دردسرهای یک مادر پاره وقت

پرسش: کودکی دارم در سن 3 سال و پسر هست خودم و شوهرم تحصیلاتمان در حد سیکل هست. دو و نیم سال در خانه پدر شوهرم زندگی کرده ایم ولی از لحاظ تربیتی با پسرم مشکلی نداشتم ولی تقریبا 3 ماه هست که شاغل شده ام و به شهرستان رفته ایم به خاطر شاغل شدنم مجبور شده ام پسرم را از صبح تا ساعت 3 به مهد بسپارم و از 3 تا 5 بعد ازظهر به یک خانم برای نگه داریش بسپارم و احساس می کنم این وضعیت باعث ایجاد بعضی رفتارها ازجمله بهانه گیری و پرخاشگری پسرم شده به هر بهانه ای بعد آمدن من به خانه بهانه می کند و گریه تا ساعت ها و متاسفانه شوهرم دیشب پسرم را زد!
آیا برخورد فیزیکی با یک بچه 3 ساله ممکنه؟ من چطور این ساعاتی که پیش فرزندم نیستم را بعد آمدن جبران کنم؟خیلی پسرم زر زر شده و این کارش باعث عصبانیت همسرم می شود و کتک خوردن پسرم! پسرم دیشب یهو چند تا سیلی به صورت من زدو هی می گفت سیس سیس و چپ چپ نگاه می کرد و می رفت تا به حال همچین رفتاری از پسرم ندیده بودم. آیا این رفتارش به خاطر تنها بودنو از من جدا بودنش هست یا به خاطر سنش؟ من در این مواقع چطور رفتار کنم بهتر هست؟ احساس می کنم این مهد رفتنش در حرف زدنش تاثیر مثبتی گذاشته و صبح مهد رفتنی با شوق خاصی می رود بدون گریه.
پاسخ: بهتر هست ساعت کاری خودتان را کم کنید. برای یک کودک سه ساله این همه فاصله از والدین خوب نیست. بعد اینکه از پدر بخواهید نقش فعالی داشته باشد. اما فراموش نکند، اگر امروز برای یک کودک 3 ساله دست بلند می کند، حرمتی برای سن نوجوانی باقی می ماند.
 آخر بی حرمیت به یک فرد زدنش هست. حالا اگر در این مقطع به خاطر کار کوچکی کتک بخورد، شما برای مسائل بزرگتر واقعا حرمتی باقی گذاشتید؟ در این سن نگاه پدر برای یک کودک کافی است تا دست و پای خودش را جمع کند. بعد اینکه حق او را نادیده نگیرید. او باید مورد مهربانی والدین به خصوص همبازی بودن با پدر واقع شود. این حقش هست. اما اگر آنقدر خسته هستید که نمی توانید بهتر هست فکری برای خستگی خود بکنید. کودک در این سن پدر و مادر می خواهد.

برای عضویت در خبرنامه نی نی بان و اطلاع از بهترین و پربیننده ترین مطالب، کافی است یک بار فرم عضویت ما را از اینجا پر کنید.