جمعه, ۸ تیر, ۱۴۰۳ / 28 June, 2024
مجله ویستا
بدغذایی کودکان، بررسی دلایل
1) مصرف بیش از حد نوشیدنی ها به ویژه شیر و نوشیدنی های تهیه شده از مرکبات: سبب کاهش اشتهای کودک برای صرف غذاهای جامد و اصلی می شود.
2) تداوم مصرف غذاهای نیمه جامد در سال دوم زندگی: ممکن است کودک در این صورت از خوردن غذاهای جامد با قوام سفت تر یا قطعات جامد مواد غذایی خودداری کند. عدم پیشرفت کافی مهارت های مربوط به جویدن غذا معمولا در کودکانی دیده می شود که در سنین حدود 6 -7 ماهگی به بعد مواد غذایی با قوام سفت تر به آنها عرضه نشده است. ممکن است والدین بین ارائه غذاهای با قوام مناسب که از سوی کودک پذیرفته نمی شود و یا تداوم ارائه همان غذاهای قوی که برای کودک آشنا هستند اما قوام مناسب برای سن او را ندارند مردد بمانند چرا که می پندارند با انتخاب گزینه دوم حداقل کودک مقداری مواد غذایی دریافت می کند.
3) فقدان تنوع کافی در غذاهای عرضه شده به کودک: برخی کودکان کم سن در انتخاب آن چه می خواهند بخورند بسیار سخت گیر هستند و ممکن است فقط طیف محدودی از غذاها را مصرف نمایند و برای والدین هم آسان تر است غذاهایی را که از پذیرش آنها توسط کودک اطمینان دارند به او عرضه نمایند.
4) قواعد غلط در زمان بندی وعده های غذا: ارائه میان وعده در فواصل زمانی نزدیک به زمان صرف وعده های اصلی و یا عدم رعایت فواصل زمانی منظم در طول روز برای وعده های غذا، که ممکن است سبب بی اشتهایی کودک شوند.
5) عدم جذابیت کافی غذای ارائه شده: کودکان ممکن است با دیدن یک بشقاب خیلی بزرگ پر از غذا، سر خورده شوند. وعده های غذایی که به مقادیر کمتر و به صورت رنگارنگ و زیبا به کودک عرضه می شوند برای او جذاب تر هستند.
6) اضطراب والدین: اغلب نسبت به آن چه کودکان می خورند و یا نمی خورند بسیار حساس هستند و اکثرا تصوری غیر واقعی از آن چه کودک باید بخورد دارند. وقتی کودک از خوردن غذا به مقدار مورد انتظار آنان امتناع می کند این مسئله ممکن است در رفتار والدین اثر کرده و سبب اعمال فشار به کودک برای صرف غذا شود.
7) واکنش های نامطلوب غذایی و ناراحتی های روانی: ممکن است یک کودک کم سن با خوردن یک ماده غذایی خاص دچار استفراغ شده و یا آن غذا به گلویش جسته و به او احساس خفگی دست داده باشد. هر تجربه منفی از خوردن یک غذای خاص که در خاطره کودک بماند می تواند منجر به امتناع از غذا خوردن نیز در کودک به دنبال تولد یک فرزند جدید در خانواده و یا سایر حوادث دیده شود که کودک این کار را برای جلب توجه مجدد والدین به سوی خود، انجام می دهد.
8) مشکلات رفتاری: برخی کودکان همکاری خوبی ندارند و توجه آنان به سرعت از غذا خوردن منحرف شده و کنترلشان در اوقات صرف غذا دشوار می شود. والدین نیز اغلب مهارت های کافی برای اداره کردن رفتار کودک خود و تشویق او به آرام نشستن در زمان غذا خوردن را ندارند.
2) تداوم مصرف غذاهای نیمه جامد در سال دوم زندگی: ممکن است کودک در این صورت از خوردن غذاهای جامد با قوام سفت تر یا قطعات جامد مواد غذایی خودداری کند. عدم پیشرفت کافی مهارت های مربوط به جویدن غذا معمولا در کودکانی دیده می شود که در سنین حدود 6 -7 ماهگی به بعد مواد غذایی با قوام سفت تر به آنها عرضه نشده است. ممکن است والدین بین ارائه غذاهای با قوام مناسب که از سوی کودک پذیرفته نمی شود و یا تداوم ارائه همان غذاهای قوی که برای کودک آشنا هستند اما قوام مناسب برای سن او را ندارند مردد بمانند چرا که می پندارند با انتخاب گزینه دوم حداقل کودک مقداری مواد غذایی دریافت می کند.
3) فقدان تنوع کافی در غذاهای عرضه شده به کودک: برخی کودکان کم سن در انتخاب آن چه می خواهند بخورند بسیار سخت گیر هستند و ممکن است فقط طیف محدودی از غذاها را مصرف نمایند و برای والدین هم آسان تر است غذاهایی را که از پذیرش آنها توسط کودک اطمینان دارند به او عرضه نمایند.
4) قواعد غلط در زمان بندی وعده های غذا: ارائه میان وعده در فواصل زمانی نزدیک به زمان صرف وعده های اصلی و یا عدم رعایت فواصل زمانی منظم در طول روز برای وعده های غذا، که ممکن است سبب بی اشتهایی کودک شوند.
5) عدم جذابیت کافی غذای ارائه شده: کودکان ممکن است با دیدن یک بشقاب خیلی بزرگ پر از غذا، سر خورده شوند. وعده های غذایی که به مقادیر کمتر و به صورت رنگارنگ و زیبا به کودک عرضه می شوند برای او جذاب تر هستند.
6) اضطراب والدین: اغلب نسبت به آن چه کودکان می خورند و یا نمی خورند بسیار حساس هستند و اکثرا تصوری غیر واقعی از آن چه کودک باید بخورد دارند. وقتی کودک از خوردن غذا به مقدار مورد انتظار آنان امتناع می کند این مسئله ممکن است در رفتار والدین اثر کرده و سبب اعمال فشار به کودک برای صرف غذا شود.
7) واکنش های نامطلوب غذایی و ناراحتی های روانی: ممکن است یک کودک کم سن با خوردن یک ماده غذایی خاص دچار استفراغ شده و یا آن غذا به گلویش جسته و به او احساس خفگی دست داده باشد. هر تجربه منفی از خوردن یک غذای خاص که در خاطره کودک بماند می تواند منجر به امتناع از غذا خوردن نیز در کودک به دنبال تولد یک فرزند جدید در خانواده و یا سایر حوادث دیده شود که کودک این کار را برای جلب توجه مجدد والدین به سوی خود، انجام می دهد.
8) مشکلات رفتاری: برخی کودکان همکاری خوبی ندارند و توجه آنان به سرعت از غذا خوردن منحرف شده و کنترلشان در اوقات صرف غذا دشوار می شود. والدین نیز اغلب مهارت های کافی برای اداره کردن رفتار کودک خود و تشویق او به آرام نشستن در زمان غذا خوردن را ندارند.
![](/imgs/no-img-200.png)
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ایران علیرضا زاکانی شهدای خدمت سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم قالیباف پزشکیان محمدباقر قالیباف
سلامت سیل بازنشستگان هواشناسی سوادکوه قتل تهران قوه قضاییه سیلاب سازمان هواشناسی بارش باران محیط زیست
دولت سیزدهم هوش مصنوعی همستر کامبت قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو حقوق بازنشستگان نهضت ملی مسکن دلار مسکن قیمت سکه خودرو
جوکر فضای مجازی احسان علیخانی تلویزیون سینمای ایران رسانه ملی سریال سینما تئاتر
ماهواره دانش بنیان
رژیم صهیونیستی آمریکا غزه دونالد ترامپ فلسطین جنگ غزه چین اتحادیه اروپا ترکیه اوکراین حزب الله لبنان تحریم
پرسپولیس فوتبال استقلال یورو 2024 باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران لیگ برتر عبدالکریم حسن کریستیانو رونالدو جام ملت های اروپا جواد نکونام لیگ برتر ایران
نمایشگاه الکامپ همراه اول عیسی زارع پور وزیر ارتباطات فناوری ایلان ماسک گوشی
دیابت کاهش وزن سرطان ریزش مو زوال عقل سلامت روده