بازی های موثر برای کودکان اوتیسم

بازی در کودکان مبتلا به اوتیسم

بچه‌های طیف اوتیسم علائم دیگری نیز دارند. سن اجتماعی‌شدن بچه‌ها را سه سالگی درنظر می‌گیریم، بچه‌های اوتیسم تعامل مؤثر با بچه‌ها ندارند، به این معنی نیست که در کنار بچه‌ها قرار نمی‌گیرند، بلکه موازی با آن‌ها بازی می‌کنند. بچه‌های عادی می‌دوند، بچه‌های مبتلا به اوتیسم هم می‌دوند؛ درحالی‌که هدف از این دویدن را متوجه نمی‌شوند.

 

در حوزه بازی‌ها نیز کودکان اوتیسم مشکل دارند. بچه‌های اوتیسم کاربرد اسباب‌بازی‌ها را بلد نیستند و یکی از اهداف در اضافه‌کردن توانمندی‌های کودک در بحث حوزه توانبخشی، این است که بچه‌ها این‌ها را یاد بگیرند.

پسرها در بازی با ماشین و دخترها در بازی با عروسک و جاهایی که نیاز به نقش‌پذیری دارند، مشکل دارند. سن که بالاتر می‌رود، بچه باید بازی تقلیدی انجام دهد، مثلاً می‌بینیم در دست کودک عادی فنجان و قوری نیست، اما طوری وانمود می‌کند که گویی در حال ریختن چای است، بچه‌های اوتیسم بازی تقلیدی را بلد نیستند و نمی‌توانند این کار را انجام دهند، اما در بازی‌هایی مثل پازل، کامپیوتر و بازی‌های تکراری بسیار قوی هستند.

 

ازآن‌جاکه حافظه دیداری و شنیداری بسیار قوی دارند، خیلی از مواقع با یک‌بار چیدن پازل به‌راحتی آن را تکرار می‌کنند و پازل‌های قوی را می‌توانند بچینند. این بچه‌ها هر آنچه را بشنوند و ببینند، طوطی‌وار حفظ می‌کنند.