درمان گل مژه چشم

گل مژه و یا هوردئولوم (stye=hordeolum):
گل مژه عبارت است از التهاب غدد چربی (سباسه) در لبه پلکها و ریشه مژه ها که بصورت یک آبسه کوچک تظاهر می یابد.
علت ایجاد گل مژه:
علت ایجاد آن عفونت باکتریایی استافیلاکوکی فولیکول مژه ها میباشد.
انواع گل مژه:
۱-گل مژه ی خارجی:یک التهاب چرکی در فولیکولهای پلک عفونی و غدد چربی میباشد. بصورت یک تورم حساس به لمس و قرمز (یک برجستگی کوچک ) در لبه پلک تظاهر می یابد. این گل مژه معمولا به سرعت  تخلیه  و چرک خود را خارج می سازد.
۲-گل مژه ی داخلی:بصورت یک التهاب قرمز و دردناک تظاهر می یابد. اما دیرتر بهبود می یابد، چراکه آبسه نمیتواند براحتی چرک خود را تخلیه کند. ممکن است دارای برجستگی ی کوچک قابل رویت نباشد. این گل مژه میتواند باعث تاری دید و سوزش چشم گردد.
علایم گل مژه:
۱-قرمزی، تورم و درد در پلک.
۲-حساسیت به نور.
۳-اندکی تاری دید.
۴-باز نشدن کامل پلک.
۵-یک برجستگی کوچک شبیه جوش.
۶-احساس وجود شن در چشم.
۷-اشک ریزش.
۸-یک نقطه ی زرد رنگ در مرکز گل مژه.
درمان گل مژه:
۱-اغلب گل مژه ها پس از چند روز به خودی خود تخلیه خواهند شد، اما روند تخلیه ی چرک گل مژه را میتوان با قرار دادن کمپرس گرم و مرطوب تسریع کرد.
۲-یک دستمال تمیز تا شده را درون آب داغ قرار دهید، سپس بیشتر آب آن را بگیرید و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و ۴ مرتبه در روز روی پلک درگیر قرار دهید.
۳-چنانچه گل مژه به خودی خود بهبود نیابد (پس از ۴-۳ روز)، باید با مراجعه به پزشک متخصص اقدام به شکافتن و تخلیه چرک آن کرد.
۴-میتوان از آنتی بیوتیک های چشمی به شکل پماد و قطره استفاده کرد.
نکته: گل مژه از لحاظ تکنیکی یک جوش است. بنابراین میتوان آن را با اعمال فشار ترکاند. اما از تخلیه آن خودداری کنید چراکه ممکن است باعث گسترش عفونت گردد.
نکته:از مالش پلکهای گل مژه زده خودداری کنید.
نکته:احتمال عود مجدد گل مژه وجود دارد.
نکته: گل مژه چندان مسری نیست اما بهتر است نکات بهداشتی (شستن دستها و چشمها) را رعایت کنید.
نکته:همه ی گل مژه ها از چرک(pus) پر شده و در نهایت شکافته و تخلیه میشوند.
نکته:گل مژه به قدرت بینایی آسیب نمیرساند.
نکته:عدم درمان گل مژه به گسترش عفونت منجر میشود.
چه هنگام باید به پزشک مراجعه کرد:
۱-وقتی گل مژه به خودی خود سرباز نکند و بهبود نیابد. (بیش از ۳ تا ۴ روز دوام یابد)
۲-احساس درد در چشم و یا ایجاد اختلال در دید.
۳-چنانچه بطور متوالی گل مژه مجددا عود کند.
چطور از گل مژه پیشگیری کنیم؟
۱-از تماس یافتن دستهای آلوده با چشمها و یا مالیدن چشمها با دست خودداری کنید.
۲-دستان خود را در طول روز بطور مرتب بشویید.
۳-چشمهای خود را هنگام استحمام با شامپو بچه ی ملایم شستشو دهید.
۴-از به اشتراک گذاشتن لوازم آرایشی چشم خودداری کنید. همچنین قبل از خواب حتما آرایش صورت خود را پاک کنید.
۵-چنانچه زیاد گل مژه میزنید: شامپو بچه ی ملایم را با آب گرم رقیق کرده و بوسیله یک گوش پاک کن ریشه مژه ها و پلک ها را هفته ای چند بار تمیز کنید تا میکروبها، چربی و سلولهای مرده ی اضافی پاک و زدوده  شوند.
۶-کسانی که از لنز تماسی استفاده میکنند بایستی بهداشت مربوط به گذاشتن و برداشتن لنزها را بخوبی رعایت کنند.
شالازیون (chalazion):
عبارت است از التهاب غدد چربی که بصورت یک کیست (یک توده متورم و برجسته ی بسیار ریز و یا به اندازه یک نخود فرنگی) در پلک (معمولا پلک فوقانی) تظاهر می یابد.
علت ایجاد شالازیون:
انسداد مجاری غدد میبومین(meibomain)(یکی از غدد تشکیل دهنده فیلم اشک) و التهاب این غدد که باعث تجمع مواد مترشح شده از آن میشود. علت پیدایش این عارضه عفونت باکتریایی نیست اما میتواند عفونی گردد.
علایم شالازیون:
۱-معمولا بدون درد است. (روزهای نخست ممکن است دردناک باشد)
۲-ممکن است پلک حساس به لمس باشد.
۳-حساسیت به نور.
۴-اشک ریزش.
۵-یک برجستگی سفت، گرد و بی درد در وسط پلک (که با مرور زمان اندازه آن کوچکتر و یا بزرگتر میشود)
نکته:چنانچه اندازه شالازیون بزرگ باشد به خاطر فشاری که به قرنیه وارد میسازد ممکن است ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید کند.
راه درمان شالازیون:
۱-معمولا ظرف یکماه به خودی خود بهبود می یابد.
۲-قرار دادن کمپرس گرم مشابه درمان گل مژه.
۳-چنانچه اندازه شالازیون بزرگ باشد و در دید و زیبایی ایجاد مشکل کند، و یا پس از ۶ هفته بهبود نیابد، شالازیون توسط پزشک با یک جراحی ی سرپایی تحت بی حسی موضعی برداشته میشود. (و یا ممکن است استروئید داخل ضایعه تزریق گردد)
بلفاریت (blepharitis):
به التهاب گسترده و منتشر پلکها اطلاق میگردد. بلفاریت یک ضایعه ی مزمن پوستی محسوب میگردد.بلفاریت نیز به دو فرم قدامی وخلفی تقسیم بندی میگردد.
علایم بلفاریت:
۱-چشم قرمز و پر اشک.
۲-احساس وجود شن در چشم.
۳-خارش پلک ها و سوزش چشمها.
۴-پلک های قرمز و ملتهب.
۵-حساسیت به نور.
۶-اشک کف آلود.
۷-پوسته های روغنی در ریشه مژه ها و یا روی پلک (گاه همراه با زخم).
۸-ریختن مژه ها و یا رشد ناهنجار آنها (رویش در جهت غیر طبیعی)
۹-پوسته پوسته شدن پوست  اطراف چشم.
۱۰-خروج ترشحات چرکی از ریشه ی مژه های از دست رفته.
۱۱-چسبندگی پلک ها به یکدیگر هنگام برخاستن از خواب.
علل ایجاد بلفاریت:
۱-شوره سر و یا ابروها (درماتیت سبورئیک).
۲-عفونت باکتریایی (استافیلاکوک).
۳-عملکرد ناهنجار غدد چربی در پلک.
۴-آکنه روزاسه،اگزما،پسوریازیس.
۵-واکنش آلرژیک.
۶-عفونت با شپش.
۷-مواجهه با دود و بخارات تحریک زا .
نکته: دو عامل چربی (اضافی) و میکروب (استافیلوکوک) در ایجاد بلفاریت نقش دارند.
نکته: بلفاریت ممکن است به گل مژه، شالازیون، خشکی چشم، اشک ریزش چشم، التهاب ملتحمه و یا صدمه به قرنیه منجر گردد.
درمان بلفاریت:
۱-درمان عامل زمینه ای آن.
۲-رعایت اصول بهداشتی (نحوه پیشگیری از گل مژه).
۳-تجویز آنتی بیوتیک ها و استروئیدهای چشمی موضعی و یا سیستمیک.
۴-شستشوی مرتب چشمها با شامپو بچه روزی، به ویژه قبل از خواب و صبح هنگام برخاستن از خواب.
نکته: بلفاریت را میتوان کنترل کرد اما نمیتوان آن را بطور کامل درمان کرد. این عارضه معمولا به کرات مجددا عود میکند.

نکته: تا بهبودی ی کامل گل مژه، شالازیون و بلفاریت از آرایش کردن چشمها و استفاده از لنزهای تماسی جدا خودداری کنید.