اجاقی که کور می ماند!(2)

معمولا هیچ دختر یا پسری پیش از آن که ازدواج و اقدام به بارداری کند، نمی تواند پیش بینی کند که مشکل باروری دارد یا خیر، جز در موارد خاصی که اختلال یا ناهنجاری خاصی به طور مادرزاد یا در سنین قبل از ازدواج برای شخص به وجود آمده باشد. در مطلب پیش درباره ناباروری در زوجین و احساس تنهایی و استرس مطالبی آورده شد، در ادامه توضیحاتی دیگر آمده است:
وقتی فهمیدیم نمی توانیم صاحب فرزند شویم چه كنیم؟
در واقع یكی از عوامل تقویت كننده دلبستگی در ازدواج، داشتن فرزند است اما اگر به دلایلی هم این امر نتواند محقق شود، نمی تواند از شدت و علاقه دوطرف به یكدیگر چیزی كم كند. بهترین كار این است كه با شنیدن خبر بچه دار نشدن همسرمان صمیمانه به او بگوییم: «این مشكلی است كه برای هر دوی ما پیش آمده. ما هر دو می توانیم به كمك هم از پس این مشكل بر آییم. ما تمام تلاشمان را می كنیم و اجازه نمی دهیم هیچ كس بتواند خللی در رابطه ما به وجود بیاورد. در نهایت اگر تمام راه ها را امتحان كردیم و نتوانستیم به نتیجه برسیم، می توانیم كودكی را به فرزندی بپذیریم. مهم این است كه ما یكدیگر را داریم. اگر بتوانیم حساسیت مان را نسبت به این موضوع كمتر كنیم، به نتیجه بهتری هم خواهیم رسید.»

اگر زن ناتوان باشد
این مشكل در مورد زنان كمی متفاوت است. آنها اغلب زودتر ناتوانی خود را می پذیرند و سعی می كنند به گونه ای با آن كنار بیایند و معمولا به همسر خود حق انتخاب می دهند تا خودش تصمیم بگیرد چه راهی را انتخاب كند. البته در این هنگام مردان نیز نباید همسران شان را تنها بگذارند و باید به آنها ثابت كنند كه مایل نیستند آنها را ترك كنند و به آنها اطمینان بدهند كه می توانند مشكل موجود را درك كنند و راه حل مناسبی برای آن بیابند.
مرد وظیفه دارد با گفتن جملاتی تسكین دهنده مانند اینكه «عزیزم ما همه تلاش مان را می كنیم تا با روش های درمانی مشكلمان را حل كنیم» یا اینكه« هر چه بشود من كنارت هستم.» و یا حتی اینكه «زندگی ما از این لحظه به بعد هیچ تفاوتی با گذشته نخواهد داشت.» همسرش را برای تداوم زندگی زناشویی تشویق كند.
اگر مرد ناتوان باشد
زنان در این هنگام می توانند به همسرانشان بگویند:«مهم نیست كه نمی توانیم بچه دار شویم. هیچ تقصیری به گردن تو نیست و خودت را سرزنش نكن. ما می توانیم از جنبه های دیگر زندگی خود لذت ببریم. بیشتر برای همدیگر وقت بگذاریم، به سفر برویم و در كنار هم اوقات خوشی داشته باشیم؛ درست مانند زمانی كه تازه با یكدیگر آشنا شده بودیم. «علت تصمیم من برای زندگی كردن با تو تنها بچه دار شدن نبود. اخلاق، معرفت، منش و رفتار و شخصیت تو بیش از هر چیز برای من مهم است»؛ یعنی به نوعی می توان توانایی ها و داشته های فرد را برجسته و پررنگ و به او خاطرنشان كرد كه تنها نخواهد ماند.
نقش اطرافیان
هنگامی كه مشكلی مانند بچه دارشدن برای زوجی به وجود می آید، بیشترین ترس زوجین از مطرح كردن آن با آشنایان است؛ «حالا باید چگونه به خانواده خود یا همسرم بگویم كه نمی توانیم بچه دار شویم. آنها در مورد من چه فكر می كنند. حتما می گویند فرد ناتوانی هستم و...». بهترین کمک اطرافیان این است كه اطرافیان و به ویژه والدین اجازه بدهند زوج ها خودشان در مورد بچه دار شدن شان یا ماندن و نماندن در كنار همسرشان یا هر راه دیگری مانند فرزندخواندگی تصمیم بگیرند، چون زوج ها با وجود این مشكل، خودشان آنقدر مضطرب و نگران هستند كه درست نیست هیچ گونه فشار و تحمیل نظر دیگری از بیرون بر آنها وارد شود. بهتر است اجازه بدهیم خودشان تصمیم بگیرند.
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار شما قرار می‌دهد.