلب جنین ۱۲۰-۱۴۰ در دقیقه) یا به وسیله دستگاه داپلر

- مشخص شدن جنین در سونوگرافی

- مثبت شدن تست گراویندکس : در ۹۵% موارد حاملگی مثبت میشود. مبنای آزمایش بر واکنش هورمونی مترحشه از جفت و دفع آن از ادرار است ( هورمون گونادوتروپینH.C.G ). مقدار این هورمون در هفته چهار حاملگی یا ۶ هفته پس از اولین روز قاعدگی عقب افتاده حدود ۵۰۰۰-۶۰۰۰ واحد بین الملل در هر لیتر ادرار زن حامله بوده که در هفته ۸-۱۲ حاملگی ممکن است مقدار آن به ۳۰۰ هزار واحد افزایش یابد یا پس از آن در هفته ۲۰ آبستنی به حدود ۲۵-۳۰ هزار واحد کاهش یابد. دفع پروتئین از طریق ادرار یا مصرف داروهایی چون آسپرین یا باربیتوراتها ممکن است پاسخ مثبت کاذب ایجاد کند.