اشعار حافظ و حضور كمرنگ آن در ادبيات كودك و نوجوان

فارس: عدم آشنايي نوجوانان و جوانان با شاعران نامي ايران باعث شناخته نشدن نسل جوان با فرهنگ و تمدن ايران در آن دوران مي‌شود و قطعأ جوانان ايران زمين نخواهند توانست از فرهنگ و تاريخ مملكت خود دفاع كنند.

خواجه شمس‌الدين محمدحافظ شيرازي يكي از شاعران و بزرگ مردان شعر و ادب ايران است كه در جهان داراي جايگاه ابدي است.

ادبيات بي‌همتا و پر افتخار حافظ همچون گوهري تابناك بر تارك ادبيات ايران درخشيده، چرا كه اين شاعر سايه دانش و فهم خويش را به دشت پهناور علم و ادب ايران جاويد كرده و همچنان نام ايران زمين را بر سر زبان‌ها جاودان ساخته است.

ايران گهواره تمدن بشريت است و از ساليان دور مهد شاعران و نويسندگان نامداري بوده كه در جهان همچون ماه درخشيده‌اند؛ حافظ، فردوسي، نظامي، خيام، رومي، سعدي و جامي نام شاعراني است كه در جهان نام ايران را براي هميشه زنده نگه داشته‌اند.

حافظ بر خلاف شاعر هم عصر خود سعدي شيرازي، كه به سرزمين‌هاي زيادي از جمله عربستان، آفريقاي شمالي و هند سفر كرده بود، تقريبأ تمامي عمر خود را در شيراز گذرانده و به شهر خود عشق مي‌ورزيد. گرچه زندگي حافظ در يكي از پرآشوب‌ترين زمان‌هاي تاريخ ايران زمين سپري شد، اما او اشعار خود را از گزند «خون و منجلاب» ناشي از جنگ و تهاجم دور نگه داشت؛ حافظ در دوران زندگي خود به شهرت عظيمي در سرتا‌سر ايران دست يافت و اشعارش به مناطقي دور دست همچون هند نيز راه يافت، اما به دليل غفلت برخي از ناشران و مسئولان كشورمان اشعار اين شاعر نامي در ادبيات كودك و نوجوان ورود پيدا نكرد.

اغلب جوانان و نوجوانان كشورمان با حافظ و سعدي طي گذراندن سال‌هاي تحصيل خود آشنايي پيدا كرده و كمتر اثري به زندگي‌نامه و بررسي اشعار بزرگ مرداني همچون حافظ پرداخته‌اند؛ برخي از آثار كودكان و نوجوانان مربوط به اشعار شاعران نوظهور و نوپديد بوده و كمتر نوجواني با غزليات، افكار، عقايد و انديشه‌هاي شاعران گذشته ايراني آشنايي دارد.

عدم آشنايي نوجوانان و جوانان با شاعران نامي ايران باعث شناخته نشدن نسل جوان با فرهنگ و تمدن ايران در آن دوران مي‌شود و قطعأ جوانان ايران زمين نخواهند توانست از فرهنگ و تاريخ مملكت خود دفاع كنند.

اگر ناشران و مسئولان فرهنگي محتواي آثار مربوط به ادبيات كودك و نوجوان را به بررسي و شناخت هنرمندان، شاعران و نويسندگان ايراني اختصاص دهند، قطعأ اين فقدان جبران خواهد شد و نسل‌هاي آينده از فرهنگ و تمدن گذشته ايران غافل نخواهند شد.